13 กรกฎาคม 2547 15:03 น.
มะปรางหวาน5
ยังห่วงใยอาทร
ยังเป็นคนก่อนไม่เปลี่ยนไปไหน
ยังพร้อมจะรักด้วยความเต็มใจ
ยังพร้อมจะให้ด้วยใจและศัรทธา
เพียงแค่เธอเข้าใจเท่านั้น
และเป็นกำลังใจในวันเหว่ว้า
มีแค่เธอเท่านั้นในแววตา
แต่ไม่รูว่าในสายตาเธอมีใคร
13 กรกฎาคม 2547 14:53 น.
มะปรางหวาน5
แม้ในวันนี้ไม่มีเธออยู่
แต่อยากให้รู้ว่ายังเข้มแข็งได้
เพราะรู้ว่าเธอยังป็นกำลังใจ
อยากให้เธอพบแต่สิ่งดี ๆ
และรู้ว่าตรงนี้ยังคงมีฉัน
วันใดที่อ่อนล้าก็ขอให้กลับมาหากัน
ยังพร้อมจะแบ่งปันความผูกพันที่เคยมี
13 กรกฎาคม 2547 14:49 น.
มะปรางหวาน5
ตอนนี้คนเข้มแข็งกลับอ่อนแอ
เพราะมีบางคนไม่มาดูแลกันเหมือนเก่า
เมื่อก่อนที่เคยมีเพียงสองเรา
แล้ววันนี้กลับมีเค้าเข้ามา
เธอบอกเค้าเป้นเพียงแค่เพื่อน
แต่เธอพยายามกลบเกลื่ยนความจริงทางสีหน้า
มันดูออกหรอกไม่ต้องมาตบตา
เพราะฉันไม่ใช่ลา..หรือว่ากระบือ
12 กรกฎาคม 2547 01:23 น.
มะปรางหวาน5
ถ้าหากลืมบางสิ่งบางอย่างได้
คงไม่มานั่งเสียใจอยู่อย่างนี้
ถ้าจำได้เฉพาะความรู้สึกดี ๆ
น้ำตาก็ไม่มีท่วมใจ
ร้องไห้จนไม่รู้จะร้องอย่างไรแล้ว
ก็ยังไม่มีวี่แววจะกลับมาเริ่มใหม่
ถ้าเพียงเพื่อจะทำให้เสียใจ
ก็ไม่รู้จะเข้ามาในชีวิตทำไมกัน
12 กรกฎาคม 2547 01:15 น.
มะปรางหวาน5
เรียนหนังสือไม่รู้เรื่อง
สมองไม่ปราดปรืองเลยวันนั้
ถอนหายใจไปซะหลายที
รู้สึกเหมือนมีอะไรขาดไป
นึกออกแล้วคนดีไม่มา
อยากรู้จังว่าอะไรทำให้มาไม่ได้
ปวดหัวเป็นไข้ไม่สบาย
หรือเอาเวลาไปทำอะไรกับหวานใจเธอ
หน้าส่วนตัว
580
