9 พฤศจิกายน 2550 09:42 น.
มนต์กวี
กินข้าวทุกคราวคำ จงสูจำเป็นอาจิณ
ข้าวดำข้าวประดับดิน ข้าวแดงกินในคุกมี
ข้าวหมากของผู้เฒ่า ข้าวขัดขาวจากโรงสี
ข้าวมะลิราคาดี หอมข้าวจี่มีให้กิน
ข้าวซ้อมมือคือหัวข้าว อายุยาวด้วยวิตามิน
ข้าวเก่าทานจนชิน แข็งดั่งหินคราวขบคำ
ข้าวยากหมากก็แพง หน้าก็แห้งใจก็ช้ำ
ชาวนาตาดำดำ ทนระกำกันต่อไป
ข้าวปลูกเก็บปีหน้า ยามฝนมาได้หว่านไถ
ข้าวลีบแทบขาดใจ ทำไงได้น้ำไม่พอ
ข้าวเปลือกก็ขาดยุ้ง ข้าวจะหุงก็ขาดหม้อ
แถมหนี้ธกส. นั่งหน้าฝ่อรอวางวาย
ข้าวแกงหน้าปากซอย เงินมีน้อยกินกันตาย
ชาติหน้าตอนสายสาย คงสบายดั่งใครเขา
ข้าวถุงแบ่งกันทั่ว ห้องซุกหัวยังต้องเช่า
อิสานคนบ้านเรา ข้าวเปล่าเปล่าก็ยังดี
ชื่นชมบทกลอนข้าว บอกเรื่องราวสิ่งที่มี
ร้อยรสบทกวี เกียรติศักศรีของข้าวไทย
8 พฤศจิกายน 2550 22:13 น.
มนต์กวี
ขบวนบุญพร้อมหน้ามาขึ้นรถ
ขึ้นกันหมดพร้อมพรั่งทั้งชายหญิง
สองแถววัดถึงเก่าหนอพอพึ่งพิง
นั่งนิ่งนิ่งรถเคลื่อนไปใจเย็นเย็น
ออกเดินทางวันนี้จากศรีสะเกษ
รอยต่อเขตติดแดนแคว้นเขมร
กว่าเจ็บสิบชีวิตรวมพระเณร
ทางลำเค็ญเปื้อนฝุ่นแต่อุ่นใจ
ขบวนบุญขบวนธรรมนำกฐิน
ไปทอดถิ่นสกลนครอมรไสว
ไตรสิกขาคือวัดป่ามุ่งหน้าไป
หอบหัวใจอิ่มบุญเป็นทุนธรรม
ผ่านอำนาจเจริญยามทุ่มกว่า
แวะวัดป่าเซบายใจสุขล้ำ
ฟังพระเทศน์เรื่องเหตุผลแห่งกรรม
ในคืนค่ำแต่สว่างอยู่กลางใจ
ทานข้าวเย็นวัดเซบายพอหายหิว
ลมเฉื่อยฉิวงามแท้ชมแขไข
ส่องสว่างฟังเสียงหริ่งเรไร
ระงมไปทั่วป่าพาภิรมย์
ได้เวลาระหกระเหินเดินทางต่อ
ลมหนาวทอยะเยือกเย็นทุกเส้นผม
อุ่นไอบุญแผ่ซ่านต้านสายลม
อุ่นผ้าห่มน้ำใจในรถบุญ
หลายคนพับหลับนอนด้วยอ่อนล้า
ทอดกายาหลับไหลกลางสายฝุ่น
ทางคดเคี้ยวบ้างเมารถชุลมุน
ทั้งข้าวปุ้นข้าวเหนียวเทียวอาเจียน
บรรยากาศแห่งบุญอันอุ่นอบ
ฝุ่นตลบดึกดื่นยังคลื่นเหียน
คนบ้านไกลเดินทางอย่างพากเพียร
เพื่อจุดเทียนแห่งธรรมน้อมนำใจ
ถึงวัดป่าไตรสิกขาตอนห้าทุ่ม
มีพระหนุ่มเณรน้อยเหลืองไสว
คอยต้อนรับพวกเราอย่างเร็วไว
คนบ้านไกลหายเหนื่อยด้วยศรัทธา
จากบ้านอื่นก็ไม่น้อยทะยอยเพิ่ม
มาร่วมเติมคุณธรรมค้ำพระศาสนา
ขบวนบุญอุ่นธรรมพระสัมมา
ณ.วัดป่าผลาส่งคงได้บุญ
ถึงตีสองเวลาวัดทำวัตรเช้า
ส่วนพวกเราเงียงัวยังหัวหมุน
คงเหนื่อยอ่อนเลยนอนแผ่นะแม่คุณ
ก็เจือจุนกันไปทางสายธรรม
ส่วนผู้เขียนขืนข่มความขี้เกียจ
ไล่ความเครียดนิวรณ์ห้าอย่ากลายกล้ำ
นั่งสวดมนต์สวมชุดขาวกล่าวถ้อยคำ
แล้วดื่มด่ำสมาธิหวังนิพพาน
จวบรุ่งเช้ายินสำเนียงแว่วเสียงไก่
กล่อมพฤกษ์ไพรอ้อนออดสอดประสาน
ปลุกเรียกคนตื่นเถิดหนามาทำทาน
มาร่วมการทอดกฐินแผ่นดินทอง
กฐินธรรมนำใจคนไกลใกล้
ทอดถวายภาคเช้าเราทั้งผอง
บางคนอิ่มบุญผลาน้ำตานอง
ท่วงทำนองเพลงบุญสุนทรทาน
ก่อนกลับก้มกราบลงแทบเท้า
พระอาจารย์ของเราผู้สืบสาน
ประกาศธรรมพระสัมมามาเนิ่นนาน
แม้พิการยังกล้าแกร่งจุดแสงธรรม
พาหุชนศรัทธามาน้อมนบ
พระอาจารย์สมภพผู้เลิศล้ำ
อริยะสงฆ์ทรงคุณค่าน่าจดจำ
มนต์กวีน้อมนำมาดำเนิน
เดินทางกลับสายเก่าบนรถแก่
ขอบคุณแท้คนขับขอสรรเสริญ
พาเรารอดปลอดภัยให้จำเริญ
แม้ได้เงินนิดหน่อยตามรอยบุญ
ทานข้าวเย็นแวะวัดดั่งวันวาน
ได้อาหารวัดป่ามาเกื้อหนุน
สิริวรรณวัดป่าใหญ่ได้เจือจุน
ขอบพระคุณชาวกาฬสินธุ์ทั่วถิ่นคาม
กลับถึงบ้านงานนี้กว่าตีสอง
แสงธรรมส่องจับใจใสอร่าม
กุศลส่งปลอบปลุกทุกชั่วยาม
ช่างงดงามครบถ้วนขบวนบุญ
Calendar
Lovers
4 คน เลิฟมนต์กวี
หน้าส่วนตัว
19586
