27 กันยายน 2545 12:33 น.
มนต์
ครับ แปปนะครับ เดียวผมให้ พี่ถุงไปชื้อให้ พี่ถุงครับ ขอชามะนาวให้อินกระป๋อง หนึ่งครับ
อินมองโน้ต เพลงพวกนี้ร้องยังไงนะ คุณแจ๊คช่วย เออ ช่วยเล่นกีต้าร์ให้ฟังได้ไหมคะ อินอยากรู้ว่ามันร้องยังไง
ความจริงถ้าคุณอินรู้สึกเหนื่อย ก็ไม่เป็นไรนะครับ เพราะคอนเสริ์ตเริ่มวันเสาร์ มีเวลาอีกตั้งวันหนึ่ง เอางี้ ผมพาคุณไปทัวร์เชียงใหม่ ดีกว่า ที่นี้บ้านเกิดเมืองนอนผมเอง นี้ชามะนาวของคุณ
อินดื่มครั้งเดียวหมดกระป๋อง นั้นทำให้เธอรู้สึกค่อยยังชั่วขึ้นมาหน่อย ไม่ต้องหรอกคะ อินอยากฟังเพลงมากกว่า
ถ้างั้นเริ่มเลยนะครับ ... อินอมยิ้ม ความจริงเธอก็เล่นเป็น นิดหน่อย แต่ชอบดูเขาเล่นมากกว่า
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
อยากรู้จัง ว่านางในฝัน ของอ.จะมีหน้าตายังไง ที่แน่ๆ สวยใช่ไหมล่ะคะ แหม่มก้มมองภาพ
ความสวยไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับผมหรอกนะ แต่เขาเป็นคนอ่อนโยนที่เข้มแข็งมากๆ สยามอมยิ้ม ถ้านางในฝัน เขานั่งอยู่ตรงนี้ก็ดีหรอกนะ เฮ่อ ขาดเรียนตั้งแต่ เมื่อวานแล้ว วันเสาร์คงได้เจอกัน ล่ะมั้ง
แล้ว ผู้หญิงคนที่ชอบ ย้อนผม ขาดไปไหนซะแล้วล่ะ หลอกถามหน่อยก็แล้วกัน
ไม่รู้ เหมือนกันคะ แต่ถ้าเขาอยู่ เขาคงจะหาว่าอ.โกงแล้วละคะ ทีคนอื่นวาดรูปรักแรกพบกันหมด อ.วาดนางในฝันอยู่คนเดียว แหม่มหัวเราะเสียงดัง ถึงแม้เธอจะห่วงเพื่อนรักเพื่อนอาฆาตเธออยู่หรอก แต่ว่า เธอรู้ดีว่าอินย่อมเอาตัวรอดได้อยู่แล้ว
เฮ่อ เสียงรำพึงเบาๆ ของคนที่คิดถึงแทบเจียนบ้า
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
อิน คุณพร้อมแล้วนะ แค่ไปยืนตรงที่เรากำหนดไว้ แล้วร้องตามคีย์ เท่านั้นเอง คุณอยากได้อะไรอีกไหม
อินมองไปรอบๆ คนเยอะซะมัดพึ่งรู้นะว่างานเบื้อหลังมันยุ่งยากขนาดนี้ ถ้าเธอร้องผิดสักคีย์มีหวังโดนปาด้วยขวดน้ำแน่ๆ อินถอนหายใจเบา
ขอชามะนาวอีก กระป๋องได้ไหมคะ แจ๊คหัวเราะร่า เวลาอย่างนี้ยังกินชามะนาวอยู่อีกเนอะ
ได้ครับเดียวผมบอก พี่ถุงให้นะ ผมขอตัวก่อนนะ เดียวถึงตาคุณ พี่ถุงแกเรียกเองแหละ แต่ว่าขอกำลังใจหน่อยสิ
ได้สิคะ โชคดีนะคะ
ไม่เอาอ่ะ ขอแบบนี้แจ๊คดึงตัวอินเข้าใกล้ สัมผัสริมฝีปากเธอด้วยริมฝีปากเขา
คุณแจ๊ค นี่คุณ เขาดึงตัวอินเข้ามาใกล้ขึ้นอีก แต่งงานกับผมนะ
อินกำลังเอ่ยคำพูดออกมา แจ๊คเอามือปิดปากเธอไว้ ไว้บอกผมตอนเวทีเลิกนะ
อินเคว้งไปหมด นี้เธอกับเขารู้จักกันไม่กี่วันเองนะ ทำไมถึง ความรู้สึกนี้คุ้น เหมือนเคยทำให้ใครรู้สึก อย่างนี้
น้องอิน ชามะนาวได้แล้วครับ น้องเป็นอะไรหรือเปล่าครับ ทำไมหน้าซีดๆ แล้วทำไมลิปสติคมันแปลกๆ ล่ะ งั้นให้ช่างแต่งหน้าแต่งใหม่ล่ะกัน พี่ถุงจอมเจ้ากี้เจ้าการ จัดการแต่งหน้าอินใหม่ ตอนนี้เพื่อนแท้ของเธอคงเป็นชามะนาว ไปซ่ะแล้ว เอาล่ะเรียบร้อย ทันเวลาพอดี น้องเดินตามแถว นักร้องคลอสรัสเลยครับ
อินก้มหน้านิ่ง คราวนนี้จะออกมาเป็นอย่างไงเนี้ย แจ๊คหันมาสบตาแล้วยิ้มให้เธอแวบหนึ่ง เอาล่ะอินสู้เขานะ
เพลงนี้เป็นเพลงของโปรเจคเฮช อัลบัม h2 oh ไม่น่าไปรักเขาเลย
จะเป็นกลางคืนหรือกลางวันตัวฉันก็ยังเหงา จะเป็นตอนเช้าหรือตอนเย็นตัวฉันนั้นก็ยังเศร้า
ไม่ว่าจะทำอะไรยังไงก็ไม่เคยจะลืมเขา แต่ว่าตัวเขานั้นมีใครก็คงไม่คิดถึงเรา
ก็แค่ลมเหงาพัดผ่านในวันนี้ ก็ตัวเขานั้นไม่เคยสนใจใยดี
ไม่รู้ว่าฉันยังควรทำอย่างไร จะมองดวงดาวหรือดวงจันทน์ตัวฉันก็ยังเหงา
จะมองภูเขาหรือทะเล ตัวฉันนั้นก็ยังเศร้า ไม่รู้จะทำยังไงยังไง ให้มันไม่มีเขา
ไม่ว่าตัวเขานั้นมีใคร ก็คงไม่คิดถึงเรา ก็คงเหงาแค่ลำพังอยู่อย่างนี้
ก็ตัวเขานั้นไม่เคยสนใจใยดี ไม่รู้ว่าฉันยังควรทำอย่างไร
ไม่น่าไปรักเขาเลย ไม่น่าไปมองเขาเลย
ฉันไม่เคยจะแอบ รัก ก็เลยไม่จะรู้ว่ามันเศร้า
ไม่น่าคิดถึงเขาเลย อยากจะเป็นเหมือนเก่า
ไม่อยากเหงา ฉันไม่อยากแล้ว
นั่นสิ ไม่รู้จะทำยังไงยังไง ให้มันไม่มีเขาไม่ว่าตัวเขานั้นมีใคร ก็คงไม่คิดถึงเราก็คงเหงาแค่ลำพัง อยู่อย่างนี้ก็ตัวเขานั้นไม่เคยสนใจใยดีไม่รู้ว่าฉันยังควรทำอย่างไร ไม่น่าไปรักเขาเลย ไม่น่าไปมองเขาเลยฉันไม่เคยจะแอบ รัก ก็เลยไม่จะรู้ว่ามันเศร้า ไม่น่าคิดถึงเขาเลย อยากจะเป็นเหมือนเก่าไม่อยากเหงา ฉันไม่อยากแล้ว ไม่เอาแล้ว พอกันที ก็เราไม่ใช่คนที่เขารักสักหน่อย พอกันเสียที อินน้ำตาไหลอาบแก้ม เฮ่อ ไม่น่าไปรักเขาเลยเรา
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
ตกลงอินจะแต่งงานกับผมใช่ไหมครับ
ใช่คะ ถ้าคุณรักอินนะคะ เสียงหัวเราะเบาๆ ดังขึ้น
ทั้งๆที่เรารู้จักกันไม่กี่วัน เนี้ยนะครับ
ก็แค่คุณรักฉัน นั้นก็น่าจะเพียงพอแล้วล่ะคะ แจ๊คยิ้มร่าคำตอบของเจ้าสาวอนาคตของเขา เขาดึงตัวเธอกอดไว้
เราจะจัดกันที่ไหนดีครับ
กรุงเทพคะ จัดกันแบบเงียบๆนะคะ ฉันไม่ชอบให้คนมาสนใจมากมาย
เพื่อว่าทีเจ้าสาว ของผมทำได้ทุกอย่าง อยู่แล้วครับ แจ๊คยังยิ้มกับหัวเราะคำตอบที่ว่าที่เจ้าสาวของเขาตอบ
อินจับแหวนหมั้นที่เธอห้อยไว้กับคอไว้แน่น คุณสยามคะ ฉันขอโทษนะคะ น้ำตาเจ้ากรรมไหลออกมาอีกแล้ว
ก็เขามีคนพิเศษ อยู่แล้วนิหน่า ทำไงได้ เอานะเธอได้แต่งงานกับคนที่เธอรัก ก็น่าจะพอ แล้วนิหน่า
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
นี้หล่อนไม่ค่อยเลยนะย่ะ หายไปอาทิทย์เดียว ก็กลายเป็นเจ้าสาวเขาไปซ่ะแล้ว
อืมม...
