26 กุมภาพันธ์ 2548 09:08 น.
มนต์กวี
คนเราเกิดมาทำไม
อะไรคือคำตอบหนอ
แก่งแย่งไม่รู้จักพอ
ทุกข์ก่อหล่อรวมรัดรุม
เกิดมาหมองหม่นทนทุกข์
ความสุขคล้ายดั่งไฟสุม
ความเหงาคอยเข้าเกาะกุม
ความกลุ้มกัดกร่อนชอนไช
ความสุขแค่เพียงฉาบทา
ความล้ายังคงเคลื่อนไหว
ความทุกข์รุกโรมโถมใจ
ความตาย..เที่ยงแท้..เท่าเทียม
26 กุมภาพันธ์ 2548 09:04 น.
มนต์กวี
คนเราเกิดมาทำไม
อะไรคือคำตอบหนอ
แก่งแย่งไม่รู้จักพอ
ทุกข์ก่อหล่อรวมรัดรุม
เกิดมาหมองหม่นทนทุกข์
ความสุขคล้ายดั่งไฟสุม
ความเหงาคอยเข้าเกาะกุม
ความกลุ้มกัดกร่อนชอนไช
ความสุขแค่เพียงฉาบทา
ความล้ายังคงเคลื่อนไหว
ความทุกข์รุกโรมโถมใจ
ความตาย..เที่ยงแท้..เท่าเทียม
25 กุมภาพันธ์ 2548 17:04 น.
มนต์กวี
ขอทุ่มเทหัวใจให้พระพุทธศาสนา
ด้วยศรัทธาและปัญญาอันกล้าแกร่ง
ตามกำลังที่ทำได้ให้สุดแรง
อย่างเข้มแข็งมั่นคงไม่หลงทาง
จะเผยแพร่ธรรมะเป็นธรรมทาน
เพื่อประสานร้อยใจใครได้บ้าง
หนึ่งในร้อยก็ยังดีมีพลัง
ทุกข์คลายจางสุขใจหนอเพราะร่มธรรม
25 กุมภาพันธ์ 2548 16:03 น.
มนต์กวี
ขับรถมาตาจ้องมองถนน
ล้วนผู้คนมากมายเดินไขว่ขวัก
พลันแลเห็นหญิงแก่เดินแย่ยัก
ถือขันกวักขอเศษตังค์อยู่ทั้งวัน
หญิงชรางกเงิ่นเดินเที่ยวขอ
เพื่อถักทอต่อชีวิตให้สืบสาน
ลูกหลานเขาทิ้งขว้างอย่างรำคาญ
แสนสงสารขอทานแก่คราแม่เรา
25 กุมภาพันธ์ 2548 15:45 น.
มนต์กวี
ฝากจิต..ฝากใจผ่านฟ้า
ฝากเหงา.ฝากน้ำตา.ผ่านฝน
ฝากผี...ฝากไข้..ผ่านคน
ฝากรัก.ฝากล้น.ผ่านเธอ