28 กุมภาพันธ์ 2548 20:20 น.

แค่อยากปลอบใจให้หายเหงา

มนต์กวี


            แค่อยากปลอบใจให้หายเหงา

.....อยากปลอบใจ  เธออยู่ไกล  ไปไม่ถึง.............

..........คำซึ้งซึ้ง  ยังมีให้  จริงใจเสมอ.................

.......กับพี่ชาย  คนแปลกหน้า  ไม่เคยเจอ..........

......อยากบอกเธอ  ว่าเป็นห่วง  จากดวงใจ.........

.........ณ.. ห้องนี้  ที่พักใจ  หลายคนผ่าน.............

...ประสบการณ์  แลกเปลี่ยน  ล้วนมากหลาย......

............ทั้งทุกข์สุข  เคล้าคละ  ปะปนไป..............

....ยามเหงาใจ...ให้เธอหมด...ด้วยบทกลอน.......

				
28 กุมภาพันธ์ 2548 13:57 น.

...หัวใจใส่กลอน..

มนต์กวี


.............หัวใจ..ใส่กลอน..................

....คิดอะไรเขียนไปตามใจนั่น...........

....คนมีฝันกาพย์กวีเป็นพึ่ง...............

....กลอนธรรมะกลอนรักปักใจตรึง.....

....แม้ไม่ซึ้งก็สุขหนอขอกล่าวกลอน....
.				
27 กุมภาพันธ์ 2548 14:12 น.

เพลง น้ำตารินเพราะอินเตอร์เน็ท

มนต์กวี


                           น้ำตารินเพราะอินเตอร์เน็ต
                                 (รักลวงออนไลน์)
     คำร้อง  : มนต์กวี (มงคล สมหวัง )         ศิลปิน....
     ทำนอง : ลูกทุ่งอีสาน(ช้า)

 A .   คิดถึงก่อนนั้น		เราคบกันตอนชั้นม.ปลาย
เลิกเรียน น้องนั่งซ้อนท้าย		รถอ้าย เคยไปด้วยกัน
มอเตอร์ไซค์คันเก่า		คอยรับส่งเจ้าทุกวัน
อุปสรรคเข้ามากีดกัน		คอมเครื่องนั้นทำเจ้าเปลี่ยนไป

B .    แม่ซื้อคอมฯ ให้		เครื่องใหม่ถูกใจแล้วนั่น
เล่นอินเตอร์เน็ตทุกวัน		คุยกันสัมพันธ์เพื่อนใหม่
นัดกัน พ้อหน้า		ส่งเมล์มาฝากรักออนไลน์
เสียรู้ บ่ทันเชิงชาย		หลงเชื่อใจเขาง่ายคนงาม

C .    น้ำตาริน		เพราะอินเตอร์เน็ท
ความรักอักเสบ		เวปบอร์ดของคนใจดำ
เขาทำเจ้าเจ็บ			ก็ทิ้งไป บ่หัวซานำ
อ้ายเตือน  อ้ายห้าม		บ่ฟัง จึงน้ำตาเล็ด

D.    กลับมาได้ไหม		ซ้อนท้ายรถอ้ายเหมือนเก่า
ให้ลืมเรื่องราว		ผู้บ่าวทางอินเตอร์เน็ต
รักลวงออนไลน์		บ่ จริงใจ มีแต่คำเท็จ
น้ำตา  ที่เล็ด			อ้ายสิเช็ด..ให้ด้วยหัวใจ ...

                        (ซ้ำ จาก C จนจบอีก 1 รอบ)				
26 กุมภาพันธ์ 2548 17:17 น.

ห้องเก่ากับกีตาร์ตัวเดิม

มนต์กวี



.อยู่คนเดียวอีกแล้ว

กับกีตาร์ตัวเก่า

รำพันกลอนเหงาเหงา

ฟังดูเศร้าแต่จริงใจ

ยามนี้มีแต่เรา

เฝ้าเมียงมองมิเห็นใคร

ในห้องเก่าเหงาเดียวดาย

กับหัวใจที่ทุกข์ทน

ชีวิตไม่แน่นอน

ดั่งละครแสนสับสน

มีสุขทุกข์เจือปน

หนีไม่พ้นคือความตาย

มาสร้างความดีเถิด

กุศลเกิดไม่เสียหลาย

ยังต้องเดินทางอีกไกล

ในวัฏฏะที่วกวน
				
26 กุมภาพันธ์ 2548 17:10 น.

พักเที่ยง..กับตัวเอง

มนต์กวี


ถึงเวลากลางวันเขาพักเที่ยง

เราก็เลี่ยงหลีกเข้าห้องคนเดียวหนอ

เขียนกลอนให้ใจเราสุขแค่นั้นพอ

แม้ยามท้อมีกลอนกล่อมช่วยย้อมใจ.

อันความสุขทั้งหลายในโลกหล้า

ล้วนมายาไม่จีรังเสื่อมสลาย

ไร้ตัวตนไม่เที่ยงหมดสิ้นไป

เกิดแล้วตายในวัฏฏะน่าเบื่อจริง				
Lovers  4 คน เลิฟมนต์กวี
Lovings  มนต์กวี เลิฟ 2 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟมนต์กวี
Lovings  มนต์กวี เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟมนต์กวี
Lovings  มนต์กวี เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงมนต์กวี