17 มิถุนายน 2548 22:53 น.
มะปรางหวาน5
สัญญาจากหัวใจ
ว่าจะไม่ทำให้เธอผิดหวัง
เพราะว่าเธอเหมือนมีพลัง
เติมกำลังใหฉันก้าวไป
สัญญาจ๊ะสัญญา
ว่าฉันน่ะจะไม่อ่อนไหว
ฉันจะพยายามเข้มแข็งนะคนไกล
ให้เธอได้หายบรรเทา
ฉันรู้ว่าเธอเหนื่อย
และก็เมื่อยหัวใจเสมอ
เพราะฉันนั้นเป็ห่วงเธอ
จึงสัญญากับเธอเสมอ
ขอแค่ให้เธอจงเชื่อใจ
17 มิถุนายน 2548 22:42 น.
มะปรางหวาน5
เพราะความแตกต่างใช่ไหม
ถึงทำให้เราห่างไกลกันอย่างนี้
ฉันขอเธออย่าคิดมากไปเลยนะคนดี
ถ้าเรามีสัญญาใจกันตรงนี้
จะหาเหตุผลสักร้อยพันทวี
ก็ไม่ได้ทำให้ฉันคนนี้นั้นเปลี่ยนใจ
17 มิถุนายน 2548 22:03 น.
มะปรางหวาน5
ฉันเจ็บมามากมาย
จากคำรักง่าย ๆ จากปากเธอ
ทั้งที่ฉันเองไม่ได้พลั่งเพล้อ
ไปหลงรักเธอแบบเต็มหัวใจ
แต่แล้วต้องมานั่งเศร้า
เพราะว่าหัวใจฉันเริ่มออ่นไหว
มีเพียงน้ำตาที่เป็นเพื่อนใจ
แต่ผลสุดท้ายเธอก็จากลา
17 มิถุนายน 2548 21:57 น.
มะปรางหวาน5
เป็นอะไรไปหรือเปล่า
เห็นเงียบเหงาไม่ติดต่อ
เธอปล่อยให้ฉันได้แต่รอ
ทั้ง ๆ ที่เธอหนออยู่หนใด
ตัวฉันแค่อยากรู้
ว่าเธอนั้นเป็นอยู่อย่างไร
สบายดีอยู่หรือไม่
เพราะอะไรอยากรู้จัง
ฉันนั้นแค่อยากถาม
ว่าเธอจะทรมานกันไปถึงไหน
ฉันคิดถึงเธอมากนะคนไกล
เธอเป็นอย่างไรช่วยตอบมาที
17 มิถุนายน 2548 21:29 น.
มะปรางหวาน5
เธอมีหัวใจหรือเปล่า
ถึงทิ้งให้ฉันปวดร้าวอยู่อย่างนี้
ถ้าเธอมีหัวใจที่แสนดี
ฉันคนนี้คงไม่เหงาใจ
แล้วยังมีอีกอย่าง
ที่ฉันนั้นยังค้างคราใจ
เธอไม่เคยรักกันเลยใช่ไหม
ถึงทำให้ฉันเสียใจอยู่เรื่อยมา
ขอแค่เธอมาบอก
ฉันก็พยายามจะตัดใจนะ
นี่เธอไม่เคยเอยมันออกมา
แต่การกระทำของเธอบอกมาว่าเธอหมดใจ