10 กันยายน 2550 16:19 น.
มอแมวมอหมู
ไม่รู้ว่ารักเข้าไปได้ยังไง
ผู้ชายที่ติ๊งต๊องบ้อบออยู่เสมอ
ทำตัวไร้สไตล์อย่างเธอ
ไม่รู้ตกหลุมจังเบ้อเร่อได้ยังไง
10 กันยายน 2550 16:00 น.
มอแมวมอหมู
บทกลอนไทย
เวลา.........
ช่วยเยียวยาหรือตอกย้ำ
ช่วยลบเลือนหรือทวนความจำ
ช่วยลดความช้ำหรือกระหน่ำให้จำกว่าเดิม..
10 กันยายน 2550 15:29 น.
มอแมวมอหมู
บทกลอนไทย
ด้วยรักดวงตะวัน
แต่ฟ้าสูง...และดินดึง
ไม่ว่าเธอจะไปแห่งหนใด
....จักหันหน้าหา
ตราบจนชีพลา....ล่วงโรย
9 กันยายน 2550 11:02 น.
มอแมวมอหมู
ทำนู่นทำนี่ตลอดเวลา
เผื่อจะลืมคนที่ชินชาเมินเฉย
ทำงานให้ยุ่งเข้าไว้ดูเหมือนละเลย
ว่าไม่เคย...รู้จักคนอย่างเธอ
ถึงจะทำงานหนักสักเท่าไหร่
ทำไมใจยังแอบคิดถึงเสมอ
ทั้งทั้งหลบหน้าไม่พบเจอ
แต่ใจก็เผลอมีภาพเธอเข้ามาทุกที