22 มีนาคม 2549 22:24 น.
มนต์กวี
. ย้านแหน่แต่เมีย.
คำร้อง/ทำนอง มงคล สมหวัง
.......................................................
1. ซำว่าซำเมีย ผู้ใด๋นอสิไปย้าน
ก็แค่ตัดรำคาญ ทุกวันจึงต้องเอาใจ
ไม่เคยกลัวเมีย บางครั้งมันต้องเกรงใจ
ย้อนเถียงสู้เขาบ่ได้ จำใจจำเป็นต้องยอม
2. ไม่กลัวเสียฟอร์ม ถนอมน้ำใจเช้าค่ำ
เพื่อแม่บักหำ จะไม่ทำให้เธอตรมตรอม
ครอบครัวสุขสันต์ เพราะเราต่างคนต่างยอม
ว่าอะไรพี่พร้อม ทุกอย่างที่เมียสั่งมา
3.(ซ้ำ) ใช้ซักผ้า ซักผ้า ถามว่ากะละมังอยู่ไส
ใช้หุงข้าว หุงข้าว ถามว่าหม้อหุงข้าวอยู่ไส
รีบเอามาไวไว ทำได้ไม่เคยรอรี
แบ่งเบาภาระ แล้วครอบครัวจะสุขขี
ปัญหาไม่มี สามีอย่างพี่เข้าใจ
4. ซำว่าซำเมีย ผู้ใด๋นอสิบ่ย้าน
ต้องให้ความสำคัญ งบประมาณเธอนั้นดูแล
ค่าน้ำค่าไฟ ค่าใช้จ่ายค่าแก๊สค่าแอร์
รักน้องดังดวงแด ยอมแคร์ทำได้เพื่อเธอ
14 มีนาคม 2549 09:57 น.
มนต์กวี
กลิ่นความจนปนซับรับกลิ่นเหงื่อ
กลิ่นความเอื้ออาทรป้อนความหวัง
กลิ่นค่าคนต้องกล้าแกร่งเมื่อแรงยัง
เติมพลังอย่าย่อท้อสู้ต่อไป
กลิ่นความรวยอื้อฉาวข่าวขายหุ้น
กลิ่นนายทุนเงินหนาคอยรีดไถ
กลิ่นตุตุกลิ่นกล้ายางกลิ่นลำใย
กลิ่นไฟไหม้โชยผ่านสุวรรณภุมิ
กลิ่นน้ำตาชาวใต้ไม่แห้งเหือด
กลิ่นเหมือนเลือดเชือดส่งลงเพลิงสุม
กลิ่นประชนชนรวมร่วมชุมนุม
ขับไล่กลุ่มโกงกินแผ่นดินไทย
กลิ่นความเหงาเคล้ามาคราอกหัก
กลิ่นความรักเริงร่าคราสดใส
กลิ่นความช้ำพร่ำพรมคราขมใจ
น้ำตาไหลครวญคร่ำกลิ่นคำลวง
กลิ่นกรุ่นกรุ่นแก้มนางยังฝังจิต
กลิ่นจุมพิตสะกิดเตือนเหมือนติดบ่วง
กลิ่นมายาล่อเราเข้ากลลวง
เจ็บซอกทรวงมิสร่างสิ้นกลิ่นน้ำคำ
กลิ่นน้ำหมอกหยอกเย้าเจ้าดอกหญ้า
กลิ่นกายาชื่นชมแม่คมขำ
กลิ่นนวลนางข้างแคร่ยังจดจำ
ในคืนค่ำกระท่อมเก่าเคยเคล้าคลอ
กลิ่นความฝันของชนคนนักสู้
กลิ่นความรู้พร่ำเพรียกเรียกร้องขอ
กลิ่นศึกษาไม่อยากย้ายไปอบต.
อย่าพึ่งท้อนะคุณครูจงสู้ทน
กลิ่นของคนชอบงับคอรัปชั่น
กลิ่นโกงกันโกงกินแผ่นดินหม่น
กลิ่นผู้ร้ายคราบผู้ดีที่ปลอมปน
กลิ่นโจรปล้นบ้านเราเข้าเผาเมือง
กลิ่นปลาร้าตราตรึงยังซึ้งซ่าน
กลิ่นอีสานรัฐเสริมเริ่มฟูเฟื่อง
กลิ่นโรงงานกับสารพิษบอกรุ่งเรือง
คุยคำเขื่องกลิ่นวาจาสร้างค่าตน
กลิ่นขี้โคลนสาบควายเหือดหายสิ้น
กลิ่นแผ่นดินชอกช้ำกลิ่นน้ำฝน
กลิ่นของเสียสารเคมีที่ปะปน
กลิ่นคนจนทุกข์ทวีหนี้กองทุน
กลิ่นซากศพแสนเศร้าที่เขาหลัก
กลิ่นคลื่นยักษ์โถมใส่จนวายวุ่น
กลิ่นน้ำตาทุกข์เข็ญแหลกเป็นจุน
กลิ่นกระสุนพลัดพรากยากเยียวยา
กลิ่นมะลิหอมซึ้งคิดถึงแม่
ครั้งดูแลลูกน้อยคอยห่วงหา
กลิ่นน้ำใจไออุ่นยังตรึงตรา
ทุกเวลาลูกถวิลกลิ่นน้ำนม
19 กุมภาพันธ์ 2549 17:01 น.
