13 มกราคม 2547 21:05 น.
มัทนา
_ใจคนปะปนจิต................ดุจะคิดใครเกินหยั่ง
ศรัทธาไร้จีรัง....................จิตะเศร้าระเรรวน
_สังคมจะยั่งยืน.................ชนะคืนกระแสทวน
รู้ผิดระลึกควร...................จะบ่ร้อนก็เย็นใจ
_ใช้ธรรมะช่วยชี้...............สุวจีระลึกไว้
ปรานีมิร้างไกล.................ปะทะด้วยตระหนักธรรมฯ
9 มกราคม 2547 20:33 น.
มัทนา
_ความฝันฝันต่างบ้าง.............เป็นจริง.....สุขแฮ
คนอื่นฤๅประวิง.....................เยี่ยงไว้
ฝันสลายพึ่งพักพิง..................ใครเล่า.....อย่าท้อ
เหตุว่าสร้างฝันได้...................สู่หล้าสุขตน
7 มกราคม 2547 23:12 น.
มัทนา
::+:: ค่ำคืนวันฝันเปลี่ยนเวียนวนนัก
จากเคยรักอาจรักมาก หรือ ถดถอย
คนที่รอ บ้างก็ท้อ บ้าง ทนคอย
แต่อย่างน้อย สิ่งที่มี เพียงหนทาง
ทางแห่งฝันทุกวัน เฝ้าฝืนสู้
มองทางดูสดใส อาจหมองหมาง
ฝันลอยลอย ในความหวัง ที่เจือจาง
ความเหว่ว้าง ว้าวุ่น กรุ่นหัวใจ
ขอเพียงแสง ทางสว่าง แม้ริบหรี่
แต่ล้นปรี่ ด้วยมุ่งมั่น ว่าสู้ไหว
คนที่ท้อ จะเกิดก่อ กล้าก้าวไป
แม้ทางไกล มั่นคงให้ ใจนำทาง::+::
7 มกราคม 2547 23:03 น.
มัทนา
....ของกินหลายสิ่งสร้าง..........เก็บได้...อยู่นาน
ด้วยปิดฝาชีไว้......................เรียบร้อย
หากเพียงแต่ร้างไกล............ใจอยู่......ปิดนา
คราก่อนเคยเกี่ยวก้อย.........เก็บไว้เคียงใจ
5 มกราคม 2547 23:16 น.
มัทนา
.....เรื่องนานาห่อนรู้.............สนิทใจ.......เชี่ยวแฮ
ควรคู่เก็บอยู่ใน...................ว่ารู้
หากเก็บแต่นานไป..............ลืมหมด......แน่นอน
ควรหมั่นลับคมสู้..................เผื่อไว้รบทัน