28 ตุลาคม 2548 11:41 น.
มนต์กวี
แก้วใบเก่าแต่เร้าใจยามได้หยิบ
ยกขี้นจิบกาแฟสุขแท้หนอ
รสขื่นขื่นราบลื่นไหลลงคอ
ปลดความท้อทิ้งความล้าใส่กาแฟ
ถ้ากาแฟมีชีวิตลิขิตได้
คอบฟี่เมทเติมใจอย่ายอมแพ้
มีน้ำตาลล้างน้ำตาอย่าอ่อนแอ
ซับรอยแผลด้วยแก้วเก่าเข้ามารอง
ปล่อยความเหงาเศร้าใจในรสขม
ลืมความตรมสู้ความจริงทิ้งความหมอง
ความงดงามยังรอถ้ามาลิ้มลอง
ใช้ใจกรองเข้มข้นทุกขั้นตอน
จิบกาแฟเบาเบาเคล้าความฝัน
แล้วแบ่งปันน้ำใจใส่อักษร
แด่มวลมิตรทุกผู้สู่บทกลอน
ใช่ออดอ้อนเพียงเทคแคร์...กาแฟใจ
25 ตุลาคม 2548 12:46 น.
มนต์กวี
คำร้อง/ทำนอง มงคล สมหวัง(มนต์กวี)
ศิลปิน หาบ่ทันได้......
...............................................................................
เกือบล้มหงายถ่วน เกือบม้วนลงอยู่กับหม่อง
ข่าวเจ้าซิเข้ากินดอง ได้คู่ครองเป็นคนบ้านไกล
จีบน้องมาโดน บ่หลูโตนอ้ายคนบ้านใกล้
ลืมคำเคยเว้ากันไว้ สัญญาใจใต้ต้นบักทัน
ตั้งหลักบ่ทัน อ้ายนั้นไม่ทันตั้งตัว
บ่คึดว่าเจ้าซิตั๋ว รักกันชัวร์กลับเป็นความฝัน
เขามีเงินหลาย ส่วนอ้ายหากินวันวัน
ความจนเข้ามากีดกั้น คนที่รักกันก็พลันเปลี่ยนไป
(ซ้ำ) หัวใจหงายเงิบ ปานเกิบบ่มีเจ้าของ
ทิ้งมันหม่นหมอง ถอดกองอยู่ตรงบันได
คนบ่มีค่า วาสนาสู้เขาบ่ได้
รักเริ่มที่เคยเติมใจ หมดความหมายฮักอ้ายถูกฝัง
นั่งตอกเหล้าขาว จนเมานอนพับกับแคร่
หมองหม่นเป็นคนขี้แพ้ เศร้าดวงแดหมดสิ้นความหวัง
ไปอยู่กับเขา ให้เจ้าโชคดีเด้อนาง
ได้ลูกหญิงชายเคียงข้าง อ้ายคนรักพัง..ซิเป็นฝ่ายไป
16 ตุลาคม 2548 14:25 น.
มนต์กวี
กับชีวิตก้าวย่างทางเส้นใหม่
ก็สุขใจพอทนบนรากฐาน
แม้วันนี้มิได้เป็นข้าราชการ
ประสบการณ์พอเพียงพอเลี้ยงตน
ทิ้งโอกาสหลายคนเขาไขว่คว้า
พร้อมด้วยคราบน้ำตาความหมองหม่น
เห็นคุณเศร้าคุณเหงาคุณทุกข์ทน
สงสารจนจับใจในโชคชะตา
กรอบทางการบีบคั้นกั้นไม่อยู่
ปากประตูมีเสรีที่โหยหา
จำต้องขัดใจลูกและภรรยา
แล้วดั้นหน้าคว้าฝันวันที่รอ
ขอเพียงคุณเคียงข้างบนทางรัก
ก็สุขนักเป็นปลื้มลืมความท้อ
เหนื่อยแค่ไหนจะทุ่มให้ไม่รีรอ
เพื่อถักทอคำตอบ....ครอบครัวเรา
9 ตุลาคม 2548 18:25 น.
มนต์กวี
ฝนยังหล่นลงพรมชะโลมโลก
คนมันโศกซึมเศร้าสาวห่างเหิน
ฝนตกพรำยามนี้เหงาเหลือเกิน
รักขาดเขินแห้งขอดตลอดปี
8 ตุลาคม 2548 15:25 น.
มนต์กวี
พิมพ์นิยมอย่างพี่นี้ต้องหมวย
ทั้งขาวสวยสวยอวบอึ๋มสบึมส์นั่น
ยามอาบน้ำจะฟอกสบู่ถูทุกวัน
หามานานคงเพียงแต่แค่ฝันไป
ที่หาได้ตอนพลบค่ำดำจริงหนอ
ขี้ไคลคอตีนแตกเขิบเกิบไม่ใส่
เสื้อหมากกะแหล่งแกว่งกวัดสะบัดไกว
เสื้อข้างในไม่สวมเลยบวมตึง
ครีมไม่ทาแป้งไม่สนแถมบ่นเก่ง
ออกนักเลงหายอมใครช่างใจถึง
เป็นเด็กแนวแถวบ้านคนดื้อดึง
รักเธอจึงให้แม่ขอ.....มิ(กล้า)ต่อรองฯ