ดูเธอไม่ค่อยดีใจเลยนะ อีตาเอกนะ พอข่าวออกอีตาเอกไม่มาเรียนอีกเลยรู้ไหม แล้วนิเธอจะจัดงานเมื่อไร
จันทน์หน้า แหม่ม แค่นี้ได้ไหม ฉันพึ่งกลับมา กำลังเหนื่อยอยากพักผ่อน
เออ ย่ะ ดังแล้วหยิ่งนะหล่อน
แค่นี้นะ อินวางโทรศัพท์ลง เธอนึกถึงเรื่องราวเก่าๆ ถ้าเธอแต่งงานแล้วจะเป็นอย่างไรต่อไปนะ วันนี้วันที่เท่าไรแล้วนะ 22 อาทิตย์หน้า 29 หมดเสียทีเดือนแห่งเนื้อคู่ ถ้ากินชามะนาวอีกสักหน่อยเธอคงค่อยยังชั่ว แต่เอะใบปลิวอะไรเนี้ย มันมาอยู่ห้องเธอตั้งแต่เมื่อไร ร้านขนมปัง apple เหรอ ประหลาดจังร้านขนมปังทำไมชื่อ appleนะตลกดีจัง เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้งยัยแหม่มนี้ไม่เลิกราง่ายๆ เหะ
สวัสดีคะ
อิน ขนมเค้กวันแต่งงาน คุณรู้จักร้านที่ทำขนมเค้กอร่อยๆไหม
อินมองใบปลิวอีกหน apple อบรักกรุ่น แสดงว่าต้องทำขนมปังด้วยหัวใจแน่ๆ
ร้าน apple ดีไหมคะ เห็นเขาบอก อบรักกรุ่นด้วยนะคะ
ตามใจคุณสิที่รัก อย่าลืมนัดถ่ายรูปแต่งงานพรุ่งนี้ก็แล้วกัน
คะ ที่รัก
ขออีกทีได้ไหม ผู้ชายชอบหุหนวกตอนที่พูดว่า ที่รัก นะ
คะ ที่รัก พอใจหรือยังคะ
บาย ครับ ที่รักของผม อินอ่านใบปลิวจนทั่ว ทำให้เธอนึกถึงขนมปังที่ไปกินบ้าน สยามเมื่อไม่กี่วันก่อน กลิ่นหอมของมันยังติดจมูกเธออยู่เลย เธอน่าจะไปคุยกับสยามอีกสักครั้งคงดี ชวนเขากินกินขนมปังอุ่นๆสักก้อนกับชามะนาวสักแก้ว มันอาจะทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นก็เป็นได้
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
เออ คือ คุณสยามอยู่ไหมคะ ทำไมมีสาวหน้ามน มาต้อนรับล่ะวันนี้
คุณคงเป็น อิน ที่กำลังแต่งงานใช่ไหมคะ
คะ ทำไมเหรอคะ
คุณสยามฝากภาพนี้มาให้คุณ เป็นของขวัญแต่งงาน ยินดีด้วยนะคะ ตามมาดูภาพสิคะ หญิงสาวเดินนำเธอเข้าไปในห้อง ที่เธอพบเขาเป็นครั้งแรก
นี้ไงคะ หมดธุระของฉันแล้ว ขอฉันไปต้อนรับแขกก่อนนะคะ
เชิญคะ
รูปภาพถูกห่อด้วยกระดาษสีน้ำตาล เขียนด้วยลายมือหวัดๆ ด้วยพู่กัน ฝากให้คุณอิน แหม่มบอกว่า ตอนนี้คุณสยามกำลังวาดรูปนางในฝันอยู่นิ ถ้างั้นรูปนี้ คงเป็นคนพิเศษของเขา ถ้างั้นจะเอามาเราทำไมนะ ช่างเถอะ ขอแกะดูหน่อยแล้วกัน อินค่อยๆแกะกระดาษออกด้วย ด้วยใจที่ไร้ความรู้สึกซะ เหลือเกิน
นี่เขาเสียงรำพึงเบาๆ ทำไมกลายเป็นรูปอินล่ะ หรือว่า เราคือนางในฝันของเขาเหรอ ไม่หรอก เขาอาจจะแค่วาดวันนี้พรุ่งนี้ก็เป็นได้ รู้สึกจะวาดสวยกว่าตัวจริงอีก อินนึกในใจ
อินหยิบรูปและห่อด้วยกระดาษเช่นเดิม ไหนๆเขาก็วาดให้แล้วไม่รับไว้ คงเสียความรู้สึกแย่เลย ชามะนาวสักแก้วคงทำให้เธอดีขึ้น
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
สวัสดีครับ ร้านapple ยินดีต้อนรับ
คะ เออ คือที่นี้รับทำเค้กแต่งงานใช่ไหมคะ
เราจะทำต่อเมื่อ เจ้าสาวยินดีแต่งงานกับเจ้าบ่าวเท่านั้นนะครับ
อินมองหน้าเขาอย่างงง หมอนี้รู้ได้กัน ว่าเธอไม่ยินดีแต่งงานกับเขา เธอรักอีกคนต่างห่าง
คะ เออ ฉันเต็มใจ เราอยากได้ขนมเค้กแต่งงาน เออปรกติเขาต้องสั่งกันกี่ชั้นคะ
แต่งกับอีกคน รักอีกคน ถามใจตัวเองดีๆก่อนเถอะ สั่งไปแล้วไม่ได้ใช้เสียดายเปล่าๆ
น้ำตาอินไหลอาบแก้มอีกครั้ง ถามด้วยเสียงสั่นเครือ คุณรู้ได้ไงคะ
แหวนหมั้นที่ห้อยคอคุณอยู่ มันเหมือน ที่น้องชายผมสวมอยู่นะสิ ชายหนุ่มคนนั้นถอนหายใจเบาๆ เขาหยิบแก้ว รินชามะนาวให้เธอ
กินซ่ะ ผมเลี้ยงเอง บางทีคุณอาจจะดีขึ้นด้วยชามะนาวชายหนุ่มอมยิ้ม
อินนึกแปลกใจแหวนหมั้น เธอให้สยามไปนิ สยามมีพี่สาวคนเดียวไม่ใช่เหรอ เธอรับชาดื่มปสองสามอึก มีลูกค้าชายหญิงคู่หนึ่งเดินเข้ามา แต่เอะทำไมคุ้นๆหน้า เหมือนเคยเห็นที่ไหน
นั่นแฟนตรานิ วินดูสิชายหนุ่มคนนั้นสะกิดหญิงสาวข้างๆ
แหม่ กำลังคิดถึงอยู่พอดีเชียวหญิงสาวคนนั้นเดินเข้ามาใกล้ นี้มันคนพิเศษของสยามนิ ทำไมเดินมากับผู้ชายคนอื่นล่ะ
หวัดดีจ๊ะอิน ได้ข่าวจะแต่งงาน พวกเราตกใจมากเลย รู้ไหม ตานะ หายตัวไปสองวันแล้ว
ทำไม ไม่ตามไปล่ะคะบางทีถ้าเขาเจอคุณ เขาอาจจะรู้สึกอุ่นใจขึ้น
จะไปตามไปยังไงล่ะจ๊ะ ฉันไม่ใช่แฟนตรา นิ เธอนะแหละต้องไปตาม
อินนิ่งเงียบ วันนั้นยังเห็นคุณสองคนหอมแก้มกันอยู่นะคะ แล้วเขายังเรียกคุณว่าคนพิเศษด้วย คุณไม่ใช่ แฟนสยามเหรอคะ
ชายหนุ่มคนขายขนมปัง อมยิ้ม นี่คุณนอกใจผมเหรอ ไม่ค่อยเลยนะ ตรานะเด็กกว่าคุณตั้ง7ปี ยายแก่กินหญ้าอ่อน
พี่เปิ้ลคะ ขนมปังอบเสร็จแล้วคะ พี่สาวสยามเดินออกมาจากหลังร้าน หรือว่าขนมปังที่สยามบอกว่าเป็นสูตรใหม่ของร้าน apple ที่ เธอไปกินอาหารเช้าด้วยเมื่อไม่กี่วันก่อน
ท่าทางเธอจะเข้าใจอะไรผิดเยอะ เหมือนกันนะชายหนุ่มอบขนมปัง เสนอ
เอาล่ะ ฉันว่าเธอกำลังเข้าใจผิดอย่างแรงนะว่า ฉันเป็นแฟนตรา ฉันชื่อวิน มีสามีแล้ว ก็คือคุณเปิ้ล คนขายขนมปังผู้แสนจน
แล้วคุณมาแต่งงานกับผมทำไมล่ะ ชายหนุ่มขายขนมปังอมยิ้ม
ก็ฉันอยากกินขนมปังฟรีไปตลอดชีวิตนะสิ ล้อเล่นนะ ก็ฉันรักคุณไงล่ะหญิงสาวย้อน
ส่วนคำว่าคนพิเศษที่ตราเรียก พี่วินก็เพราะ เมื่อก่อนตอนแรกๆ ตราเขายังไม่ดัง ก็เลยเป็นจิตกร จนๆ ก็ได้คุณวินเนี้ยแหละที่ช่วยสนับสนุนพี่สาวของสยามหัวเราะเบาๆ
ไม่ใช่เงินฉันย่ะ เงินของคุณลีเขา คุณลีคนนี้นะกำลังจะแต่งงานกำลังพี่สาวตราด้วยนะ เห็นว่าเขารวยล่ะสิเลยแต่งงานกับคุณลีวินแซว
ตอนแรกคุณก็เป็นประเภทเดียวกันแหละ เห็นว่ารวยเลยแต่งงานกับผม ถ้าคุณเปิ้ลไม่เล่าให้ผมฟัง ผมก็คงแต่งงานกับคุณไปแล้วคุณลีอมยิ้ม
พวกเธอเล่าให้ฟังหมดอย่างนี้ ผมก็อดได้ลูกค้าเค้กแต่งงานนะสิคุณเปิ้ลแซวทับลงไปอีก
ทำไมเธอไม่ตามเขาไปล่ะ ดูท่าเธอจะรักเขาไม่ใช่เหรอ
แต่ฉันกำลังแต่งงานนะคะ มันสายเกินไปเสียแล้ว
ไม่เคยมีอะไรสายเกินไป สำหรับความรักนะ ถึงเธอจะแต่งงานกับเขาแต่เธอไม่รักเขามันก็ไม่มีประโยชน์
ตะกี้เขาโทรมาบอกฉันว่าคืนนี้จะนอนดูดาวที่สวนรถไฟ คืนนี้ไม่กลับบ้าน มนต์(พี่สาวสยาม)เปรยๆ
ชายหนุ่มคนขายขนมปังหยิบขนมปังใส่ถุง ถ้าเธอไปหาเขา ฝากขนมปังนี้ไปให้เขาด้วยนะ ส่วนรูปที่ขนมา ฝากไว้ฉันก็ได้นะ
ฉันจะเอาขนมปังให้เขาเองคะ อินอมยิ้ม ฝากรูปด้วยนะคะ
อินเดินออกจากร้านด้วยใจที่เบิกบาน เห็นไหมแค่ชามะนาวแก้วเดียว มันก็ทำให้คุณ รู้สึกดีขึ้นได้
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
27 กันยายน 2545 12:31 น.
