6 พฤษภาคม 2547 00:46 น.

ปิ่นหทัย...สายใยสีชมพู




...ก้าวย่างแรก ประทับลง ณ ที่ใหม่
ดุจดวงใจ หลอมเป็นหนึ่ง ซึ้งความฝัน
จามจุรี สีชมพู ชูชีวัน
คือที่มั่น บนรากฐาน การทำดี

วันเข้าค่าย วันแรก ด้วยแปลกถิ่น
นามระบิล บรรเจิดจ้า ค่าศักดิ์ศรี
พระเกี้ยวน้อย คอยเตือนใจ ในนาที
จงเดินบน วิถี ปิ่นหทัย

ท่านผู้อำ นวยการ สานงานสร้าง
ด้วยส่งเสริม ทุกทาง สมสมัย
บรรยายพิเศษ เหตุป้องกัน จักพ้นภัย
เพื่อนก็ต่าง นิสัย ต่างใจกัน

วันนี้คล้าย กับวัน ปฐมนิเทศ
ต่างแดนเขต ต่างศาสน์ ต่างสร้างสรรค์
มารวมหล่อ หลอมความรัก ถักสัมพันธ์
เกี่ยวก้อยกัน เป็นหนึ่งเดียว ที่เหนี่ยวใจ

กิจกรรม ยามบ่าย มิหน่ายนัก
ด้วยไอรัก จากรุ่นพี่ ที่สดใส
มาเข้าฐาน พร้อมพัก ถักสายใย
มีรอยยิ้ม พิมพ์อยู่ใน ใจทุกคน

มารวมตัว พร้อมกัน บนลานกว้าง
แนะนำทาง ตามรุ่นพี่ อย่าสับสน
อาจมีบ้าง ที่งง จนหลงวน
จงรีบรน เดินไป อย่าช้าพลัน

(เลขในวงเล็บคือจำนวนกิจกรรม)

(1)เพื่อนในกลุ่ม พฤกษชาติ อีกทั้งเก้า
หากรวมเรา กลายเป็นสิบ ที่สุขสันต์
ต่างโรงเรียน แต่วันนี้ ใจเดียวกัน
เกื้อกูลนั้น ต่างเอื้อเฟื้อ และอาทร

(2)ตามหาห้อง ตามคำใบ้ ให้ครบห้า
จับเวลา ไม่นาน ก็เสร็จก่อน
ผลัดกันหา พากันลอก เร็วแน่นอน
ก็เรียกว่า อาทร ได้เป็นนัย

(2.1)*แต่สิ่งที่ ไม่เปลี่ยน ยังเวียนวน
คือความรัก ศักดิ์ตน ทุกสมัย
ได้ชื่อว่า ต.อ. ย่อมพอใจ
พระเกี้ยวน้อย ยิ่งใหญ่ ตลอดกาล*

กลอนบทนี้ ช่วยกันหา ณ สวนหิน
หยาดน้ำใจ ไหลรินจาก ฯพณฯท่าน
หม่อมหลวงปิ่น มาลากุล ประพันธ์งาน
จงสืบสาน เกียรติ ต.อ. ให้เลื่องลือ

(3)กิจกรรม ค้นหาห้อง ตึกหนึ่งนั้น
พบรูปปั้น ฯพณฯท่าน ที่นับถือ
สัญญามั่น จะหมั่นเพียร และฝึกปรือ
ให้สมกับ ที่ชื่อ ลูกต.อ.
(จบการทำกิจกรรม)
คิดในใน เหตุใดจึง มาที่นี่
เพราะกรรมดี จากใจ ได้เพียรขอ
อธิษฐาน พระจุลจอมเกล้าฯ ลูกเฝ้ารอ
ใจจดจ่อ หวังร่มเงา จามจุรี

วันนี้ต้องมาเข้าค่ายอีกวันหนึ่ง
เพื่อนเพื่อนจึง นัดเจอตาม สถานที่
เจ็ดโมงตรง ณ ลานกว้าง จามจุรี
เย็นวานนี้ ฟ้าส่งฝน มาอวยพร

(1)หนังสือสม บัติของผู้ดี มีสองด้าน
ฝากให้งาน มารยาท เล่มน้อยสอน
กิจกรรม สร้างสรรค์ แสดงละคร
ทายมาก่อน อยู่หัวข้อ ชื่ออะไร

(2)ฟังรุ่นพี่ นักเรียนทุน เขาสอนน้อง
ได้ครอบครอง โล่เรียนดี หลายสมัย
สนุกเรียน สนุกเล่น ค่อยเป็นไป
สอบชิงทุน ทำได้ ถ้าสู้พอ

พี่สอนน้อง น้องรับฟัง ตั้งมั่นจิต
ใคร่พินิจ น้องสัญญา จักไม่ท้อ
จะตั้งใจ ในแบบอย่าง น้องจะขอ
ด้วยลุ้นรอ สอนน้อง รุ่นต่อไป

พี่ประธาน นำสอน ร้องเพลงมาร์ช
เพื่อประกาศ ความงดงาม ทั่วหนไหน
รากจามจุรี นี้หยั่งราก ลึกลงไป
นานเพียงไร ยิ่งแผ่ก้าน ให้ร่มเงา

รุ่นพี่บูม สอนน้อง บูมตามบ้าง
แจ้งกระจ่าง บาก้า(Baka) ตามพี่เขา
พร้อมเพรียงกัน ดุจใจเดียว เกี่ยวใจเรา
เสียงใช่เบา กลับสนั่น หอประชุม

การแสดง ถ่ายทอด ของเพื่อนเพื่อน
ช่วยย้ำเตือน ใช่เด็กเก่ง ต้องสุขุม
กิจกรรมเด่น กล้าแสดง หน้าหอประชุม
ผลลัพธ์คุ้ม เรียกรอยยิ้ม ถ้วนหน้ากัน

พบรุ่นพี่ โอลิมปิก กลับจากแข่ง
ที่ทุ่มแรง เล่าเรียน เพียรตามฝัน
ผลที่ได้ มากกว่า เหรียญรางวัล
ความภาคภูมิ เหล่านั้น ดุจเกียรติงาม

หลังจากนั้น ก็ย้ายไป กันตามสาย
มีผู้คน มากมาย ที่ไถ่ถาม
พี่ตามสาย บายศรีน้อง ด้ายสีงาม
พี่รับขวัญ ติดตาม ช่วยอวยชัย

แม้เหนื่อยอ่อนร้อนนัก จักทนหน่อย
คนไม่น้อย แต่อบอุ่น กรุ่นรักได้
ฝนใกล้ตก จึงแยกย้ายสลายไป
แต่หัวใจ ยังห่วงหา มิเคยเลือน

ฉันเข้ามา ด้วยน้ำตา ของผู้อื่น
ที่ทนฝืน รับความจริง...ฝันไม่เหมือน
สัญญาว่า ทุกหยาดหยด รดใจเตือน
ทุกวันเดือน จะสร้างชื่อ ระบือไกล

ฝัน...จะก้าว เป็นกล้า จามจุรี
ฝัน...ชีพนี้ มั่นคง มิเฉไฉ
ฝัน...เป็นหนึ่ง ในรอบรั้ว ปิ่นหทัย
*พระเกี้ยวน้อย* เคียงใจ นิจนิรันดร์