19 กรกฎาคม 2547 11:17 น.
มะยมเชื่อม
ฉันมีชีวิตอยู่ได้ด้วยความรัก
ความฟูมฟักห่วงใย.....จากใจแม่
เฝ้าถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดูแล
ยามท้อแท้ก็มีแม่คอยปลอบใจ
ช่วยประคองปกป้อง....ให้พ้นภัย
สิ่งใดดีหยิบยื่นให้ไม่เคยหวง
ไม่ซ้ำเติมยามฉันช้ำระกำทรวง
คอยเป็นห่วงเป็นใยปลอบใจฉันเรื่อยมา
แม่สอนให้ฉัน....เป็นคนเก่ง
สอนให้ช่วยเหลือตนเองอย่านิ่งเฉย
ให้ช่วยเหลือสังคมอย่าละเลย
แม่สอนให้เป็นคนเปิดเผยตรงไปตรงมา
แม่สอนให้ฉันเป็นคนกล้า
เผชิญหน้ากับความจริง....ไม่วิ่งหนี
แม่สอนให้ฉันมีน้ำใจไมตรี
สอนให้เป็นคนดีของสังคม
แม้บางครั้งที่ฉันสับสน
แม่ก็ยังเป็นคนชี้ทางให้
แม่เปรียบเสมือน....ดั่งดวงไฟ
จุดประกายส่องทางให้ฉันเดิน