25 กรกฎาคม 2548 13:07 น.
มนต์กวี
..โฆษกผู้ฮ้าย..
( คำร้อง/ทำนอง : มงคล สมหวัง )
.เสียงเพลง นี้ดังขึ้นมายามใด๋
โฆษกผู้ฮ้าย ฝากตัวรับใช้แฟนเพลง
วิทยุชุมชน ของคนบ้านเฮากันเอง
สนุกสนานครื้นเครง เปิดเพลงให้ความสุขล้น
.จากใจ ดีเจคนรูปบ่หล่อ
นั่งเฮ็ดเตาะเปาะ ฝากเสียงหน้าไมโครโฟน
มีข่าวประกาศ ออกอากาศทั่วทุกตำบล
ไม่ว่าเป็นงานมงคล ขึ้นบ้านใหม่หรือเอาบุญแอว
(ซ้ำ).พ้อกันอีกแล้ว ทุกวันฟังเพลงและข่าว
ผมนำมาเล่า เรื่องราวมากมายหลายแนว
สาระน่ารู้ สลับเพลงม่วนโฮแซว
ลูกทุ่งสตริงดังแจ๋ว ฟังแล้วรับรองถูกใจ
..แฟนเพลง ทุกท่านให้ความเมตตา
โทรขอเพลงมา และยังให้กำลังใจ
ขอขอบพระคุณ จากผมโฆษกผู้ฮ้าย
ทดแทนความมีน้ำใจ รับใช้เปิดเพลงให้ฟัง
........(จบ)............
23 กรกฎาคม 2548 18:36 น.
มนต์กวี
เสียงเสือครวญชวนให้ใครสงสาร
มอบดวงมาลย์รักแท้มิแปรผัน
เห็นเสือเจ็บครวญคร่ำร่ำรำพัน
มาเติมขวัญเสือร้ายจากใจงาม
ความชอกช้ำตรอมตรมระทมทุกข์
คอยปลอบปลุกห่วงใยคอยไถ่ถาม
มีทุกข์สุขหรือเศร้าเฝ้าติดตาม
ขอหักห้ามหัวใจมิให้ซน
ชีวิตเสือเริ่มใหม่เกือบใกล้สาย
แทบวางวายเพราะรักมาหลายหน
แทบล้มเหลวเพราะรักร้าวมาหลายคน
ยามสับสนกลับมีเจ้าเป็นเงาใจ
ศิโรราบคุกเข่าเฝ้าร้องขอ
แต่นี้ต่อมิพรั่นอย่าหวั่นไหว
เสือตัวนี้จะคอยป้องผองภัย
มอบหัวใจร่วมสุขทุกวันคืน...ฯ
23 กรกฎาคม 2548 14:11 น.
มนต์กวี
ถึงแม้เธอจะเป็นเช่นของตาย
เจ้าเสือร้ายยังคอยเฝ้าถนอม
เหมือนมะม่วงรอวันที่สุกงอม
มดไต่ตอมแต่ก็ห่วงดั่งดวงแด
ยามล่าเหยื่อเจ้าขมขื่นสะอื้นให้
ทิ้งเจ้าไปทุกคืนไม่แยแส
แต่ใจจริงเสือนั้นไม่ผันแปร
มีรักแท้แด่เธอเพียงผู้เดียว
มิเคยลืมสัญญาวันฟ้าหม่น
อาจซุกซนไปบ้างคราโดดเดี่ยว
เจ้าเสือร้ายเสือรักบนทางเทียว
ฝากคมเขี้ยวแผลรักบนทางใจ
แต่สุดท้ายกลับมาตายที่รังเก่า
มีเพียงเจ้าดูแลยามเผลอไผล
เสือยังมีคนคอยรักคอยห่วงใย
มอบอุ่นไอเติมฝันวันเสือครวญ
23 กรกฎาคม 2548 11:38 น.
มนต์กวี
ขอขอบคุณคนดีจากพี่เสือ
บอกไม่เบื่อยังรักเสือผู้หญิง
ขอบคุณจ้าขอบคุณจากใจจริง
มิเกรงกริ่งแม้เสือดุช่างรู้ใจ
ยอมรับว่าตั้งใจจะมาหลอก
คนกิ๊กก๊อกคนนี้เริ่มหวั่นไหว
จีบคนโน้นรักคนนี้อยู่ร่ำไป
กลับทนได้ไม่ท้อขอร่วมทาง
แต่อย่างไรเสือนั้นก็คือเสือ
ออกหาเหยื่อตัวใหม่ใกล้ฟ้าสาง
ล่าทั้งคืนดึกดื่นจนรุ่งราง
อิ่มพุงกางกลับรังเจ้ายังรอ
แหละท้ายสุดเสือร้ายก็กลายกลับ
ศิโรราบหมดเขี้ยวเล็บเจ็บจริงหนอ
ด้วยบาดแผลหญิงอื่นทำน้ำตาคลอ
เจ้าไม่ท้อรอพี่กลับ....คอยซับใจ
9 กรกฎาคม 2548 08:27 น.
มนต์กวี
ฝนจากฟ้าหล่นโรยโปรยเป็นสาย
ละอองไอวาววับระยับแสง
สายฝนสาดเป็นลิ่มเหมือนทิ่มแทง
ลมพัดแรงอื้ออึงขึงเป็นเกลียว
กลางสายฝนสาวสะอื้นยืนร้องให้
น้ำตาไหลเคว้งคว้างอย่างโดดเดี่ยว
ใจก็หล่นฝนก็หลั่งบนทางเทียว
อยู่คนเดียวในคืนเหงาเศร้าสุดตรม
น้ำตาฝนน้ำตาคนที่หล่นไหล
ปล่อยมันไปพร้อมกับช้ำและความขม
ทิ้งความเศร้าเสียใจไปกับลม
รักระทมกลับชื่นท่ามคืนแรม
ฝนเริ่มซาฟ้าเริ่มใสใจเริ่มสร่าง
เหมือนส่องทางส่องใจให้จ้าแจ่ม
ฟ้าเริ่มเปิดไร้เมฆบังมีดาวแซม
ใจชื่นแช่มหยุดเหงาพร้อมก้าวเดิน
บนเส้นทางหัวใจไร้เส้นขีด
เราลิขิตใจได้ดั่งปรารถนา
แม้ลมฝนที่ปรายโปรยยังโรยลา
เปลี่ยนน้ำตาที่เคยปริ่มเป็นยิ้มแทน
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
4 คน เลิฟมนต์กวี
2287