มนต์
อิน แวะกินข้าวกลางวันก่อนจะเข้าสำนักงาน เธอพยายามนึกราคาแหวนที่เธอชื่อไปเมื่อกี้ ห้าหมื่น สองวงก็แสนหนึ่งสิ หรือเปล่านะ เธอ ไม่แน่ใจ แต่ที่เธอแน่ใจคือ เธอจะต้องเข้มแข็งเล่นเกมส์ตามที่โชคชะตาอันพิลึกพิลันของเธอกำหนด มาถึงซักที ข้าวพัดกระเพรา กลิ่นหอม ว่าแต่ทำไมเขาถึงชอบยำตะไคร้แสนเค็มได้นะ นี้ล่ะมั้ง เขาเรียกความรักทำให้คนตาบอด เอ๊ะ ไม่ใช่สิ ลิ้นบอดอีกต่างหาก
พบกันอีกแล้วนะครับ ชายหนุ่มแว่นเรียบๆ เดินมาอยู่ตรงหน้าเธอ
คะ พบกันอีกแล้ว อินแทบสะอึก ให้ตายสินี้เขา นายแว่นที่เป็นนักร้องนำนิ
ขอนั่งด้วยนะครับ
เชิญคะอินนึกในใจ ใครชวนมันมานั่งวะเนี้ย แต่ช่างเถอะก็แค่บังเอิญคงไม่มีอะไรมาก
เมื่อวานคุณอิน อยู่ดีๆ ก็หายตัวไปเลยนะครับ
เออ คะ เออ แล้วทราบชื่อฉันได้ยังไงคะ อิน นึกเสียดายข้าวกระเพรารสอร่อย มื้อนี้คงทานไม่อร่อยเสียแล้ว
ก็ คุณเมื่อวาน เขาหลุดมานะครับ เออ ผมถามอะไรหน่อยได้ไหมครับ
คะ เชิญเลยคะ แต่ถ้าเรื่องภูมิศาสตร์ ฉันไม่ค่อยถนัดนักนะคะอินฝืนยิ้ม ให้ตายสิ เมื่อไรเขาจะสั่งอาหารแล้วไปไกลๆ สักที อึดอัดซ่ะมัด เวลาเป็นเป้าสายตาคนนี้
คุณอินเป็นแฟน เจ้าหมอนั่นเหรอครับ
อินสะดุ้งเฮือกในใจ เฮ่ย ถามงี้ได้ไงวะ แหม่พึ่งรู้จักกันไม่กี่วันเอง ไม่ใช่คะ
นายแว่นอมยิ้มน้อยๆ แต่ก็มีนักศึกษา เดินเข้ากระดาษพร้อมปากกา
ขอโทษนะครับ เออ คุณใช่คุณ แจ๊ค วง ฮาดส์โปรเจคหรือเปล่า คะ เอาล่ะสิ อินเอย ซวยแล้วที่นี้
ครับ อินอธิฐานในใจ ขอลายเซ็น สิ ขอสิ เธอจะลุกหนีไปได้
ขอลายเซ็น ได้ไหมคะ เอาล่ะอินมีโอกาสแล้ว
คือขอผม คุยกับ เขาก่อนได้ไหมครับ แล้วจะเซ็นให้ ทั้งร้านเลยครับ นักศึกษา ชัดสีหน้าผิดหวัง เดินถอยหนีไป
แล้ว คุณอินมีแฟนหรือยัง ครับ
เออ คือยังคะอินนึกหัวเราะในใจ เมื่อเช้าฉันพึ่งไปขอคนแต่งงานเองย่ะ
ถ้างั้น ผมก็มีสิทธิ์นะสิครับ นายแว่นนั้นอมยิ้มไม่หุบเลยเหะ
คะ ก็คงจะเป็นอย่างนั้น อินดูดชามะนาวหมดแก้ว ขอตัวนะคะ ฉันมีงานที่ต้องทำ
ให้ผมไปส่งนะครับ
คุณพึ่งรับปาก ว่าจะแจกลายเซ็นต์ให้ คนนั้นเองนะคะ
ครับ ถ้างั้นจะมีทางไหนที่เราติดต่อกันได้ไหมครับ
อินนึกในใจถ้าเป็นเมื่อก่อนคงดีใจเนื้อเต้นไปแล้ว เฮ่อ เธอรู้สึกเหนือยจัง ช่างเถอะให้นามบัตรไปซักแผ่นจะเป็นอะไรไป
นี้คะ นามบัตรฉัน ลาก่อนคะ อินนึกในใจ เขารู้จักชื่อเธอ แต่ทำไม เขาไม่เห็นบอกชื่อเขาเลย แต่เด็กคนนั้นบอกว่าแจ๊ค ก็คงเป็นแจ๊ค ล่ะมั้ง
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
อินที่หลังไปไหนก็บอกสิ ทำไมถึงปิดมือถือ หนีไปเฉยๆ อย่างนี้ พาลทำฉันตกใจหมดเลยรู้ไหม บิ๊กป๊อสบ่นอีกแหละ แล้วนี้เธอหายไปไหนมาล่ะ ฉันโทรไปหายัยแหม่ม เขาบอกว่าเมื่อวานเธอไปทำให้คนในบาร์มีเรื่องกันไม่ใช่เหรอ แล้วฉันก็โทรไปที่บ้านเธอด้วยนะ ก็ไม่ใครรับสาย เมื่อคืนไปนอนที่ไหนมา
อินมองบิ๊กป๊อส เธอเองก็ไม่รู้จะเล่ายังไง
หนูก็ไปตามหาโทรศัพท์ แล้วก็ไปนอนค้างบ้าน เอ่อ บ้านอินนิ่งเงียบ ตายล่ะ พูดไปมีหวังโดนนินทาแหง่เลย นอนบ้านเพื่อน แล้วก็ไปช๊อปปิ้งตอนเช้านิดหน่อย แค่นั้นเองคะ แล้วก็แวะกินข้าวกลางวัน
เสียไปเท่าไรล่ะ ช๊อปปิ๊งนะ
แสนหนึ่งคะ ไม่แน่ใจ อาจจะมากกว่านั้น เธอนึกในใจ ตกลงเจ้าแหวนหมั้นนั้นราคาเท่าไรกันนะ ตอนนั้นเธอดันชื้อโดยไม่มองซะด้วย เห็นว่าสวยก็เลยชื้อ
บ้าสิ ชื้ออะไรตั้งแสนหนึ่ง เฮ่อ เธอนิไม่ไหว เลยนะ บิ๊กป๊อส บ่นอยู่นั้นแหละ อย่างนี้ต้องกินชามะนาวแก้เครียดสักกระป๋อง
อินเดินไปเปิดตู้เย็นในห้องครัว แต่ไม่ทันจะเปิดประตู ตู้เย็น ก็มีเสียงแม่พลอย คนทำความสะอาดประจำ สำนักงานเรียก
คุณอินคะ มีดอกไม้มาส่งตั้งแต่สายแล้วคะ
อินมองอย่างงง เธอเปิดการ์ด ออกมา โธ่ นึกว่าใครที่ไหน รักง่ายง่าย จากชายคนหนึ่ง
แม่พลอย ช่วยเอาไปทิ้งได้ไหมคะ ถ้าแม่พลอยเสียดาย ก็เอาไปก็ได้คะ หนูให้
ทำไมล่ะคะ ดอกไม้ออกจะหอม
อินนึกโมโหเล็กๆ คือ จะจัดการยังไงก็ได้คะ หนูไม่มีปัญหาอยู่แล้ว
อินเปิดตู้เย็น ให้ตายสิ ชามะนาวเธอคงเป็นคนเดียว ที่ช่วยฉันแก้เครียดได้ บางทีเธออาจจะเป็นเนื้อคู่แท้ๆ ของฉันก็เป็นได้ นะ ชามะนาว
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
อาหารรสชาติเป็นไงบ้างครับ
อร่อยมากเลยคะ คือ แบบว่า คุณอินไม่แปลกใจเหรอคะ ทำไมเหมือนกับเขาจัดเรา
เหมือน แบบ คู่รัก ใช่ไหมครับ
คะ คือ เขานึกว่าเรา เป็นคู่รักกันมั้งคะ อินหัวเราะเล็กๆ ให้ตายสิ ท่าจะบ้าแล้วเรา
ถ้าเป็นจริงก็คงดีนะครับ คุณอิน อินชายหนุ่มนึกในใจ
อินอมยิ้ม วันนี้เธอโดดชั่วโมงสอนศิลปะครั้งแรก ไม่รู้ว่าเขาจะ คิดถึงเธอเหมือนที่เธอคิดถึงเขาหรือเปล่านะ
ดุคุณอิน มีความสุขจังนะครับ อมยิ้มทั้งวันเลยนะครับ
ไม่เชิงหรอกคะ ความจริงเรื่องเครียดๆ มันก็เยอะคือแบบว่า ยิ้มสู้ไงคะ
ถ้าคุณอินมีเรื่องไม่สบายใจ บอกผมได้นะครับ
แต่ตอนนี้ มีความสุขที่ได้กินอาหารอร่อยๆ คะ
ทานเสร็จแล้วคุณอินจะไปไหนต่อ หรือเปล่าครับ
คิดว่าไม่ นะคะ อยากกลับบ้านเลย นะคะ
ถ้างั้นให้ผมไปส่งนะครับ อินฝืนยิ้มเป็นครั้งที่สิบสองของวันนี้ ให้ตายสิ มันจะหวานจวนจะอ้วกอยู่แล้ว
ได้อยู่แล้วคะ อินชูสองนิ้ว (เหมือนเด็กปัญญาอ่อนเลยเหะ)
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
อิน แกไปไหนมา ทำไมไม่มาเรียนศิลปะ
ไปกินข้าวกับพี่อินมาอิน เปิดหน้าเหลืองหาเบอร์ของสยามแกเลอรี่ นี้เธอจะคิดเขาจะแย่อยู่แล้ว
แหม่ ไวเชียวนะ ไม่ค่อยเลยเพื่อนเรา เออ นิอีตาเอก เขาฝากบอกว่าคิดถึงเธอด้วยย่ะ
จ๊ะ จ๊ะ จ๊ะ นิเธอศิลปะเขาวาดไปถึงไหนแล้ว
ก็เริ่มวาดภาพร่างแล้วล่ะ อีตาคนสอนเขา บอกจะวาดรูป สุดที่รักของเขา
เหรอ สวยไหมเฮ่อ มีสุดที่รักแล้วเหรอเนี้ย งั้นแหวนหมั้นที่เธอให้ไปก็ไม่มีผลล่ะสิ
เขาบอกให้คอยดู อีตานี้จะหาแฟนสวยได้ ขนาดไหนเชียว
เขาก็น่ารักดีออก ใจดีลึกๆ นะย่ะ
พูดยังกะรู้จักเขาดี แล้วนี้เธออยู่ไหน
อยู่บ้าน เออนิ แล้วเธออยู่ที่สยามแกลลี่หรือเปล่า
ต้ายทำไมไม่บอกฉัน ฉันก็นึกว่าเธออยู่ข้างนอก โธ่ รู้งี้โทรเข้าบ้านเธอดีกว่า สามบาทเอง
