21 ธันวาคม 2546 23:56 น.
มัทนา
...หลากหลายหลายเรื่องล้วน____ผ่านมา...ผ่านไป
มีที่สมปรีดา________________ค่าล้ำ
จดจำเรื่องเริงร่า____________ไว้ก่อ...ซึ่งพลัง
ลืมสิ่งอื่นเจ็บช้ำ_____________มิให้กร่อนใจ
๒๑ ธันวาคม ๒๕๔๖
21 ธันวาคม 2546 23:44 น.
มัทนา
...มวลภมรต่างรู้............ดอกไม้.....งดงาม
มวลบุปผาเอนไหว........ทั่วถ้วน
ดำรงอยู่ดินได้...............ซึ้งค่า.........ปฐพี
อันหมู่ผึ้งบินล้วน...........ต่างซึ้งไม้งาม
...แม้ต่างพันธุ์ต่างต้อง......พึ่งพา....กันอยู่
วอนมนุษย์ช่วยตรึงตรา....เยี่ยงไว้
ลอกแบบอย่างภุมรา..........เพราะต่าง...ช่วยเหลือ
เห็นแก่ตัวละทิ้ง............จึ่งได้ขอวอน
๒๑ ธันวาคม ๒๕๔๖
20 ธันวาคม 2546 23:21 น.
มัทนา
...รักเอ๋ยรักแท้
มีอยู่แน่มิใช่อื่นไกลที่ไหน
อุ่นอ้อมกอด แห่งรัก ประจักษ์ใจ
อุ่นอยู่ใน รักแท้ ของคนเดิม
รักเที่ยงแท้ของฉันที่สัตย์ซื่อ
รักของฉันนั้นคือการส่งเสริม
หากเธอขาดฉันจะช่วยช่วยต่อเติม
จะช่วยเพิ่มความรักให้สองเรา
หน้าหนาวนี้เธอคิดถึงฉันบ้างไหม
รักแท้อยู่ภายใน ครายามเหงา
ขอผ่อนแรง เป็นแรงใจให้แผ่วเบา
ให้รักเรา เป็นรักแท้ นิรันดร์เอย
20 ธันวาคม 2546 23:16 น.
มัทนา
...สักวาแสงเทียนที่เพียรจุด
เปรียบประดุจความรู้ชี้นำทางให้
พระคุณครูผู้ประสิทธิ์ประเสริฐไกล
นำทางได้ศิษย์เป็นเธียรเพราะอาจารย์
เทียนเล่มหนึ่ง จุดต่อ อีกเล่มหนึ่ง
สัจธรรมลึกซึ้ง ให้ซาบซ่าน
ความรู้ถูก ถ่ายทอดต่อ ต่อเนิ่นนาน
ทุกวันวาน ซ้องสรรเสริญ พระคุณครู
20 ธันวาคม 2546 23:09 น.
มัทนา
...ปัญหาของประเทศ
เกิดอาเพศทุกวันนี้
มีองค์พระจักรี
ธ ทรงชี้ทางประชา
...พระราชดำรัส
ที่ทรงตรัสมากคุณค่า
ก้องภายในทุกครา
สุขอุราล้นใจตน
...ธ สอนให้รักชาติ
ธ ปลอบราษฎร์ที่ทุกข์ล้น
ธ ศูนย์รวมผู้คน
ธ นำชนพ้นภัยพาล