19 ตุลาคม 2550 16:31 น.
มวล.ตัวน้อย
**..**โลกร้อนขึ้น เสมือนหนึ่งบอกเหตุร้าย ที่ย่างกลายเข้าทำลาย มวลมนุษย์
เข้าใจว่ามันโหดร้ายที่ต้องยอมรับความจริงในเรื่องนี้
หลายชีวิตยังมองข้ามเรื่องเหล่านี้ไป ทั้งๆที่มันเป็นเรื่งใกล้ตัวมากๆ
ชีวิตคนเราเกิดมาล้วนต้องตาย นั้นเป็นอนิจจัง แต่ทำไมเล่าถึงต้องปล่อยว่าง
ทุกอย่างไป โดยไม่สนใจใยดีอะไรเลย ถึงแม้จะต้องตายแต่ก่อนตายควรสร้าง
สิ่งที่มีค่าให้กับมนุษย์ชาติบ้าง เราอยู่บนโลกนี้ไม่ได้อยู่เพียงลำพัง แต่อยู่โดย
พึ่งพากัน ทำไมเพียงแค่คนกลุ่มหนึ่งที่คิดทำลายโลกถึงกลับทำให้โลก
สั่นสะเทือนได้ถึงเพียงนี้ โลกใบนี้ไม่ได้มีเพียงพวกเขายังมีคนอีกมาที่อยู่
บนโลกใบเดียวกัน ทำไม่ต้องสร้างสิ่งชั้วร้ายให้กับโลก ทำไมต้องปล่อยสิ่ง
ไม่ดีขึ้นไปบนบรรยากาศ ทำไมต้องทำลายโลกด้วย
คำถามว่าทำไมใครตอบได้ช่วยตอบที ยังมีคำถามอีกมากมายที่อยากจะถาม
เพื่อหาข้อยุติ แต่ไม่ว่าหาเท่าไรก็ยังไม่มีใครตอบได้
โลกเปรียบเสมือนสิ่งสวยงามที่ธรรมชาติสรรค์สร้างมาให้แก่มวลมนุษย์
ให้เขาเหล่าได้ได้อยู่ได้ชื่นชม ได้สัมผัสไออุ่นจากธรรมชาติ
มีคนบอกฉันว่าอีก 10 ปีโลกจะแตก ซึ่งในชั่วขณะนั้นฉันไม่เชื่อ
เพราะฉันเห็นว่ามันเป็นไปไม่ได้ โลกจะแตกได้อย่างไร ในเมื่อทุกคน
รักโลก รักที่อยู่ของตนเอง *** แต่บัดนี้ฉันเริ่มที่จะเชื่อ ..เชื่อว่ามันจะต้อง
เกิดขึ้นอย่างแน่นอน เพราะทุกวันนี้มีแต่คนทำลาย ทำลาย แล้วก็ทำลายโลกของตัวเองกันทั้งนั้น โดยที่บางคนอาจจะรู้ตัว หรือไม่รู้ตัวก็ตามแต่
**ถ้าอยากเห็นโลกเป็นโลกที่สวยงาม จงอย่าคิดทำลายไปมากกว่านี้ **
19 ตุลาคม 2550 11:56 น.
มวล.ตัวน้อย
.....ในเวลานี้ความฝันของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งกำลังจะเป็นจริง เมื่อเธอได้เข้ามาในรั้ว มวล. เธอใฝ่ฝันจะเรียนภาษาซึ่งเป็นสิ่งที่เธอชอบ เธอเลือกเรียนภาษาจีน ในครานั้นเธอหวังว่า คงจะมีความสุขมากที่ได้เรียนในสิ่งที่ชอบ เธอตั้งใจเรียนทุ่มให้กับมัน ทำทุกอย่างที่สามารถให้ตนเองพูดภาษาจีนได้ แต่แล้วความชั่วร้ายที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นกับเธอ
น้ำตาของเธอร่วงหล่น พร้อมๆกับความผิดหวัง เมื่อช่วงเวลาหนึ่งของความคิดที่อยากจะพูดภาษาจีนให้ได้มันหายไป เพราะเธอได้เจอกับปัญหา
สำหรับเธอ การออกเสียงภาษาจีนซึ่งไม่ใช่ภาษาแม่ มันเป็นอะไรที่อยากมาก หลายครั้งที่เธอยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อพยายามฝึกการออกเสียง แต่สุดท้ายก็ไม่สำเร็จ มิหนำซ้ำเธอยังได้รับความทุกข์ใจกลับมาทุกครั้งไป มันช่างป็นความเจ็บปวดเหลือเกิน ....จนวันหนึ่งเธอก็ได้พบแสงสว่างในตนเอง เมื่อครั้งที่เธอเดินออกมายืนอยู่หน้าระเบียงห้อง เธอได้เห็นผู้หญิงคนหนึ่ง
กำลงฝึกฝนการออกเสียง ภาษาจีนเช่นเดียวกับเธอ เธอนึกขึ้นในใจว่า
ถึงแม้ว่าเราจะออกเสียงไม่ได้ แต่นั้นไม่ได้หมายความว่าคนอื่นจะออกได้เหมือนกัน ยังมีคนที่มีปัญหาเหมือนกับเราตั้งเยอะ เราจะมัวมาถ้อใจอยู่ทำไม จงสู้ สู้เพื่อความฝันของเราจะได้เป็นจริง*......*
หน้าส่วนตัว
792