เออ แค่นี้นะ เหมือนมีคนมาประตูบ้านฉัน บายย่ะอินกดปุ่มโทรศัพท์ปิดวางไว้บนโต๊ะ ใครกันนะที่มาหาเธอตอนสามทุ่มเนี้ย
ใครคะ
ซอลครับ ผมมีดอกไม้มาส่ง อีโธ่ มาอีกแหละ
ว่าไงคะ คุณซอล อินเปิดประตูต้อนรับแขกที่ชอบส่งดอกไม้มาประจำ ความจริงก็ไม่ประจำเท่าไร แต่สามสี่ช่อ
ขอบคุณนะคะ อินอ่านข้อความที่การ์ด รักง่ายง่าย จาก ชายคนหนึ่ง
ชอบดอกไม้ไหมครับ ซอลกลืนน้ำลายเฮือกๆ ให้ตายสิ สายเดียวสีขาวหม่นตัดกับผิวอมชมพูยังไม่นับกางเกงขาสั้นลายดอกไม้ สีสด เขาอยากงาบเธอซะเดียวนี้เลย ให้ตายสิ
ทำไมคุณซอลเหงื่อแตกจัง เอางี้มาทานน้ำก่อนละกัน ว่าแต่ คุณซอลมีส่งดอกไม้ที่ไหนอีกหรือเปล่าคะ
เออ ไม่มีครับ เออ ขอบคุณครับ
งั้นก็เข้ามาสิคะ อินจะเอาชามะนาวเย็นๆให้ อินชอบทานชามะนาวนะคะ
ถ้าจะขอให้ห้องน้ำก่อนจะได้ไหมครับ ให้ตายสิ แทบจะไม่ไหวแล้วนะ
เออ คะ จะได้ล้างเหงื่อด้วย ที่มุมห้องนั้นนะคะ แล้วเดินมาตรงครัวเล็ก ทางมุมนี้ อินจะไปรินชามะนาวไว้ก่อน
ครับ
อินได้ยินเสียงโทรศัพท์แว่วๆ ไม่รู้ว่ามีใครโทรมาหรือเปล่า เธอกดดูย้อนหลัง ก็ไม่มีนิหน่าเธอคงหูฝาดไปเอง แต่ยังไม่ทันจะหันกลับเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
อินพูดอยู่ มีธุระอะไรคะ
ผมแจ๊คนะครับ วันศุกร์นี้คุณอินว่างไหมครับ
คิดว่าว่างนะคะ ทำไมเหรอคะ
ผมอยากชวนคุณอินไปดูคอนเสริ์ตที่ผมเล่นหน่อยนะครับ
คงไม่ได้มั้งคะ รู้สึกว่าจะมีนัด
นะครับ เอาอีกแหละ มุขนี้ คนยิ่งใจอ่อนอยู่
ก็ได้คะ แต่ตอนนี้อินมีแขก พรุ่งนี้ค่อยโทรมาได้ไหมคะ
ฝันดีนะครับ คุณอิน
คะ เช่นกัน
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
วันนี้ เป็นวันที่ประหลาดมาก เพราะกว่าจะหมดวัน แทบจะบ้าตาย วันนี้ฉันไปขอคุณสยามแต่งงานด้วยล่ะ แต่เขากลับปฎิเสธล่ะ ตลกจัง ฉันรู้แล้วนะว่าอีตาแว่นนั้นชื่อแจ๊ค วันนี้เราก็เลยโดดศิลปะ ให้ตายสิทำไมเบอร์สยามแกเลอรี่ถึงได้หายากหาเย็นขนาดนี้ อยากให้ถึงพรุ่งนี้เย็น เร็วๆ จังจะได้เจอคุณสยาม รู้ไหมกว่าอีตาซอลจะกลับได้กินชามะนาวเราไป ตั้งกล่องหนึ่ง แต่ดูๆ ไปเขาก็น่ารักดี(แต่ว่าท่าทาง จะกามไม่เบาเลยเหะ) ขอให้พรุ่งนี้เธอรักกันก็พอ ใช่ไหมคะ คุณสยาม ว่าแต่ฉันไม่เห็นรู้เลยว่า ชื่อเล่นเขาคืออะไร
22.37 วันอังคาร17 วันฉันบ้า
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
เช้านี้ อินรีบตื่นแต่เช้า เธออยากไปหาคุณสยาม ไม่รู้ว่าเขาจะตื่นหรือยัง เธอนึกไปตลอดทาง ว่าไปถึงจะแก้ตัวว่าอะไรดีนะ อยากทำข้าวเช้าให้กิน หรือว่า อยากรู้ว่าเมื่อวานเขาเรียนอะไรกัน แต่เหตุผลในใจมีเพียงอย่างเดียวคือ คิด-___-ถึง
ตอนนี้เธอยืนอยู่หน้าประตูบ้านแล้ว เอ๊ะ เขาจะคิดว่าเธอให้ท่าไหมนะที่มาหาเขาถึงบ้าน หรือว่า กลับไปทำงานดี หรือว่า แต่ไม่ทันเธอจะคิดอะไร ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเปิดประตูบ้านต้อนรับเธอซ่ะแล้ว เธอนึกอยากจะเป็นอากาศอีกหน
สวัสดีคะ เข้ามาก่อนสิคะ เรากำลังอบขนมปังอุ่นๆ อยู่เลยคะ ขนมปังเหรอ เอ๊ะหรือผิดบ้าน
เข้าไปในบ้านเธอเห็นหญิงสาวคนหนึ่งที่หน้าเหมือนในรูป นั่นคงเป็นพี่สาวเขา กำลังนวดขนมปังอยู่ แล้วผู้หญิงที่พาเธอเข้าบ้านมานี้เป็นใครกัน
ว่าไงจ๊ะ มาหาตรา เหรอ เดียวคงลงมาแล้วล่ะ อินมองไปรอบห้องครัว กลิ่นขนมปังหอมจัง แล้วนี้เธอหลงอยู่ในสมาคมขนมปังหรือไง เนี้ย
รอแปปนะจ๊ะ ขนมปังจะเสร็จแล้ว ชิมคุกกี้ก่อนล่ะกัน หญิงสาวคนนั้น ยื่นคุกกี้ให้เธอ ใจดีนั่นเป็นความรู้สึกแรกที่เห็น แล้วดูท่าจะใจดีด้วย เสียงตระกุกตระกักที่บันได หญิงสาวคนนั้น เดินไปดักที่หน้าบันได้ นั่นสยามนิ
หอมแก้มยามเช้าก่อน ถึงจะให้ผ่าน หรือว่าเธอคนนี้คือ
ได้อยู่แล้วที่รักของผม ตาหนูหลับไปแล้วล่ะ ตาหนูหรือว่า สยามเดินผ่านตัวเธอไป หอมแก้มพี่สาวของเขา เขาเงยหน้ามอง อ้าวคุณอิน มาได้จังหวะเลย เดียวรอทานขนมปังสูตรใหม่ของร้านแอปเปิ้ล นะครับ
เสียงหัวเราะเบาๆ ของสยามดังขึ้น คนนี้ พี่สาวผม คุณมนต์ ที่คุณถามว่าเป็นแฟนผมหรือเปล่า ก็คือยัยแก่หนังยานนี้ ส่วนคนนี้คนพิเศษของผม คุณเปิ้ล เอ้าส่วนที่กำลังลงมาคือคุณลี
ว่าไงสาวน้อย ชายคนนั้น ก้มลงหอมแก้มพี่สาวของสยาม แต่ในหัวเธอมีแต่คำว่า คนพิเศษ และภาพที่เธอสยามหอมแก้มคนพิเศษของเขา
กินข้าวเช้ากันเถอะ ขนมปัง กำลังน่ากินเชียว สยามอมยิ้ม
นี้เป็นมื้อเช้ามือแรกที่เธอกินกับสยาม อย่างที่เธอตั้งใจ แต่ว่า สิ่งเดียวที่อยู่ในหัวคือ ภาพที่เขาหอมแก้มคนพิเศษของเขา เขามีคนพิเศษแล้วหรือ ทำไมถึงไม่บอกเธอ ทำไมกัน
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
วันนี้ดูเหม่อๆ นะ หนูอินบิ๊กป๊อสทักเธอ แต่ไร้เสียงใดๆที่ตอบ
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เธอภาวนาให้เป็นสยามทีเถอะ สวัสดีคะ อินพูดอยู่คะ
ครับ เรื่องเมื่อวานว่าไงครับ
ก็ไม่ว่าไง คะอินนึกหัวเราะกับตัวเอง ทำไมเธอไม่ให้นามบัตรสยามไปนะ เขาอาจจะโทรมา
วันพรุ่งนี้คุณอินลาหยุดได้ไหมครับ คือ ผมอยากให้คุณอินช่วยอะไรผมหน่อย
อะไรล่ะคะ
ตอนนี้ นักร้องคลอรัส ผมขาดไปคนหนึ่ง ผมไปสืบประวัติคุณมานิดหน่อย คุณเคยร้องเพลงในโบสถ์มาก่อนไม่ใช่หรือครับ
อินนิ่งเงียบ นายคนนี้สืบไปขนาดนี้เชียวเหรอเนี้ย คือมันตั้งแต่อินอยู่มัธยมแล้วนะคะ ตอนนี้อินคงร้องไม่ได้แล้วล่ะคะ
ได้โปรด เถอะครับ คุณอิน ทำไมทุกคนรู้จุดอ่อนเรากันหมดเลยนะ ว่าเป็นคนใจอ่อน
คะ อินจะคุยกับบอสนะคะแปปหนึ่งนะคะ อินกำลังเงยหน้าถาม บิ๊กป๊อส บิ๊กป๊อส กำลังดักฟังเธออยู่เชียว
อนุญาต จ๊ะ เชิญเลย แล้วกลับมาวันจันทน์นะจ๊ะ อินอมยิ้ม นี้เราสองคนเป็นเจ้านายกับลูกน้อง หรือ เพื่อนกัน กันแน่เนี้ย
คะ ตกลง งั้นอินขอจัดการงานก่อนนะคะ แล้ววันพรุ่งนี้เราเจอกัน
ผมจะไปรับคุณที่บ้านเองครับ แปดโมง
แค่นี้นะ คะ
ครับแล้วพบกัน
อินหยิบกระดาษโน้ตแปะ กันเธอลืม แต่คำที่เธอเขียนกลับกลายเป็น ทำไมฉันถึงไม่เป็นคนพิเศษของคุณสยามมั้งนะ เอ๊ะ หรือว่าอินรักสยามจริงๆ เหรอเนี้ย ไม่มั้ง คุณว่าไง
27 กันยายน 2545 12:30 น.
