31 กรกฎาคม 2547 14:11 น.
มะปรางหวาน5
อยากอยู่ใกล้เธอนาน ๆ
แต่เป็นเพียงความต้องการของฉันใช่ไหม
เพราะว่าเธอคงจะรำคาญใจ
ที่ต้องคอยตามใจฉันเรื่อยมา
แค่อยากให้เธอเข้าใจ
ว่าที่ฉันทำไปนั้นคือความรัก
จนบ้างครั้งไม่อยากให้เธอคิดหนัก
เลยต้องปล่อยคนที่รักอย่างเธอไป
แต่อยากให้เธอรับรู้
ว่าฉันคิดถึงเธออยู่รู้บ้างไหม
แต่บ้างครั้งก็รู้ว่าเธอไม่ใส่ใจ
เพราะว่าฉันต้อยต่ำเกินไปที่จะเอื้อมเธอ
แค่เศษดินที่คิดจะเอื้อมดวงดาว
31 กรกฎาคม 2547 14:00 น.
มะปรางหวาน5
อยากจะรักเธอจริง ๆ
แต่เธอคงไม่รักจริงใช่ไหม
เพราะว่าเธอบอกว่ารักอย่างไม่เต็มใจ
ฉันจึงรับรักเธอย่างไร้ปัญญา
แค่จะบอกว่าอยากอยู่ใกล้
เพราะว่าไกลหัวใจห่วงหา
คิดถึงเธอเสมอตลอดเวลา
ถ้าไม่ได้เห็นหน้าจะบ้าตาย
อยากจะฟังเสียงเธอเวลาเหงา
อยากจะโทรหาเธอเวลาคิดถึง
อยากจะบอกว่ารักคือสุดที่หนึ่ง
แต่ไม่รู้ว่าเธอจะซึ้งกันบ้างหรือเปล่า
31 กรกฎาคม 2547 03:30 น.
มะปรางหวาน5
อยากรักเธอแบบจริง ๆ
แต่มันคงเป็นไปไม่ได้
เพราะว่ารักเราห่างไกล
เกินที่เราจะเอื้อมไปหยิบมัน
แต่เพราะว่าเธอนั้นอาจคิด
ยิ่งทำให้ฉันผิดมากรู้ไหม
ยิ่งฉันทำให้เธอเสียใจ
ฉันยิ่งไม่สบายใจกลับมา
29 กรกฎาคม 2547 23:45 น.
มะปรางหวาน5
แค่อยากจะถามเธอ
ที่ผ่านมาเผลอใจบ้างไหม
ชอบกันบ้างหรือไม่ใส่ใจ
และเธอซึ้งบ้างไหม
กับเวลาที่คบกันมา
แต่สำหรับตัวฉัน
ทุกเวลานาทีมีความหมาย
เพราะว่ารักเธอเสมอไป
จนไม่อาจบอกรักใครได้อีกเลย
29 กรกฎาคม 2547 23:41 น.
มะปรางหวาน5
หากว่าใจต้องเจ็บ
ขออย่าเก็บไว้ได้ไหม
เพราะว่าเธอไม่รักกัน
ฉันจึงต้องลืมวันที่ผ่านมา
จะไม่ลืมว่าเคยรัก
จะไม่จำว่าเธอเฉย
อยากให้เธอเป็นที่หนึ่งเหมือนอย่างเคย
เพราะว่าฉันรักเธอเสมอเลยไม่เปลี่ยนแปลง
หน้าส่วนตัว
806
