1 มิถุนายน 2550 14:23 น.
มาดามมด
....ปลื้มเธอ..นานแล้ว...รู้ไหม
เมื่อสบตา...ฉันแสร้งทำ...เมินเฉย
แต่หวังไว้...สักวัน...เธอหยั่งรู้
หัวใจฉัน...บอกว่า...รักเธอ
28 พฤษภาคม 2550 15:46 น.
มาดามมด
....เมฆฝน บ่นพร่ำ คงช้ำรัก
น้อยใจนัก พระพายหน่ายหนี
โบกสบัด พัดให้ ไกลทุกที
หรืออาจมี เมฆใหม่ ไว้สำรอง
....ด้วยเจ็บตรม จึงคล้ำดำหมองหม่น
เก็บจนล้น หลั่งน้ำตา ชะความหมอง
จะคร่ำครวญ ครืน ครืน ให้สมปอง
สิ้นเสียงร้อง จะสดสวย เช่นดังเดิม
9 พฤษภาคม 2550 11:15 น.
มาดามมด
....ได้ยินไหม เสียงใจฉัน
ใช่ฉันไหม ที่ใจเธอเรียกหา
หรือ ทุกสิ่งอย่างที่ผ่านมา
เพราะว่า เธอค้นใจ ไม่เจอ
....แล้วตอนนี้ล่ะ
ทิ้งกันไว้ให้พร่ำเพ้อ
อยู่ไหน หรือเจอใจที่เรียกหาเธอ
โปรดบอกกัน อย่าให้รอเก้อ ก่อนจะไป
1 พฤษภาคม 2550 14:53 น.
มาดามมด
...ปิดประกาศ คนลวงห้ามเข้า
ด้วยใจเศร้า ดวงเดิม ยังไม่หาย
อยู่ระหว่างรักษา ทายาใจ
อยากจะลวง เชิญเลยไปไม่ต้องมอง
...ขอทำใจ ให้สมบูรณ์ อีกสักหน่อย
ถ้าอยากลวง จึงค่อยแวะอีกครั้ง
ให้ใจมีวัคซีน กันเจ็บเรื้อรัง
แต่ตอนนี้ ยัง โปรดเห็นใจ คนตรม
11 มกราคม 2550 10:22 น.
มาดามมด
...คำมั่น สรรไว้ ให้ยึดถือ
เอาสองมือ แนบไว้ หทัยนั้น
ว่าจะรัก เพียงเรา เท่าชีวัน
ผู้อื่นนั้น แค่ผ่านไป ใช่ใยดี
...พอให้หลัง แสนชิงชัง คนกลับกลอก
ใช้เล่ห์หลอก รักคนโน้น ชอบคนนี้
เสียแรงรัก ถนอมใจ อยู่หลายปี
สิ้นแค่นี้ ขอลาที คนแสนใจ