มนต์
คุณอินครับ ช่วยเล่าเรื่องรักแรกพบของคุณให้ผมฟังสักหน่อยได้ไหมครับ ชายหนุ่มแอบยิ้มไว้ในใบหน้า ผู้หญิงอะไร ตาสวยจริงๆ ไม่เคยเห็นใครตาหวานขนาดนี้ แต่แววตาถ้าท่าทางจะไม่พอใจเขาอย่างแรง
ไม่มีคะ ทำไมอ.ถึงไม่เอารักแรกพบของอ.มาเขียนล่ะค่ะ ท่าจะดีกว่า
ทั้งห้องเงียบสงบ นึกแปลกใจที่คำพูด เพราะใครต่างก็รู้ ว่าอ.คนนี้ไม่ใช่คนที่น่าต่อกรด้วยสักนิดเดียว แค่มองตา ก็อยากจะถอยหนี ไปร้อยเมตร แต่สำหรับอิน แล้ว หมอนี้เป็นอะไรที่ท้าทายดีมาก
คุณอิน วาดออกมาแนวไหนเหรอครับ ชายหนุ่ม ที่นั่งข้างๆ หันมาคุยกับเธอ
คิดว่าจะวาดแค่กล่องสี่เหลี่ยมธรรมดา นะคะ ต่างคนต่างมี รักแรกพบแตกต่างกันออกไป แล้วแต่ว่าเราเปิดกล่องออกแล้วเจออะไร บางคนอาจะเจอสิ่งตัวเองปราถนา บางคนอาจจะเจอกับความประหลาดใจ
คุณ ดู nice นะรู้ตัวบ้างไหม อ่อนไหว และแข็งกร้าวในตัวเอง
ขอบคุณ สำหรับคำชมนะ คะ อินฝืนยิ้ม เฮ่อ ท่าจะบ้า อยู่ดีๆ ก็มาชม
นี้คุณสองคน ผมพึ่งพูดไปตะกี้ว่า กรุณาเงียบ ถ้าคิดที่จะมาเรียนที่นี้เพราะเชื่อเรื่องงี่เง่า นั้น ตอนนี้เจอแล้วก็ช่วยไปจีบกันไกลๆ หน่อยได้ไหม
อินมองตาเขาอย่างเกรี้ยวกราด ให้ตายสิ เธอจะทำอะไรมันก็เรื่องของเธอ จะจองล้างจองพลาญไปถึงไหนกัน ว่าแต่ ความเชื่อ เชื่อเรื่องอะไรกันที่นี้มีตำนานด้วยเหรอ ตำนานฆาตกรรมคนสอนนะสิ
คุณอิน ชอบเพลง แจ๊สไหมครับ
ก็ดีคะ ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าชอบหรือเปล่า
ถ้างั้น พอจบชั่วโมงนี้ เราไปฟังกันไหมล่ะครับ
เออ คือ เขามองด้วยสายตาที่วิงวอน ให้ตายสิยังกับรู้ว่าอินใจอ่อน
นะครับโอ้ย ยอมแพ้เลยกับสายตาแบบนี้
ก็ได้ค่ะ อินถอนหายใจเบาๆ ให้ตายสิ นี้มันเดือนอะไรกันเนี้ย ทำไมมันมีแต่เรื่องแบบนี้
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
แหม่ม แกห้ามไปบอก พี่อินเด็ดขาดนะ สัญญาสิ
ก็ได้ แหม่ เดียวนี้พอเพื่อนเราสวย ใครๆ ก็สนจังเลย
ว่าแต่ แกฟังตอนที่ อีอ.นั่น บอกว่าที่โรงเรียนนี้มีความเชื่ออะไรด้วยนิ
เออ ก็แค่ ไม่เคยมีใครเรียนจบออกไป โดยไม่มีคู่เท่านั้นเอง
อะไรนะ แกต้องพูดเล่นแน่ๆ
ก็นี้แหละ ที่ฉันพาแกไป เพราะอย่างนี้ แถมยังแม่นซ่ะด้วย เพื่อนเราเรียนไม่กี่วัน ก็มีคนมาติดตามตั้งสองคน
อิน มองลอดไปที่บาร์ นึกขำตัวเอง ที่บทจะมีผู้ชายมา ก็มีมาให้เลือกถึงสอง วันนี้ไปอีกคน พรุ่งนี้ไปอีกคน
น้องครับ น้องอินหันมองตามเสียง
พี่คนใส่แว่น ฝากมาขอเบอร์หน่อย ครับ
อินหันไปมองตามมือ เธอรู้สึกเซ็งซ่ะมากกว่า ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอคงดีใจ
คนไหนค่ะ ฝากบอกเขาด้วย รักชีวิตอย่าคิดคบกับเรา ให้มันรู้ซ่ะมั้ง ใครเป็นใคร
เธอหันไปมองเจ้าแว่น หมอนี้หน้าคุ้น ๆ แถมยังน่ารักอีก มันก็น่าคิดอยู่นะ ว่าคิดดีแล้วเหรอที่จะมาเกี่ยวข้องชีวิตเธอ
เครื่องดื่มครับสาวๆ ผมเลี้ยงเอง อินคิดในใจ นี้ล่ะนะผู้ชาย ถ้ายังได้ได้ดังใจต้องการ ก็จะทำทุกอย่าง เพื่อให้ได้มา
เวลาผ่านไปสองชั่วโมงเสียงไวโอลีนที่น่าเวียนหัวจบไปจบ เธอนึกด่าตัวเองในใจ ว่าหลงใจอ่อนไปได้ เธอชอบฟังเพลงแนว อินดี้ หรือไม่ฟังเพลงประสานเสียงในโบถส์ ยังเพราะกว่า อีก แล้วอีตาแว่น นั้นคงไปช่วยเขาเก็บเวที ช่วยเขาจัดเวทีแหง่เลย
ผมขอ ร้องเพลงนี้ ให้กับผู้หญิง คนแรก ที่กล้าบอกผมว่า รักชีวิตอย่าคิดคบกับเค้า
อินสะอึกกับน้ำผลไม้เจือแอลกเฮอล์ หมอนี้เป็น นักร้องนำเหรอเนี้ย ตายแล้วเรานิ ตาต่ำจริงเชียว
วงนี้ เป็นวงที่ดังมากที่เชียงใหม่ กว่าจะอัญเชิญมาได้ รู้สึกว่าทางร้านเสียไปหลายแสน เอกทอดเสียงต่ำที่หูอินเบาๆ ในหัวอินมีแต่ความว่างเปล่า นึกเสียดายอยู่เหมือนกัน
หลังดนตรีจบลง อินอยากหายไปในอากาศไม่อยากสบตาสายตาของ นายแว่นนั้น
อิน โทรศัพท์ จากบิ๊กป๊อส
คะ ตายแล้ว เสียงอุทานดังๆ ดังขึ้น คุณเมธี หุ้นส่วนใหญ่ ของบริษัทอยากจะมาฉลองวันเกิดที่พัทยา ท่านจะส่งเมล์เกียวกับรายละเอียด มาทางเมล์ของเธอ อินดันไปวางใจโทรศัพท์ เพราะคิดว่าพอเมล์มา คงดูที่โทรศัพท์ได้ แต่นี้เธอดันไปลืมไว้ที่ไหนกันล่ะเนี้ย
เดียวจะโทรตามเดียวนี้ล่ะคะ อินดื่มน้ำผลไม้ที่แสนแพงจนหมด
อินจะไปไหนครับ เอกดึงมือเธอไว้
จะไปโทรตามโทรศัพท์นะคะ ไม่รู้ไปวางไว้ที่ไหน อินแย่แน่คราวนี้
อินเดินไปไม่กี่ก้าว ก็เจอ นายแว่นดักหน้า
จะรีบกลับแล้วเหรอครับ ให้ผมไปส่งนะครับ
แต่ไม่ทันที่เธอจะกล่าวหรือจะพูด อะไร เอกก็ลุกขึ้น เดินอย่างอาดๆ อินนึกเฉลียวใจว่ามันต้องมีเรื่องแน่
เธอมากับผม ก็ต้องกลับกับผม ผู้ชายอะไร ผู้หญิงเขาไม่ชอบยังตื้ออยู่อีก
อ้าว พี่พูดยังนี้ได้ไง ผมว่าพี่นะ บังคับ เธอมากกว่า ดูหน้าเธอสิ ควายตัวไหนก็ดูออก
คราวนี้เธออยากนึกหายไปในอากาศจริงๆ ไม่ทันกี่อึดใจเสียง แตะต่อย หรือ อะไรก้ตาม ที่จะมีคำศัพท์บัญญติไว้ ที่แปลว่ารุนแรง
แหม่ม หนีเร็ว แล้วพรุ่งนี้เจอกัน อินพูดส่งท้าย ก่อนวิ่งหายไปในรันติกาล แล้วนี้เธอจะไปตามโทรศัพท์ที่ไหนกัน นี้ล่ะมั้งที่เขาเรียกความสวยเป็นเหตุ เธอนึกขำในใจ
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
ขอโทษนะ คือฉันลืมโทรศัพท์ไว้นะคะ อินนึกบ่น ตัวเองงุบงิบว่าขี้ลืมแสนลืม
ครับไม่เป็นไร คนเรามันลืมกันได้ คุณนี้โชคดีจังพอดีวันนี้ ผมติดวาดรูป เลยอยู่นานหน่อย ชายหนุ่มนึกดีใจที่ได้เจอเธออีกหน
อินรีบส่งเมล์ไปหาบิ๊กป๊อสทันที ว่าเธอได้อ่านเมล์ของคุณเมธีแล้ว พรุ่งนี้ค่อยวางแผน อีกที เธอเงยหน้าดูนาฬิกา เที่ยงคืนครึ่ง หมดเวลาไปอีกวัน แล้ว
แล้วคุณอินจะกลับยังไงครับ มีคนมารับหรือเปล่า
