19 เมษายน 2551 20:28 น.
มนต์อักษรา
อยากตัดตรมที่ห่มอารมณ์ชิด
ไม่อยากติดห่วงไห้ให้ห่วงหา
อยากตัดเศร้าเหงาหงอยน้อยอุรา
ไม่อยากพาล้าใจให้ติดตัว
วันและคืนลื่นเลื่อนเยือนแล้วผ่าน
ทุกข์เนิ่นนานผ่านแล้วแววสลัว
ปัจจุบันสรรสร้างทางดอกบัว
ไร้มืดมัวชั่วไกลให้แจ้งมา
จิตใจข่มบ่มไว้ให้มุ่งมั่น
อย่าให้สั้นหั่นเหี้ยนเพียรเสาะหา
วิถีทางย่างก้าวขาวอุรา
สติฝ่าพาห่างทางอาจม
บอกตัวตนยลไว้ให้รู้จิต
ควรย้ำคิดก่อนทำนำขื่นขม
คิด-พูด ดี ลี้เบียนให้ใครตรม
กรรมสั่งสมบ่มติดชิดวิญญาณ์
ขอสติติดไว้ในดวงแก้ว
ล้างให้แวววาววับระยับหรา
แม้นพลาดพลั้งรั้งไว้ใจมายา
ขอโสภามาที่ฤดีทรวง
19 เมษายน 2551 15:36 น.
มนต์อักษรา
ดุจมนต์ต้องคล้องใจให้ติดบ่วง
ดุจกลลวงล่วงใจให้ห่วงหา
ดุจพฤกษาพากลิ่นบินร่อนมา
ดุจกสุนาพาสำเนียกเรียกให้ตาม
อักษรร้อยคอยเรียงเพียงคำเขียน
แต่เปี่ยมเพียรเวียรจัดสัมผัสหวาม
อักษรรัดรึงเร้าเคล้าสวยงาม
เสน่ห์ยามเสพย์ซึ้งตรึงบทกวี
จึ่งนำพาว่ากลอนร้อนสัมผัส
จึ่งเตรียมจัดแต่งกลอนจากใจศรี
จึ่งขอร่วมสวมบทสดฤดี
จึ่งขอมีพื้นที่กวีไทย
แม้นมิได้เชี่ยวชาญเหมือนใครอื่น
แต่ยิ้มชื่นมื่นรักปักสดใส
รักงานเขียนเพียรหมั่นมั่นหัวใจ
ร้อยกรองไซร้หลายหลากจากดวงมาลย์