15 กรกฎาคม 2547 18:28 น.
มะปรางหวาน5
ขอเป็นดวงจันทร์
ที่เธอชอบมองในเดือนใส
ขอเป็นดวงไฟ
ให้กับอุ่นไอกับเธอในคืนหนาว
ขอเป็นดวงดาว
กระพริบพราวเป็นเพื่อนบนฟากฟ้า
ขอเป็นดวงตา
ไว้ให้เธอค้นหาสิ่งที่ฝัน
ขอเป็นดวงตนะวัน
ฉายแสงส่องทางฝันสว่างไสว
ขอเพียงเธอกล้าก้าวสู้ฝันใฝ่
เพื่อชัยชนะ...อันยิ่งใหญ่ของเธอ
15 กรกฎาคม 2547 18:19 น.
มะปรางหวาน5
ทุกสิ่งที่เธอให้
มีค่ามากรู้ไหมสำหรับฉัน
จะเก็บให้ดีแม้ผ่านปีผ่านวัน
เป็นทุกสิ่งที่สำคัญไม่เสื่อมคลาย
เคยคิดถึงฉันบ้งไหม
เหมือนที่ฉันห่วงใยอยู่ทางนี้
กลัว...ว่าความไกล
อาจจะทำให้คุณมีใครมาแทนที่
สัญญากับฉันได้ไหมคนดี
ห่าง ๆ อย่างนี้จะยังมั่นคง
15 กรกฎาคม 2547 18:12 น.
มะปรางหวาน5
นี่..แหละ..ตัว..ฉัน
ไม่ดื้อ....แต่ถึอดี
ไม่ใช่สุภาพสตรี...ที่อ่อนหวาน
ไม่ร่าเริง...แต่เบิกบาน
ไม่ขายวิญญาณ...ให้กับใคร
ไม่สวย...แต่รวยเสน่ห์
ยิ้มไม่เก๋..เท่ไม่เท่าไร
ไม่ใจดี...แต่มีน้ำใจ
ไม่ทำร้ายใคร...ถ้าไม่จำเป็น
ไม่ฉลาด...แต่ประมาทไม่ได้
ไม่ชอบให้ใคร...เยอะเย้ยเล่น
มีหัวใจเป็น...แผลเป็น
เลยเลือดเย็นไม่อยากรักใคร
15 กรกฎาคม 2547 00:08 น.
มะปรางหวาน5
เมื่อก่อนฉันเป็นเด็กใหม่
ใครก็เข้าใจว่าฉันน่ารัก
แต่เธอคงจะตระหนัก
ว่าคนน่ารักนั้นชื่ออะไร
ฉันเลยบอกไปว่า
ชื่อ กัลยาณี ชื่อเล่น มะปราง
เธอบอกขอเป็นคนให้กำลังใจ
ให้สอบได้ในวันนี้
และวันต่อมาขอไปรับส่ง
ฉันก็คงไม่ว่าอะไร
เพราะฉันนั้นอยากอยู่ใกล้
คนให้กำลังใจตลอดมา
ปีนี้จะไปหา
ไม่รู้คนดีจะเชื่อไหม
หรือว่าเธอคนนี้ไม่ดีใจ
ที่ได้เจอคนรู้ใจอย่างฉัน
ฉันเคยให้ลูกอมรูปหัวใจ
เธอเคยให้ไหมลองถามใจดู
เธอไม่รักฉันก็ไม่แคร์
ก้อีแค่รักสั่น ๆ
จากมากี่ปีเธอลืมกัน
เธอเคยบอกฉันว่าน่ารัก
ตอนฉันเรียนอยู่ ป.5
เมื่อวันเกิดฉันเธอก็เคยมา
ให้ของขวัญชิ้นใหญ่ชิ้นโต
วันปิดเทอมเธออวยพรให้
พอเปิดเทอมใหม่เธอก็เคยเพ้อหา
ว่าทำไมฉันจึงไม่มา
ตอนนั้นเธอยังไม่รู้
ว่ายอดชู้ออกจากโรงเรียนไป
พอมาถึงวันสุดท้าย
เธอหัวใจแทบวาย
เมื่อรู้ว่าฉันไปเรียนที่อื่น
แต่ฉันนั้นยังจดจำ
รักง่าย ๆ ที่เธอมีให้ฉัน
เธอเคยบอกว่ารักกัน
พอกลับมาเที่ยวหา
เธอทำเมินเฉย
เธอทำเหมือนคนไม่คุ้นเคย
ฉันก็เลยปลอบใจตัวเอง
เธอคงมีคนใหม่
ถ้าไม่งั้นเพื่อนฉันคงไม่เพ้อเล่น
เธอทำให้ฉันมีหัวใจเป็นแผลเป็น
ทำให้ฉันเลือดเย็น
ไม่เคยรักใครอีกเลย
เธอเคยบอกว่าอย่าลืมฉันนะคนดี
แต่เธอนั้นกลับลืมเอง
จะไม่ให้ฉันเซงได้ไงคนดี
ทำเองผิดเองนะนี่
จะให้เชื่ออย่างไรคนดีว่ารักกันจริง
ฉันยังแทบจะไม่เชื่อ
เมื่อเธอเบื่อเธอทิ้งเขา
แต่จิตใจฉันนั้นอาจไม่เบา
เมื่อเธอรักเขา
ฉันนั้นอาจรักใครสักคน
เพื่อเย้ยเธอ
14 กรกฎาคม 2547 23:46 น.
มะปรางหวาน5
พี่ชายที่แสนดี
วันนี้หายหน้าไปไหน
รู้ไหมน้องคนนี้คิดถึงจะตาย
ไม่เห็นหน้าทีไรกำลังใจหายหมดเลย
แล้วพี่ชายเป็นไง
คิดถึงน้องคนนี้บ้างไหม
น้องคนนี้อยากอยู่ข้าง ๆ พี่ชาย
คงไม่ว่ากันนะ...พี่ชายที่แสนดี
หน้าส่วนตัว
575
