11 กรกฎาคม 2547 12:35 น.
มะปรางหวาน5
ยืดสีมัว..กับยินส์ตัวเก่ง
รองเท้าคู่กันเองกับเป๋คู่หู
มือเสยผมเพิ่งสระมาน่าดู
ไม่ต้องเลิศหรูไปไหนไป
ง่าย...ง่าย...เข้าว่า
จะเขาตาไม่เข้าตาช่วยไม่ได้
สวยไม่ใครเห็นไม่เป็นไร
แค่มีเธอเข้าใจก็....OK
11 กรกฎาคม 2547 12:29 น.
มะปรางหวาน5
ถนัดพูดตรง ๆ มากกว่า
หัวใจคิดอย่างไรมาปากก็ว่าไปอย่านั้น
รู้สึกตัวว่าชอบเนี่ยพอเจอก็รีบมาบอกกัน
เธอก็แค่บอกว่ารักฉัน
หรือไม่รักฉันไม่เห็นว่ามันจะวุ่นวาย
อย่าแปลกใจว่าทำไมฉันกล้า
เรื่องแบบนี้ดูกันที่เจตนากับความหมาย
ตอนบอกนะไม่หวานแต่ตอนรักกันรักไปจนตาย
หรือเธอชอบลีลามากมาย
แล้วไปเลิกกันตอนสุดท้ายเลือกเอาแล้วกัน
10 กรกฎาคม 2547 01:16 น.
มะปรางหวาน5
มาด้วยหัวใจที่ปวดร้าว
คิดถึงเรื่องเก่า ๆ ที่ผ่านมา
เธอจะรู้บ้างไหมว่า
คนที่เธอจากลาเขาเป็นห่วง
ได้ยินแต่ข่าวไม่ดี
คนนั้น..คนนี้...ก็ว่าเธอลวง
ฉันก็เลยรู้สึกเป็นห่วง
เป็นห่วงหัวใจที่เธอเอาไป
10 กรกฎาคม 2547 01:09 น.
มะปรางหวาน5
ลองทบทวนอีกทีดีไหม
ใครสมควรไปเขาหรือฉัน
ให้เวลาเธอนะอีก 1 วัน
เขาหรือฉันที่จริงใจ
เท่าที่ผ่าน ๆ มา
เธอมีน้ำตาฉันอยู่ใกล้
เธอเศร้าเหงามีฉันปลอบใจ
เขาเคยไหมคิดดู
เขาไม่เคยห่วงหา
ไม่เคยมาถามความเป็นอยู่
เขามีใจแค่รับรู้
เธอลองคิดดูควรตัดใคร
10 กรกฎาคม 2547 01:05 น.
มะปรางหวาน5
ขอโทษมากนะเธอ
ที่ทำให้ฉันเจอกับวันใหม่
ขอบคุณมากนะคนจริงใจ
ที่มีแต่ความห่วงใยตลอดมา
แต่ฉันเสียใจ
ที่ตอบแทนเธอได้แค่สายตา
มองเธอได้แค่เพื่อนที่ห่วงหา
เธอคงเข้าใจใช่ไหมว่าเพราะอะไร