อินนึกแปลกใจกับคำห่วงใยของผู้ชายคนนี้ นี้เขาห่วงด้วยหรือ ว่าคนอื่น จะทุกข์หรือจะสุข
คงต้องนั่งรถไฟฟ้า กลับนะคะ พอดี คนมาส่งเขามีเรื่องนิดหน่อย
ถ้างั้นไปนอนบ้านผมไหมล่ะครับ เดินไปไม่กี่กิโลนี้เอง เพราะมันก็ดึกมากแล้ว แล้วยิ่งดึกก็ยิ่งอันตรายนะครับ
เออ คือ เออ กลายเป็นประโยคติดปากเธอไปซะแล้ว
พี่สาว ผมอยู่ ผมไม่ปล้ำคุณหรอก สัญญา ว่าแต่ คุณรู้หรือยังว่าผมชื่ออะไร
คุณ สยาม ไงคะ ทำไมจะจำไม่ได้ แล้วนี่ฉันจะเชื่อใจคุณได้มากขนาดไหนเนี้ย
อินรู้สึกความประหลาดใจลึกๆ รู้สึกว่า อบอุ่นกับผู้ชานคนนี้ได้อย่างไร ทั้งๆที่เธอคิดมาตลอดมา เขา ดุยิ่งกว่าดุ แต่กลับอ่อนโยน ยิ่งกว่าใครๆ ที่เธอเคยรู้จักมา
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
คนในรูปนี้แฟน คุณเหรอคะ
เออ คนนี้แหละ พี่สาวผม วันนี้เธอคงเพลินกับการทำขนมอีกตามเคย
หมายความว่าไงคะ
เธอชื่อ มนต์ครับ เธอเป็นแค่ลูกจ้าง ร้านขนมปัง แต่ว่าเธอกำลังจะแต่งงานเร็วนี้ๆแหะครับ
อินอมยิ้มกับตัวเอง ความจริงผู้ชายคนนี้ไม่ใช่คนเลวร้าย อะไรนักหนา ตรงกันข้ามกับอ่อนโยน นุ่มนวล จนเธอนึกรักเขาไม่ได้
คุณสยาม เกิดวันที่เท่าไรคะ
รู้สึกว่าจะเป็นวันนี้มั้ง ครับชายหนุ่มตีหน้าเซ่อ
อ้าว แล้วไม่ฉลอง ล่ะค่ะ แล้วนี้พี่สาวคุณ หายไปในวันเกิดคุณเนี้ยนะคะ
ไม่เป็นไรหรอกครับ เพราะมันก็พ้นเที่ยงคืนไปแล้วก็เป็นวันใหม่ไปแล้ว วันเกิดผมมันไม่ได้สำคัญอะไรขนาดนั้นนี้ครับ
อินมองเขา ทำไมเขาถึงได้อ่อนโยนขนาดนี้ ถ้าเธอไม่ลืมโทรศัพท์ คงไม่ได้เจอส่วนดีๆของเขา แต่คงจะปล่อยให้วันเกิด ผ่านไปง่ายๆ ยังนี้ได้ไง
เรามาฉลองวันเกิดคุณเถอะคะ อย่าปล่อยให้วันนี้ผ่านไปเฉยๆ เลยคะ
ชายหนุ่มมองหน้าเธออย่างงง ดื้อจริงๆเลยผู้หญิงคนนี้ อย่าเลยครับ มันยุ่งยาก
คิดซ่ะว่า แทนคำขอบคุณที่คุณชอบดุในชั่วโมงล่ะกันนะคะ
อินเดินเปิดตู้เย็นดู จะมีอะไรที่เธอจะทำได้มั้งไหมเนี้ย ตะไคร้ ถั่วลิสง กุ้งแห้งพริกสด หอมแดง ดีล่ะ ทำยำตะไคร้ที่ย่าเธอให้เขากินดีกว่า
ดูคุณอิน ถนัดเรื่องครัวมากเลยนะครับ แล้วนี้จะทำอะไรให้ผมกินล่ะครับ
ยำตะไคร้สูตรคุณย่า อินคะ ทำง่ายมากแค่เอาตะไคร้ พริกสด หอมแดง สับ แล้วก็ทอดให้กรอบๆหน่อย อย่าลืมทอดกุ้งแห้งด้วยนะคะ คุณสยามช่วย ทำน้ำยำได้ไหมคะ บีบน้ำมะนาวสักลูกใส่น้ำตาล น้ำปลาให้รสกลมกล่อม แล้วพออินทอดเสร็จคุณก็เอาน้ำยำราด ง่ายออก
คุณอิน คงทำทานกินประจำนะสิครับ ถึงคล่องอย่างนี้
ไม่บ่อยขนาดนั้นหรอกคะ เพียงแต่รสชาติมันอร่อย จนลืมสูตรไม่ลงเท่านั้นเอง
อินเอาของทอดมาพักให้สะเด็ด น้ำมัน แล้วก็ยกใส่จาน เอาน้ำยำราดๆ อินก็พนมมือไหว้ ยำตะไคร้
คุณอินไหว้ ยำตะไคร้ ทำไมครับ
ไหว้คนสอนนะคะ คุณย่าท่านเสียไปนานแล้ว พอเอาสูตรท่านมาทำก็ต้องเคารพ กันหน่อย
โอ้ย ผมหิวแล้ว ขอผมกินเลยล่ะกันนะครับ
อ้าปาก สิคะ เดียวอินป้อนให้
ตลกนัก ที่เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่แล้วเธอยังนึกเกลียดเขา อยู่ เขาเป็นคนเลวร้ายเหลือเกิน แต่วินาทีนี้เธอเห็นแต่ความอ่อนโยน นิ่มนวล ที่เธอไม่เคยพบในตัวใครคนไหนมาก่อน อินนึกภาวนาในใจ ขอให้เขาคนนี้เป็นเนื้อคู่เธอทีเถอะ เพราะเขาไม่เหมือนใครที่เธอเคยเจอมาเลย
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
อินเดินอมยิ้มกลับบ้าน หกโมงครึ่งแล้ว ให้ตายสิถ้าเธอได้เป็นแฟนเขาคงดี เพราะเขาช่างน่ารักอะไรเช่นนี้ กินยำตะไคร้แสนเค็มเธอจนหมดโดยไม่บ่นสักคำ ปานนี้คงท้องเสียอยู่บ้านไปแล้ว หวังว่า วันนี้เธอคงไม่เจอเนื้อคู่ที่ไหนอีกนะ เสียงเรียกคุ้นเคย หยุดเธอก่อนเข้าประตูบ้าน
พี่อิน มีดอกไม้มาส่ง เมื่อวานผมเห็นเขารอนานผมเลยรับไว้ให้ บอส เด็กข้างบ้านตัวแสบเธอนี้เอง
ขอบใจจ๊ะ บอส เธอรับดอกกุหลาบแดงสด อาจจะเหี่ยวไปบ้าง เพราะเวลาค่ำคืน หนึ่งคืน อินก้มมองกระดาษโน้ตที่ติดอยู่กับดอกไม้
ดอกไม้แทนรักง่ายง่าย จากชายคนหนึ่ง ใครกันนะชายคนหนึ่ง คงส่งผิดอีกแน่เลย เดียวเธออาบน้ำแต่งตัวเสร็จคงต้องไปร้านดอกไม้อีกแล้ว รู้สึกว่าจะมาจากร้านชบาอีกแล้ว
เออ คือ ความจริงแล้ว.......ชายหนุ่มหลบตาเธออีกแล้ว
คุณคะนี้มัน จะแปดโมงแล้วนะคะ ฉันก็ต้องไปทำงานนะคะ อินยิ้มอย่างใจเย็น เท่าที่จะทำได้
ผมส่งเองล่ะครับ แต่ว่าเมื่อวานคุณไม่อยู่บ้าน ผมรอจนเที่ยงคืน พอดีมีเด็กรับไปอีกทอด
อินเงียบ หมอนี้เอาอีกคนแล้วเหรอนี้ นี้เป็นเนื้อคู่คนที่เท่าไรแล้ว ทำไม นี้มันเดือนวิปโยคหรืออย่างไร คนนู้นก็มาสนใจเธอ คนนี้ก็มาสนใจเธอ น่ารำคานซ่ะมัด
งั้นก็ขอบคุณนะ สำหรับดอกไม้อินยกช่อดอกไม้ รีบขึ้นรถไฟไปทำงานดีกว่า ปล่อยให้ เจ้าของร้านยืนนิ่งเงียบ
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
อินเงยหน้ามองท้องฟ้า ดอกไม้สีแดงสด อยู่บนเก้าอี้สีเขียว นี้เธอบ้าหรือเปล่า ที่ปล่อยตัวเองถล้ำลึกผู้ชายกับผู้ชายมากมาย พี่อิน สยาม ซอล เอก แล้วตาแว่นนั้น เธอนึกเกลียดความหลายใจของตัวเองจับใจ แล้วนี้เธอจะไปไหนได้ ไปที่ไหนก็เจอแต่ คนที่เธอคิดว่าใช่ ถ้าเป็นยัยแหม่ม มันคงไม่แปลกอะไร เพราะเธอมีผู้ชายเป็นไม้ประดับ เต็มไปหมด แต่สำหรับเธอ เธอไม่ชินเอาเสียเลย น้ำตาไหลพรั่งพรูออกมา ทำไมเธอไม่รักใครไปสักคนกัน ถ้าเธอเลือกไปสักคนมันจะหยุดไหม
ท้องเธอร้องโวยวายขออาหาร เธอลุกขึ้น เดินออกจากสวนสาธารณะ เธออยากไปหาคนที่เธอรักที่สุด เธอมองหาบัตรเคดิตในกระเป๋า แหวนสีเงินเกลี้ยงๆ สักวง เอาล่ะเธอจะขอเสียงดวงดู เธอกอดดอกไม้สีแดงสดเป็นครั้งสุดท้าย วางมันไว้ที่ดิน ที่เดิมที่มันกำเนิด เกิดออกมา
