โยนมันทิ้งไป

มะปรางจี๊ด

โอ้ชีวิตที่ผ่านแสนเศร้านัก
แม้มีรักก็ต้องพรากห่างไกลแสน
พรากจากเธอที่ฉันรักดั่งดวงแดน
แลหวงแหเธอยิ่งกว่าชีวีตน

คนเขาว่าละครเน่ากว่าชีวิต
คนเขาคิดละครเวอร์ชวนสับสน
แต่ละครก็เลียนจากชีวิตคน
ที่เล่นกลจนทำเราเสียน้ำตา

ใครจะรู้ว่าฉันต้องพรากจากรัก
ต้องอกหักเพราะปัจจัยอย่างที่ห้า
ต้องยอมพ่ายสิ่งที่เรียกว่าเงินตรา
ต้องจากลาเธอที่ฉันรักหมดใจ

ช่วงเวลาสามปีที่พ้นผ่าน
ฉันเฝ้าสานต่อความรักจนสดใส
แต่วันนี้เธอต้องพรากจากกันไกล
เธอรู้ไหมฉันทั้งเจ็บและทรมาน

ทำให้เกิดเป็นรอยแผลแสนสาหัส
มันถูกกัดกร่อนจนเกินจะผสาน
เป็นแผลเป็นในดวงใจที่ร้าวราน
เกินประมาณความเจ็บปวดที่ฉันมี

ยิ่งเธอบอกไม่ต้องรอหรอกที่รัก
ยิ่งช้ำหนักจนตัวฉันอยากจะหนี
ไปให้ไกลที่ที่ผู้คนไม่มี
ไปรักษาดวงฤดีก่อนกลับมา



แต่อย่างไรชีวิตนี้ต้องเดินต่อ
ไม่ย้อท้อแม้เจ็บปวดเกินรักษา
ขอบคุณเธอกับทุกสิ่งที่ให้มา
ขอบคุณฟ้าที่ให้เราได้รักกัน

ขอให้เขารักเธอกว่าที่ฉันรัก
ให้ทอถักดูแลเธออย่างสุขสันต์
เอาใจใส่ปกป้องเธอทุกคืนวัน
ให้รักกันเนิ่นนานกว่าที่เคยมา

ส่วนชีวิตของฉันต่อจากนี้
ขอแค่มีคนที่ดีเข้ามาหา
คนจริงใจที่มาช่วยฉันเยียวยา
ช่วยรักษาใจที่เจ็บให้หายพลัน

เราต่างต้องเดินหน้าไปกับชีวิต
อย่ายึดติดสิ่งที่ทำให้โศกศัลย์
ขออวยพรให้เธอสุขทุกคืนวัน
ขอให้ฉันพ้นความเจ็บทุกวันคืน