17 ธันวาคม 2547 13:56 น.
มัทนา
...ยามสบตา ตาสบ ได้พบหน้า
ยามพูดจาใกล้ชิดกันพลันหวั่นไหว
ยามห่างกันพลันคิดถึงจึงหวั่นใจ
ยามฤทัยเต้นรัวด้วยกลัวช้ำ
...ใกล้แต่กายแต่หัวใจไยเหินห่าง
รักที่สร้างเธอทำลายหมายเหยียบย่ำ
จบยอมจาก ยอมเจ็บ แต่ยังจำ
โธ่!เวรกรรม ช้ำนัก แอบรักเกย์
3 ธันวาคม 2547 14:39 น.
มัทนา
*สองมือนั้นมั่นจำนงบรรจงพับ
หวังไทยกลับเป็นเช่นเดิมแต้มเติมฝัน
นกแห่งธรรมนำสันติชั่วนิรันดร์
ร่วมรวมกันประสานใจไทยทุกคน
หวังเพียงพับเพื่อดับไฟปักษ์ใต้
มิดับไฟแห่งความคิดผิดสับสน
อยากช่วยชาติต้องช่วยชี้ทางปวงชน
ก่อนไทยล้นด้วยวิหค นกจอมปลอม !