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
คุณสยาม คะ ถ้าฉันขออะไรคุณอย่างหนึ่งจะได้หรือเปล่า อินเช็ดน้ำตา หอบร่างไร้ความรู้สึกมาถึงแกเลอรี่
อะไรล่ะครับ ถ้าไม่เกินความพยายามของผม ผมคงทำให้คุณได้ สยามล้างมือ สีที่เกาะอยู่เต็มมือ เพราะเธอดันมาตอนเขาวาดรูปอยู่
จะเร็วไปไหมคะ ถ้าเราจะแต่งงานกัน อินหยิบหนังยางผูกผมที่วางอยู่บนพื้นผูกผม มองเขาด้วยสายตาที่วิงวอน
บางที ฉันเองก็ไม่สามารถอธิบายความรู้สึกของตัวเองได้ สามวันมานี้ฉันเจอผู้ชายที่มายุ่งเกียวกับชีวิตฉันถึงห้าคน ฉันรู้สึกว่านี้ไม่ตัวฉันเลย ไม่ใช่เลย
สยามมองอิน มีเพียงความเงียบและน้ำตา ที่มีเสียงในตอนนี้ เขาเอื้อมมืออิน คว้าตัวเธอกอดไว้ คุณแน่ใจแล้วหรือ ว่าจะวางหัวใจและทั้งชีวิตไว้ที่ผม
เราพึ่งรู้จักกัน ไม่กี่วันเองนะ จริงอยู่ที่ผมชอบคุณ เพราะคุณน่ารัก เข้มแข็งแต่นุ่มนวลในตัวเอง และคงมีผู้ชายมากมายที่ชอบผู้หญิงแบบคุณ
อินผลักมือเขาออก นี้เธอยอมเสียหน้ามาขอเขาแต่งงานเชียวนะ เขากล้าปฎิเสธเชียวหรือนี้ เธอกองลงกับพื้น ทำไมเธอช่างโชคร้ายในความโชคดีอย่างนี้นะ ชายหนุ่มก้มหน้านิ่ง
ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำอย่างไรกับชีวิตดีคะ
อินฟังผมนะ มนุษย์เราถูกกำหนดไว้ว่ามีอายุอย่างมากที่สุดก็ร้อยปี คุณมีเวลาอีกตั้งร้อยปี
แต่ฉันกลัว กลัวที่จะคว้าใครไว้ไม่ได้เลย
ถ้าคุณแน่ใจ ผมก็ยินดีแต่งกับคุณนะ แต่นี้คุณกลัวที่จะคว้าผู้ชายไว้ไม่ได้ คุณเลยเลือกผม
อินนั่งเงียบ เขาพูดถูก เธอคงกลัวกับการไม่สามารถคว้าไว้ไม่ได้
ทำไมคุณไม่เดินไปตามเกมส์ล่ะ ถ้าใครชอบคุณ คุณก็ชอบตอบไม่เสียความรู้สึกทั้งสองฝ่าย แล้วถ้าถึงเวลานั้นคุณอาจจะเจอคนที่คุณอยากจะแต่งงานกับเขาจริงๆ
อินอมยิ้ม จริงสิ เธอมีเวลาอยู่ คุณสยามคะ นี้เป็นแหวนหมั้นของเรา ถ้าฉันจะฝากไว้ที่คุณจะได้ไหมคะ
สยามมองหน้าเธอ งงจัง ผู้หญิงอะไรตะกี้ร้องไห้เอาเป็นเอาตาย คราวนี้ยิ้มแย้มยังกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เผื่อ เราสองคนจะเจอคนที่ดีกว่าไงคะ เรามาลองดูว่าใครจะเจอคนที่ดีกว่าก่อนกัน
ถ้าคุณต้องการ ก็ย่อมได้ แต่ว่า
แต่อะไรคะ
คุณต้องไปทำกับข้าวผมทุกวันเสาร์ได้หรือเปล่า ผมอยากกินกับข้าวฝีมือคุณอีก
อินอมยิ้ม ขนาดเธอทำซ่ะเค็มขนาดนั้นเขายังอยากกินฝีมือเธออีกอยู่หรือนี้ ก็ได้คะ
ไปนอนค้างบ้านผมด้วยนะ นะ นะ พี่สาวผมอยากเจอคุณ
ได้สิคะ ที่รัก อินกระซิบที่หูเขาเบาๆ
อะไรนะ ผมขออีกที เถอะ
ของดีมีครั้งเดียวคะ ฉันขอตัวไปทำงาน ก่อนนะ ปานนี้เขาคงหาฉันวุ่นแล้ว
สยามเดินไปส่งเธอ เขากำลังคิดอยู่ว่า บางทีเขาเองนะแหละที่โง่ ที่มีคนน่ารักๆ อย่างเธอมาขอแต่งงาน บางทีรูปที่เขาวาด ครั้งหน้า อาจจะในแนวนางในฝันของเขาก็เป็นได้
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
27 กันยายน 2545 12:27 น.
มนต์
ถ้าไม่พลาดเรื่องรายละเอียดในงานในเอกสารซะก่อน ก็รับรองได้ว่าเดือนนี้รุ่งแน่ จู่ๆจะมีรายได้อย่างไม่คาดฝัน ใครที่ยังโสด ให้เตรียมเปิดหัวใจกว้าง ลองไปเดินแกร่วๆ แถวๆงานแสดงศิลปะ หรือคอนเสริ์ตพวกเพลงแจ๊สหรืออินดี้ เพราะเนื้อคู่ ชาวปูผู้อ่อนไหวได้มาถึงแล้ว เนื้อคู่ของคุณจะเรียกว่าโชคชะตาฟ้าลิขิตก็ว่าได้ เพราะมันจะบังเอิญมากๆ เขาช่าง อ่อนโยน ไหวพริบเยี่ยม ฉลาด ซะด้วย แต่เสียอย่างเดียวใจแข็งสักหน่อย แต่ถ้าคุณได้ใกล้แล้วคุณจะถอนใจยาก นะจ๊ะ แหม่น่าอิจฉาเสียเหลือเกินนะชาวปู อินเคี้ยวขนมปังกรอบ ก่อนจะชดชามะนาวจนหมดกระป๋อง เนื้อคู่ ฉันมาถึงแล้วเหรอ แหม่ พูดยังกะเนื้อคู่ชาวกรกฎเป็นยังนี้ไปซะทุกคน ซะเมื่อไร ช่างเถอะ ถึงไม่บอกให้ไปงานศิลปะ เธอก็ไปเป็นกิจวัตรอยู่แล้ว แต่ปัญหาที่ น่าสนใจคือชามะนาวหมดซะแล้ว แต่อีกตั้ง 3วันกว่าเงินเดือนจะออก แล้วเธอจะเอาที่ไหนมากิน ทำงานต่อดีกว่า อินรีบพับนิตรสารเก็บ ทำงานเดียวจะไม่เสร็จ
แต่เธอก็ยังอดนึกไม่ได้ว่า เนื้อคู่ที่ ใครต่างบอก ต่างเล่ากันไม่รู้จบ นั้นมีหรือเปล่านะ แล้วเขาจะเกิดมาเพื่อเป็นของเธอจริงเหรอ
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
อิน นั่งเหม่อมอง หน้าต่างของรถไฟฟ้า พลางนึกในใจ ว่าเย็นวันนี้จะกินอะไรดี จะเป็นข้าวผัด ก๋วยเตี๋ยว หรืออะไรดี ถ้ากินข้าวเสร็จแล้ว จะทำอะไรดี วาดรูป หรือ ออกไปฟังเพลงที่ไหนสักแห่ง อยู่บ้านมันน่าเบื่อจะตาย ยิ่งอยู่คนเดียวยิ่งหน้าเบื่อ แล้วไงสุดท้าย คิดถึงเนื้อคู่ได้ล่ะ
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เบาๆ ทำอินสะดุ้งนิดๆ โธ่ แหม่ม นี้เอง เพื่อนรัก เพื่อนอาฆาต
สวัสดีคะ วันนี้มีอะไรให้รับใช้คะ
อยู่ไหนอ่ะ เดียวไปหา
อยู่บนรถไฟฟ้า จะกลับบ้านแล้ว ทำไมเหรอ
เออ เดียวอยู่ที่สถานนี นะ ฉันมีอะไรจะเซ่อร์ไพรแกด้วย
อืม แค่นี้นะ บาย หมดไปอีกห้านาที ของชีวิตที่เหลือ
น้องครับ จะรีบกลับบ้าน ใช่ไหมครับ อินเงยหน้ามอง ไหงมาถามงี้ล่ะ
ให้ผมไปส่งนะครับ
ขอโทษที่จะถามยังนี้ คือ เรารู้จักกันเหรอคะ ไอ้หมอนี้ ท่าทางประสาท ประหลาดคนจริงๆ
ก็ขอโทษด้วยที่วันนี้ผมประสาท ผม อิน คนที่กำลังจะมาจีบคุณ ขอผมไปส่งบ้านนะครับ
เออ ไม่ได้คะ หรือว่านี้จะเป็นเนื้อคู่ ที่เขาว่า แสนบังเอิญนักหนา
ทำไมล่ะครับ แต่ยังไม่ทันจะมีคำตอบใดๆ หลุดปาก อินก็รีบวิ่งแจ้น ออกจากขบวนรถอย่างเร่งด่วน
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
อินทำไม หน้าตาตื่นอย่างนั้นล่ะ แหม่ม ขับรถมารอดักที่สถานีรถไฟฟ้า
