10 กรกฎาคม 2547 00:58 น.
มะปรางหวาน5
สนุกไหมกับความจริง
ได้รู้ทุกสิ่งเป็นไงคนจริงใจ
บอกไว้แล้วหากจะทำอะไร
อย่าจริงเกินใจเดี๋ยวเจ็บช้ำมา
ถูกเขาตอกย้ำเป็นไงล่ะนาย
คงเจ็บไม่หายละอายกลับมา
ได้รู้ทุกอย่างจริงแล้วนี่นา
จะได้ทราบกลับมาปรับปรุงตัวเอง
10 กรกฎาคม 2547 00:54 น.
มะปรางหวาน5
เราจะรักกันนานไหม
ขึ้นอยู่กับใจของเธอ
ว่าจะรักอยู่เสมอ
หรือจะใฝ่เพล้อหาใคร
เพราะสำหรับฉัน
ทุกคืนวันยังห่วงใย
ขณะนี้หรือขระไหน
รักเธอตลอดไปคงเดิม
10 กรกฎาคม 2547 00:44 น.
มะปรางหวาน5
มีหัวใจหนึ่งหัวใจจะให้
รับได้ก็รับไปดูแล
รับไม่ได้หัวใจก้เป็นแผล
ไม่โทษเธอรังแกสัญญา
เพราะให้ไปเองจำได้
เธอไม่อยากได้ไว้ก็ไม่ว่า
แต่ถ้าต้องการให้รีบกลับมา
ขืนชักช้าจะเอาไปให้คนอื่น
9 กรกฎาคม 2547 13:57 น.
มะปรางหวาน5
ทำตัวเฉย ๆ
ใช้สายตาเยเมยพิสูจน์ใจ
เก็บความปวดร้าวไว้ข้างใน
ยิ้มให้เธออย่างสดใสเหมือนเคย
ก็เพื่อให้เธอรู้ว่า
เธอมีคุณค่ากับคน ๆ นี้มากมาย
แม้เธอจะมีคนอื่นให้คุ้นเคย
ก็ทำใจเฉย ๆ ให้เธอสบายใจ
9 กรกฎาคม 2547 13:47 น.
มะปรางหวาน5
เธอเป็นคนปากหวาน
จึงได้ความสงสารจากใคร ๆ
หากหลงเข้ามาชิดใกล้
ก็เหมือนเล่นกับไฟร้อนแรง
เธอจะเกาะกินหัวใจ
ด้วยคำว่าหมดใจรักที่แกล้งแสดง
ใครไม่แข็งแรงก็เจ็บตัว
รู้ว่าเธอเป็นอย่างไร
ยังดื้อรั้นเต็มใจเข้าไปขั่ว
คิดว่าตัวเองมีดีพอตัว
ไม่กลัวอยู่แล้ว....สู้ตาย
หน้าส่วนตัว
672
