31 กรกฎาคม 2547 14:24 น.
มะปรางหวาน5
อยากจะเจอเธอตั้งนาน
แต่ไม่อยากจะจากเธอเลยรู้ไหม
เพราะว่าฉันรักเธอจนหมดใจ
และไม่เคยคิดรักใครเลยจริง ๆ
แต่เมื่อเธอไม่คิด
ฉันก็คงไม่มีสิทธิ์อะไรใช่ไหม
เพราะว่ารักเธอข้างเดียวไง
จึงได้แต่ความช้ำใจตอบแทนกลับมา
31 กรกฎาคม 2547 14:18 น.
มะปรางหวาน5
ขอบคุณสำหรับทุกสิ่ง
ที่เธอจริงใจให้ฉันมา
นอกจากคำว่ารักและห่วงหา
ฉันจึงอยากบอกเธอว่าขอบจจริง ๆ
เพราะว่าตลอดเวลา
ฉันเคยคิดว่าตัวเองไม่มีความหมาย
ตั้งแต่มาเจอกับเธอนะดวงใจ
คนที่คิดว่าไม่มีความหมาย
แต่กลับกลายสำคัญกับเธอ
31 กรกฎาคม 2547 14:11 น.
มะปรางหวาน5
อยากอยู่ใกล้เธอนาน ๆ
แต่เป็นเพียงความต้องการของฉันใช่ไหม
เพราะว่าเธอคงจะรำคาญใจ
ที่ต้องคอยตามใจฉันเรื่อยมา
แค่อยากให้เธอเข้าใจ
ว่าที่ฉันทำไปนั้นคือความรัก
จนบ้างครั้งไม่อยากให้เธอคิดหนัก
เลยต้องปล่อยคนที่รักอย่างเธอไป
แต่อยากให้เธอรับรู้
ว่าฉันคิดถึงเธออยู่รู้บ้างไหม
แต่บ้างครั้งก็รู้ว่าเธอไม่ใส่ใจ
เพราะว่าฉันต้อยต่ำเกินไปที่จะเอื้อมเธอ
แค่เศษดินที่คิดจะเอื้อมดวงดาว
31 กรกฎาคม 2547 14:00 น.
มะปรางหวาน5
อยากจะรักเธอจริง ๆ
แต่เธอคงไม่รักจริงใช่ไหม
เพราะว่าเธอบอกว่ารักอย่างไม่เต็มใจ
ฉันจึงรับรักเธอย่างไร้ปัญญา
แค่จะบอกว่าอยากอยู่ใกล้
เพราะว่าไกลหัวใจห่วงหา
คิดถึงเธอเสมอตลอดเวลา
ถ้าไม่ได้เห็นหน้าจะบ้าตาย
อยากจะฟังเสียงเธอเวลาเหงา
อยากจะโทรหาเธอเวลาคิดถึง
อยากจะบอกว่ารักคือสุดที่หนึ่ง
แต่ไม่รู้ว่าเธอจะซึ้งกันบ้างหรือเปล่า
31 กรกฎาคม 2547 03:30 น.
มะปรางหวาน5
อยากรักเธอแบบจริง ๆ
แต่มันคงเป็นไปไม่ได้
เพราะว่ารักเราห่างไกล
เกินที่เราจะเอื้อมไปหยิบมัน
แต่เพราะว่าเธอนั้นอาจคิด
ยิ่งทำให้ฉันผิดมากรู้ไหม
ยิ่งฉันทำให้เธอเสียใจ
ฉันยิ่งไม่สบายใจกลับมา
หน้าส่วนตัว
702
