30 ตุลาคม 2546 13:08 น.
มาดามมด
...เธอ....จากไปแล้ว ไม่หวนกลับ
ลาครั้งนี้ คือลาลับ เงียบหาย
คงจะหมด เวลา เธอจึงไป
ใจหาย เจ็บปวด ทรมาน
...ไม่เคยอยู่คนเดียวมาก่อน
ร้าวรอน อ่อนแอ อ้างว้าง
มืดมน ทุกข์ทน หมดหนทาง
เคว้งคว้าง โดดเดี่ยว เดียวดาย
.......................^-^.......................
..............................................
30 ตุลาคม 2546 12:26 น.
มาดามมด
...ทะเลทราย เขาว่ามันมีน้ำมัน
บ้านเราตัดไม้ทุกวัน
เดี๋ยวน้ำมัน...ก็จะเต็ม...เมืองไทย
.......เนอะ...ว่าจริงใหม.......
...ไม่ต้องสงสัยหรอก มันเป็นเพลงท่อนหนึ่ง...
...แต่ของใครไม่ของบอกนะ...
......................^-^........................
...........................................
29 ตุลาคม 2546 14:35 น.
มาดามมด
...ก็ไหนเธอสัญญา
ว่าจะมี...แต่ฉัน
ทำไมวันนี้...ทอดทิ้งกัน
หรือสิ่งเหล่านั้น...มันหลอกลวง
...เสียแรง...รักและไว้ใจ
ความผูกพันธ์...จางหาง...เวลาล่วง
เคยมีเรา...เคียงข้างกัน...เมื่อจันทร์เต็มดวง
ใยเจ้าด้วง...ทิ้งพี่พร้าว(มะพร้าว)ไป...ไม่ใยดี
...คือแบบว่า หมายถึงด้วงมันกินมะพร้าวหมดต้นแล้ว
........................^-^.........................
......................................................
28 ตุลาคม 2546 19:42 น.
มาดามมด
...ขอโทษนะ...ที่ไม่มีเวลาให้
ไม่สัญญาว่าต่อไป...จะไม่ทำแบบนี้
แต่สัญญาว่าจะรักเธอคนเดียว...นะคนดี
ลมหายใจนี้...มีเพียงเธอ...ที่ได้ยิน
..................^-^......................
.....................................
23 ตุลาคม 2546 18:32 น.
มาดามมด
ไม่รู้เป็นไร
ทำใจไม่ได้สักครั้ง
เวลาในกระเป๋าไม่มีตังค์
ท้องมันร้องกินทุกอย่าง อยากกิน
แต่ตอนที่มีเงินอยู่
ไม่รับรู้ ไม่รู้สึก ไม่ถวิล
เก็บเงินอยู่ในกระเป๋าเป็นอาจิน
ถึงอยากกิน ก็ไม่สน กลัวหมดเงิน
.....แต่ไม่รู้เงินหมดได้ไง......
.................^-^.................
...................................