19 สิงหาคม 2555 16:24 น.
มนต์กวี
..เพราะขาดศิลขาดธรรมนำวัยรุ่น
......จึ่งใจขุ่นรุมเร้าไฟเผาอก
..........อารยะธรรมใหม่มาพาใจวก
..............ตะวันตกใจต่ำนำใจมัว
................เชื้อไฟกามลามรุกบุกหอพัก
...................เป็นหอรักหอสวาทระบาดทั่ว
.......................ยี่ห้อฮิตแฟชั่นฮอทต้องชามัวร์
...........................ยอมแลกตัวแลกใจลงไฟกาม
.......................เมื่อสายเดี่ยวสายหลุดเป็นสายแร๊ด
....................เพื่อโอโฟนไอแพดไว้แอ๊ดถาม
................โสเภณีสวมเครื่องแบบช่างแสบทราม
.............เพียงเพราะตามกระแสไม่แคร์ใคร
..............แม่ให้มาสิ่งล้ำค่าป่าสงวน
.................ไม่รักนวลชวนแมงมาเจาะไข่
....................บุหรี่เหล้าเอาหมดรันทดใจ
........................ทั้งยาไอซ์ยาอีมีต้องลอง
............................เป็นเรื่องจริงเพียงพินิจคิดต่อยอด
................................ศิลธรรมบอดดึงใจให้มัวหมอง
..................................หลงแฟชั่นหลงยี่ห้อพวกคอซอง
.....................................พ่อแม่ต้องเจ็บช้ำ,ทนกล้ำกลืน
17 สิงหาคม 2555 16:50 น.
มนต์กวี
.
....ฟังเรื่องราวรักนิรันดร์อันพริ้งพรอด
น้องสาวได้ถ่ายทอดความพรอดพริ้ง
ยามตกหล่มหลุมรักหนักใจจริง
เรื่องชายหญิงคู่หนึ่งซึ่งรำพัน
.
...เอาใจสองคล้องเกี่ยวในเกลียวรัก
แล้วสลักกลอนใจใส่ความฝัน
มากกว่าดินและฟ้ามารวมกัน
รักคงมั่นมั่นคงตรงที่ใจ
.
...สัญญาใจให้ไว้ ณ ปลายสรวง
แม้เลยล่วงคืนวันมิหวั่นไหว
กอดสัญญาที่ใจเขียนมิเปลี่ยนไป
เติมอุ่นไอใยรักจักยืนยง
.
...รักคือรักคือรักแท้แม้โลกดับ
โลกจะยับดินจะแยกแตกเป็นผง
จักรวาฬสามภพจะจบลง
รักมั่นคงคงมั่น..จวบวันตาย
.
๑๑๑๑๑๑๑๑๑_น้อย_มนต์กวี(15/08/55)
12 สิงหาคม 2555 22:46 น.
มนต์กวี
เรือลำนั้นฉันเห็นแต่เป็นเด็ก
เรือลำเล็กเริ่มผุผังริมฝั่งฝัน
เรือลำล้าฝ่าแดดเปลวหุบเหวชัน
เรือชีวันพาชีวิตฉันก้าวไป
เรือลำนี้ลอยลำมานานแล้ว
เรือเริ่มแผ่วเสียงเครื่องเครือจนเรือไหว
เรือคงโดนหินโสโครกโยกเรือไกว
เรือหัวใจคงขมขื่นยามคลื่นชน
เรือพาเราพี่น้องล่องธารเชี่ยว
เรือลำเดียวแรงล้าแล่นฝ่าฝน
เรือยังคงแจวจ้ำจำสู้ทน
เรือพาคนแล่นข้ามมิคร้ามครัน
เรือลำล้าแก่ชราตามอายุ
เรือลำผุเกรอะสนิมริมฝั่งฝัน
เรือลำนี้ฝ่าแดดเปลวหุบเหวชัน
เรือรอวันปลดระวางในร่างเรือ
9 สิงหาคม 2555 09:33 น.
มนต์กวี
เติม........
เติมแต่งฟ้าด้วยแสง
เติมแรงใจด้วยวาจา
เติมวิชาด้วยความรู้่
เติมศัตรูด้วยวิวาท
เติมอาฆาตด้วยด้วยใจขุ่น
เติมทุนด้่วยเก็บกำ
เติมความต่ำเพราะพูดร้าย
เติมความหมายเพราะพูดครบ
เติมเคารพเพราะทำตัว
เติมความชั่วเพราะตัวทำ
เติมความขำยามหัวเราะ
เติมไพเราะยามพูดดี
เติมอัปปรีย์ยามพูดต่ำ
เติมระยำเมื่อใจตก
เติมนรกเมื่อใจแตก
เติมแตกแยกเมื่อแบ่งข้าง
เติมอ้างว้างเมื่อไร้ค่า
เติมน้ำตาเมื่อไร้คู่
เติมหดหู่เมื่อไร้เพื่อน
เติมแปดเปื้อนด้วยฉาวโฉ่
เติมความโง่ด้วยฉลาด
เติมสามารถด้วยฝึกฝน
เติมความเป็นคน...ด้วยคุณธรรม