3 กุมภาพันธ์ 2552 13:00 น.
มนต์กวี
คิดถึงมิคลาย.......
เดียวดายอ้างว้างยามห่างเจ้า
ความคิดถึงเดินทางมิสร่างเซา
คอยเป็นเงาติดตามถามข่าวใจ
งดงามทุกความหลัง......
ในภวังค์พร่าสั่นหวั่นไหว
โอบรำพึงเพ้อบ่นจากคนไกล
ทุกอุ่นไอคะนึงหวลครวญฝากจันทร์
สัญญาคือสัญญา.....
หยดน้ำตาเปื้อนหมึกเป็นคำมั่น
กอดความเหงากลั้นสะอื้นผ่านคืนวัน
คือความฝันคือผูกพันธ์คือสัญญา
เนิ่นนานที่รอคอย.......
ใจดวงน้อยคงน้อยใจถวิลหา
แล้ววันนั้นจะหอบใจไปเยียวยา
เปลี่ยนน้ำตาที่เคยปริ่มเป็นยิ้มแทน
กี่ร้อนกี่ฝนกี่หนาว......
จะนับดาวกี่ดวงหมื่นแสน
คือซื่อสัตย์แน่นอนมิคลอนแคลน
ทางสายแฟนเส้นนี้มีรักจริง
คิดถึงมิคลาย.........
คล้ายชีวิตขาดหายบางสิ่ง
เก็บสัญญาบางใครไว้แอบอิง
อยู่บนหิ้งหัวใจ...ไม่ลืมเลือน