23 พฤศจิกายน 2547 13:22 น.
มะปรางหวาน5
ตั้งแต่วันนั้นที่รู้จัก
เราแค่เป็นเพื่อนรักกันเท่านั้น
แต่พอจากคืนมาเป็นวัน
เรามีความผูกพันกันมากมาย
เธอจะเชื่อบ้างไหม
กับความห่วงใยที่ส่งไปให้
มันมีความหมายแฝงไว้ข้างใน
ว่าต่อไปเรายังคงจะเหมือนเดิม
แต่พอมาวันนี้
ฉันยังคงมีสิ่งดี ๆ มอบให้
เพราะว่าเธอคือความหวังมากมาย
และไม่เคยเท่าใครที่ใจอยากให้เป็น
15 พฤศจิกายน 2547 15:01 น.
มะปรางหวาน5
ฉันอาจไม่ใช่คนเก่ง
ฉันอาจจะไม่ใช่คนฉลาด
ฉันอาจจะเป็นคนขี้ขลาด
และฉันอาจจะเป็นคนโง่เขลา
ถึงฉันอาจจะไม่ทำให้เธอบรรเทา
แต่ฉันก็ทดแทนความเหงาที่เธอเคยมี
จะว่าไปก็ช่างมันเถอะ
ขอแค่ฉันได้เกิดบนโลกใบนี้
ถึงจะไม่เคยมีข้อไหนดี
แต่ถ้าหาดี ๆ ก็จะมีที่ตรงรักเธอ
9 พฤศจิกายน 2547 22:26 น.
มะปรางหวาน5
ไม่อยากเปิดเลยหัวใจ
เพราะเจ็บมากมายจากรักครั้งนั้น
ที่เธอเข้ามาผูกพัน
มาบอกกับฉันว่าเธอจริงใจ
แต่พอมาถึงวันนี้
ฉันคิดว่าเธอดีถึงเข้าไปใกล้
แต่และแล้วก็มาถึงคราวหัวใจ
ที่ต้องเจ็บอีกมากมายเพราะหัวใจไม่เคยจำ
9 พฤศจิกายน 2547 22:21 น.
มะปรางหวาน5
ฝากบอกเธอคนนั้น
ที่ใจคิดถึงฉันในวันเหงา
เก็บความรักครั้งเก่า ๆ
เอามาเล่าแล้วเริ่มใหม่
เก็บดวงใจในวันนี้
เอามาเริ่มต้นที่ดีกับตัวเขา
จะไม่มีความลับระหว่างเรา
เพราะว่าเรื่องเศร้า ๆ ไม่อยากจำ
แต่เมื่อมีเธอเข้ามาใกล้
จะมีรักมากมายในวันเหงา
เพราะว่าใกล้ ๆ มีสองเรา
วันเหงา ๆ จึงผ่านพ้นไป
9 พฤศจิกายน 2547 22:14 น.
มะปรางหวาน5
ความรักเป็นเพียงบททดสอบ
เมื่อสอบสร็จก็ต้องเลิกลากัน
แล้วอย่างนั้นมันจะเข้ามาทำไม
ทั้งที่ไม่อยากจะรับรู้
ว่าหัวใจของตัวเองจะดีอยู่หรือไม่
เพราะว่าตั้งแต่ให้ความรักกับเขาไป
หัวใจเราก็หวั่นไหวตลอดเวลา
ทั้งที่ไม่อยากจะเจ็บ
แต่ก็ยังคงเก็บอารมณ์ไว้ไม่อยู่
เพราะหัวใจมันยังอยากจะรับรู้
ว่าเขานั้นยังอยู่ดีหรืออย่างไร
แต่ก็เพราะรักอีกนั่นแหล่ะ
ที่มันมาเกาะหัวใจง่าย ๆ
ทั้งที่เคยเข็ดจากรักปางตาย
แต่ก็มายอมแพ้แบบง่าย ๆ
เมื่อมาเจอะเจอะเธอ
หน้าส่วนตัว
890
