22 พฤศจิกายน 2547 12:38 น.
มัทนา
อันภาษาสากลคนทุกหมู่
เราต่างรู้ว่าดนตรีมีความหมาย
สื่อสำเนียงเสียงแว่วหวานซาบซ่านกาย
ด้วยหลากหลายอรรถรสบทดนตรี
อนาคตที่งดงามดังความฝัน
สิ่งเหล่านั้นยิ่งใหญ่ในศักดิ์ศรี
เกลากมลกล่อมฤทัยให้สุนทรีย์
ด้วยดนตรีที่สรรค์สร้างวางทางคน
กิจการงานต่างต่างวางลงก่อน
มาพักผ่อนด้วยดวงใจไร้สับสน
มาปล่อยวางด้วยใจไร้กังวล
ทั่วแห่งหนล้วนเปี่ยมสุขทุกนาที
12 พฤศจิกายน 2547 13:28 น.
มัทนา
ประท้วงรัฐจัดฉากกรรมซ้ำชีวิต
ใครรับผิดใครรับรู้ความเจ็บช้ำ
ขาดอากาศเสมือนขาด..ความเป็นธรรม
ใยมาย้ำย่ำยีศักดิ์ศรีไทย
น้ำตานองหมองแผ่นดินถิ่นสยาม
สร้างสงครามศาสนา...พาสงสัย
ค่าของคนไม่เท่ากันหรืออย่างไร
แสนสงสารตากใบจากใจจริง
8 พฤศจิกายน 2547 13:58 น.
มัทนา
...ด้วยความเป็นนักกลอนจึงอ่อนไหว
จะเรียกว่าหลายใจก็ใช่ที่
จำตรอมใจด้วยตรอมตรมไม่สมประดี
แล้วใจนี้จะหลีกลี้ไปที่ใด
ท่านผู้ที่กำลังอ่านกลอนข้าฯอยู่
โปรดจงรู้รับไว้ด้วยได้ไหม
ว่าความรักของนักกลอนมันร้อนใจ
และมิใช่ว่าเผลอใจกับทุกคน
สารภาพความเป็นไปใจสารภาพ
พิษรักอาบซาบซึมซึ้งจึงสับสน
คนนั้นดี คนนี้รัก หนักกมล
ใจของคนใยจึงอ่อนร้อนในใจ
จะเลือกเขา จะเลือกเธอ จะเพ้อหา
จะรักษาสัตย์ซื่อคือ รักให้
แม้มีบ้างที่ไหวหวั่นพรั่นหทัย
แต่สุดท้ายคนในใจต้องใช่เธอ
หน้าส่วนตัว
4378
