13 กรกฎาคม 2547 16:07 น.
มะปรางหวาน5
ความรู้สึกที่มีไห้
จากใจรู้ไว้...รู้ไว้ว่าคิดถึง
ความรู้สึกที่มีให้ใครคนหนึ่ง
รู้ว่าคิดถึงคงซึ้งพอ
คิดถึงมากอยู่เสมอ
ลืมเธอไม่เคยได้
จะห่างไกลเพียงใด
เธอก็อยู่ในใจให้จดจำ
คิดถึงใครคนหนึ่งคิดถึงมากมาก
อยากอยู่ใกล้อยากไปหา
คิดถึงความห่วงใยในแววตา
ที่เธอมอบให้ฉันมาอย่างจริงใจ
13 กรกฎาคม 2547 15:47 น.
มะปรางหวาน5
ฝากสายฝนที่ร่วงหล่อนบนผื่นน้ำ
นำถ้อยคำจำนรรที่สรรสร้าง
ไปให้คนที่ห่างไกลในระยะทาง
แต่หัวใจไม่ได้ห่างยังใกล้กัน
นั่งมองดาวบนท้องฟ้าคืนนี้
ไม่รู้ว่าเธอคนดีอยู่ที่ไหน
จะอยู่คนละขอบฟ้าหรือว่าไกลแสนไกล
จะมองดาวดวงเดียวกันหรือไม่คนดี
อยากถามดวงจันทร์
ทำไมทุกสิ่งจึงไม่เป็นอย่างที่ฝันไว้
ทำไมคนใกล้ต้องกลายเป็นคนห่างไกล
จากที่เคยเป็นกำลังทำไมตอนนี้อยู่ไกลตา
หากตะวันมันคงจะส่องแสง
ฉันขอเป็นเหมือนแรงแห่งความหวัง
ให้เธอก้าวเดินไปด้วยพลัง
หากพลาดพลั้ง
ฉันยังยืนเคียงข้างเธอ
13 กรกฎาคม 2547 15:03 น.
มะปรางหวาน5
ยังห่วงใยอาทร
ยังเป็นคนก่อนไม่เปลี่ยนไปไหน
ยังพร้อมจะรักด้วยความเต็มใจ
ยังพร้อมจะให้ด้วยใจและศัรทธา
เพียงแค่เธอเข้าใจเท่านั้น
และเป็นกำลังใจในวันเหว่ว้า
มีแค่เธอเท่านั้นในแววตา
แต่ไม่รูว่าในสายตาเธอมีใคร
13 กรกฎาคม 2547 14:53 น.
มะปรางหวาน5
แม้ในวันนี้ไม่มีเธออยู่
แต่อยากให้รู้ว่ายังเข้มแข็งได้
เพราะรู้ว่าเธอยังป็นกำลังใจ
อยากให้เธอพบแต่สิ่งดี ๆ
และรู้ว่าตรงนี้ยังคงมีฉัน
วันใดที่อ่อนล้าก็ขอให้กลับมาหากัน
ยังพร้อมจะแบ่งปันความผูกพันที่เคยมี
13 กรกฎาคม 2547 14:49 น.
มะปรางหวาน5
ตอนนี้คนเข้มแข็งกลับอ่อนแอ
เพราะมีบางคนไม่มาดูแลกันเหมือนเก่า
เมื่อก่อนที่เคยมีเพียงสองเรา
แล้ววันนี้กลับมีเค้าเข้ามา
เธอบอกเค้าเป้นเพียงแค่เพื่อน
แต่เธอพยายามกลบเกลื่ยนความจริงทางสีหน้า
มันดูออกหรอกไม่ต้องมาตบตา
เพราะฉันไม่ใช่ลา..หรือว่ากระบือ
หน้าส่วนตัว
687