มนต์กวี
ชอบกีฬาตื่นเต้นเล่นสนุก
ตีสนุ๊กเป็นบางคราวเช้ายันค่ำ
ตบลูกแดงหลุมไกลไหลกินดำ
ช่างน่าขำดำไม่เข้าขาวกลับลง
สนุกเกอร์หน้าใหม่แต่ใจรัก
จับคิวชักแล้วแทงใช่แกล้งหลง
ด้วยฝีมือฝึกใหม่จึงไม่ตรง
ไร้แรงส่งคิวฝืดเลยวืดฟาล์ว
ฝีมือไม่เท่าไหร่หัวใจสู้
แทงสกรูฟอลโล่หวังโชว์สาว
ออกคิวแป๊กขาวหล่นคนโห่กราว
หน้าแตกร้าวเสียฟอร์มมิยอมใคร
เล่นกันอีกเฟรมหนอขอแต้มต่อ
แทงจนท้อหายเหิมเริ่มหวั่นไหว
หน้าก็เขินเงินก็หมดรันทดใจ
เฟรมต่อไปพอแค่นี้....พี่ขอลา
28 มกราคม 2549 13:58 น.
มนต์กวี
ถิ่นกำเนิดห้วยทับทันบ้านกระสังข์
หอบความหวังเข้าเมืองเผื่อเรืองรุ่ง
ร้านทำมือแหล่งรวมฝันอันจรุง
สมใจมุ่งใช้เวลากว่าสิบปี
อัลบั้มชุดแรกออกเดินขาย
ไม่มีค่ายหลายคนเมินหน้าหนี
ซังคนขี้ตั๋วสร้างชื่อฝีมือมี
ทราบอีกทีครูสลาพาเข้ากรุง
เข้าแกรมมี่เมื่อปลายปีสี่เจ็ด
อัลบั้มเสร็จโดดเด่นเป็นดาวรุ่ง
นามเสถียรทำมือยุคปรับปรุง
ชื่อเสียงฟุ้งคนรู้จักขจรไกล
อยู่ที่ไหนก็เหงาได้ถ้าไร้เจ้า
หาดทรายเก่าน้ำกับดาวลมพริ้วไหว
ครวญรำพึงกระท่อมรักเคยพักใจ
ยินเสียงไผ่ล้อลม.ยิ่งขมทรวง
27 มกราคม 2549 08:41 น.
มนต์กวี
กลิ่นความจนปนซับรับกลิ่นเหงื่อ
กลิ่นความเอื้ออาทรป้อนความหวัง
กลิ่นค่าคนต้องกล้าแกร่งเมื่อแรงยัง
เติมพลังอย่าย่อท้อสู้ต่อไป
กลิ่นความรวยอื้อฉาวข่าวขายหุ้น
กลิ่นนายทุนเถื่อนถ่อยคอยรีดไถ
กลิ่นตุตุกลิ่นกล้ายางกลิ่นลำใย
กลิ่นไฟไหม้โชยผ่านสุวรรณภุมิ
กลิ่นน้ำตาชาวใต้ไม่แห้งเหือด
กลิ่นเหมือนเลือดเชือดส่งลงเพลิงสุม
กลิ่นประชนชนรวมร่วมชุมนุม
ขับไล่กลุ่มโกงกินแผ่นดินไทย
กลิ่นความเหงาเคล้ามาคราอกหัก
กลิ่นความรักเริงร่าคราสดใส
กลิ่นความช้ำพร่ำพรมคราขมใจ
น้ำตาไหลครวญคร่ำกลิ่นคำลวง
กลิ่นกรุ่นกรุ่นแก้มนางยังฝังจิต
กลิ่นจุมพิตสะกิดเตือนเหมือนติดบ่วง
กลิ่นมายาล่อเราเข้ากลลวง
เจ็บซอกทรวงมิสร่างสิ้นกลิ่นน้ำคำ
กลิ่นน้ำหมอกหยอกเย้าเจ้าดอกหญ้า
กลิ่นกายาชื่นชมแม่คมขำ
กลิ่นนวลนางข้างแคร่ยังจดจำ
ในคืนค่ำกระท่อมเก่าเคยเคล้าคลอ
กลิ่นความฝันของชนคนนักสู้
กลิ่นความรู้พร่ำเพรียกเรียกร้องขอ
กลิ่นศึกษาไม่อยากย้ายไปอบต.
อย่าพึ่งท้อนะคุณครูสู้อดทน
กลิ่นของคนชอบงับคอรัปชั่น
กลิ่นโกงกันโกงกินแผ่นดินหม่น
กลิ่นผู้ร้ายคราบผู้ดีที่ปลอมปน
กลิ่นโจรปล้นบ้านเราเข้าเผาเมือง
กลิ่นปลาร้าตราตรึงยังซึ้งซ่าน
กลิ่นอีสานรัฐเสริมเริ่มฟูเฟื่อง
กลิ่นโรงงานกับสารพิษบอกรุ่งเรือง
คุยคำเขื่องกลิ่นวาจาสร้างค่าตน
กลิ่นขี้โคลนสาบควายเหือดหายสิ้น
กลิ่นแผ่นดินชอกช้ำกลิ่นน้ำฝน
กลิ่นของเสียสารเคมีที่ปะปน
กลิ่นคนจนทุกข์ทวีหนี้กองทุน
กลิ่นซากศพแสนเศร้าที่เขาหลัก
กลิ่นคลื่นยักษ์โถมใส่จนวายวุ่น
กลิ่นน้ำตาทุกข์เข็ญแหลกเป็นจุน
กลิ่นกระสุนพลัดพรากยากเยียวยา
กลิ่นมะลิหอมซึ้งคิดถึงแม่
ครั้งดูแลลูกน้อยคอยห่วงหา
กลิ่นน้ำใจไออุ่นยังตรึงตรา
ทุกเวลาลูกถวิลกลิ่นน้ำนม