แหม่ม ช่วยเราด้วย คนโดนคนบ้า ขอไปส่งบ้าน ฮื่อ ซวย ซ่ะมัดเลย
งั้น ไปเร็วๆ แต่ขอดูคนโรคจิต เธอหน่อยว่า หล่อหรือเปล่า
บ้าสิ รีบไปเถอะ เขาเดินมาแล้ว
แหม่ม อมยิ้ม กับความตลกที่ตัวเองไม่สามารถอธิบายให้เพื่อนฟังได้ เธอเดินไปหาคนโรคจิตที่เพื่อนเธอกล่าวหาเขา
นี้ คุณอิน เดียวนี้คุณ กลายเป็นคนโรคจิตไปแล้ว นะคะ รู้ตัวไหม
แหม่มก็ ผมก็แค่ เจอผู้หญิงที่ถูกใจ เท่านั้นเอง
ก็คงงั้น แหละคะ นี้พี่อิน เธอสองคนเคยพบกันตอน วันปีใหม่ ที่สำนักงานฉัน เมื่อปีที่แล้วไง
อินมองหน้าเพื่อนอย่างงง ก่อนจะ ค่อยกลืนสีหน้าของความหวาดกลัว
สวัสดีคะ ฉันก็ชื่ออิน เหมือนกัน ขอโทษด้วยที่ฉันจำคนไม่ค่อยแม่น
ครับ ไม่เป็นไร เป็นผมก็คงจะตกใจแย่ เหมือนกัน ว่าแต่ขอผมไปส่งบ้านคุณได้หรือยัง ล่ะคราวนี้
เออ ไม่ได้ คะ ฉันจะกลับกับเพื่อนฉันนะคะ วันหลังล่ะกันนะคะ
งั้นนี้ นามบัตรผม เพื่อว่า วันหลังคุณไม่มีคนกลับบ้านด้วย ขอผมไปส่งคุณล่ะกัน หนุ่มอินเดินอมยิ้มจากไป ทิ้งความงุ่นงง แก่อิน เป็นอย่างมาก
จะให้แปลเป็นไทยไหม แปลว่า เขาชอบเธอ เขาอยากรู้จักเธอ แหม่มหัวเราะไป จนแทบจะมองไม่เห็นข้างหน้า
แต่ทำไม เขาไม่มา ขอเบอร์ฉันล่ะ เขาเอาของเขาให้ฉันทำไม ฉันไม่ได้ขอสักหน่อย
ก็ เขารู้แล้วนิ แล้วจะมาขอทำไม อีก
หมายความว่าไง เสียงโทรศัพท์ ของแหม่มดังแซงคำพูดอิน
คะ อยู่คะ อินโทรศัพท์เธอ แหม่มยื่นโทรศัพท์
คะ คะ คะ ไม่บอกคะ คะ ใช่แล้วคะ แค่นี้นะคะ เอาแหม่ม เขาวางสายไปแล้ว
เธอไปพูดอะไรกับเขานะ เร็วจัง แหม่ม ล่ะเชื่อผู้หญิงคนนี้เลย
ก็เขาถามว่างไหม อยู่กับแหม่มใช่ไหม แล้วก็จะไปไหน รำคานใช่ไหม เขาก็บอกวันหลังจะโทรไปใหม่ล่ะกัน แค่นี้เอง อิน นั่งเงียบ นี้เป็นครั้งแรกในรอบปีที่มีคนมาจีบ เปิดเผยนะเนี้ย
เขานะชอบเธอ มาตั้งนานแล้ว ตั้งแต่ปีใหม่นู้น แต่เขาพึ่งจะมาถามเรื่องของเธอไม่นานมานี้เอง ใครจะไปรู้ว่า เขาจะนั่งรถไฟ มาขบวนเดียวกัน
งั้นไอ้เรื่องที่เธอจะเซอร์ไพร์ ฉัน ก็คงจะให้ฉันเจอเขาใช่ไหม
ประมาณนั้นแหละ แค่ครึ่งเดียว เท่านั้น ฉันมีสองเรื่อง ย่ะ รับรองที่เราจะไปเธอจะต้องชอบแน่
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
พี่คะ ขอ ทรงที่จะทำให้สวยสุด เท่าทีจะทำได้เลยนะ คะ แพงเท่าไรไม่ว่า ขอให้สวย
ได้ค่ะคุณน้อง พี่จะทำให้ เพื่อนน้อง สวยที่สุดเลยคะ อินนั่งน้ำตาซึม กับตัวเอง อนาถชีวิตนัก อยู่ดีๆ วันนี้ก็เจอแต่เรื่องแปลก ไหนจะ ที่คนประสาท จะมาส่งบ้าน ไหนจะ มาโดนเพื่อนลากไป ลากมาไม่รู้จะออกมาเป็นผมจะเป็นแบบไหน
อินนี้ ท่าจะบ้า ตัดผมไม่เจ็บสักหน่อย น้ำตาซึม เชียว แหม่มหยิบทิสชู่เช็ดน้ำตาอาบแก้มนิ่มๆทั้ง สองข้าง
เราไม่เป็นไรสักหน่อย ไม่ต้องเช็ดหรอก แค่นี้เอง อินสะอื้น
พี่ตัดเร็วๆ นะคะ เพื่อนน้อง มันไม่ชอบตัดผม เอาให้สวยที่สุดเลยนะคะ แหม่มเดินออกห่าง
อิน นั่งนับ น้ำตาที่หล่น ร่วงไปแต่ล่ะหยด เธอไม่ชอบเลยเวลาโดนลากไปตัดผม มันทั้งอึดอัดและน่ารำคานเป็นที่สุด
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
แหม่มแก จะพาฉันไปไหนอีก ฉันเจอแกวันนี้มีแต่เรื่องทั้งนั้น
ช่างแกสิ แต่ฉันชอบทรงใหม่แกว่ะ น่ารักดี หรือแกไม่ชอบ
เฉยๆ ว่ะ ฉันนะ ชอบไว้ผมยาว มากกว่า ไม่ต้องเสียเงินตัด ดูเป็นผู้หญิงออก
เออ คุณแม่หญิงอิน แหม่ ขนาดยังไม่ได้ไปที่ฉันจะพาแกไป ยังมีคนมา ชอบตั้งคนหนึ่ง
อินนั่งเงียบ จะว่าจะ นายคนโรคจิต นั้นก็น่ารักดีเหมือน แต่ดูประสาทๆ ไปหน่อย ว่าแต่จะว่าไปก็คงประสาทจริงๆ ที่มาชอบคนอย่างอิน อินถอนหายใจเฮือกใหญ่ บางที อินก็อยากจะขอโทษที่ไปว่าเขาว่าโรคจิตเหมือนกัน
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
ตกลงแก มาให้ฉัน ช่วยเลือกงานศิลปะ หรือไง ขอบอกไว้ก่อนนะ ว่า งานที่มาขายในแกลเลอรี่ มันแพงมาก อินยืนมองภาพวาด ราคาหลักแสน หน้าแกลเลอรี่
ก็ไม่เชิง แต่แกรีบเข้ามาก่อน เร็วดิ ข้างในมีอีกหลายภาพ แหม่มคว้ามือลาก เปิดประตู มุ่งเดินไปที่ห้อง ที่หลบมุมอยู่
ภายในห้องมีคนอยู่สิบกว่าคน มีภาพวาดสิลปะ นับสิบ แขวนอยู่เรียงราย มีรูปปั้นขาวราวกับงาช้าง มีโต๊ะ ยาวเรียงอยู่ สองแถว กระดานสีขาวมัวๆ ห้องมัวๆ เสียงหัวใจของอินดังตุ๊บ ตั๊บ จนแทบจะหลุดออกมานอกอก นี่มันห้องอะไรกันเนี้ย
สวัสดีครับ เชิญนั่ง เสียง ลมหายใจแห่งความไม่พอใจดังเบาๆ ชายหนุ่มขยับแว่น ใกล้สายตาขึ้นอีกนิด เพื่อมองสองสาว ที่มาใหม่
อินพยายามหลบสายตาของคนนับสิบ ที่มองเธออย่างแปลกใจ แต่เสียงกระแอมเบาๆ ดึงสายตากลับไปที่เดิม อินเงยหน้ามองเขา ชายหนุ่ม แว่นบางๆ ผมสีน้ำตาลอ่อน แก้มเนียนนิ่ม จะว่าไปเขาก็ดูน่ารักดีนิ แต่น้ำเสียงดุจัง ท่าทางจะเป็นคนดุ แล้วห้องนี้ มันเป็นห้องอะไรกันแน่ หมอนี้ พูดเรื่องอะไร สีน้ำมัน กระดาษ เพื่อนเราคง พามาเรียนวาดรูปศิลปะ
งานศิลปะ คืออะไร สำหรับคุณครับ ชายหนุ่ม สีหน้าเข้ม แว่นบาง พยายามจะป้อนคำถามให้กับผู้มาใหม่
คือ อะไรก็ได้ที่ ฉันชอบคะ อิน ตอบคำถามเบาๆ ให้ตายสิ จะอาฆาต กันไปถึงไหน
แล้วสำหรับ คุณทุกคนเห็นด้วยกับคำพูดกับคุณเอ่อ คุณ
อินทร์ ค่ะ
ครับ คุณทุกคนเห็นด้วยกับคำพูดคุณอินหรือเปล่าครับ ชายหนุ่มขยับแว่นอีกครั้ง ท่าทางผู้หญิงคนนี้ท่าทางจะไม่ธรรมดา เธอเป็นใครกันแน่ แต่ว่าก็สวยดีเหมือนกัน
การสอนเป็นไปตามความเรียบง่าย อินนึกรำคานแทนทุกคน ที่ต้องมาทนฟัง หมอนี่ เมื่อไรจะจบชั่วโมงก็ไม่รู้
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
วันนี้ฉันกลับบ้านอย่างหมดแรง ทำไม หนอ ถึงมีแต่เรื่องเหนื่อยใจก็ไม่รู้ ไหนจะคนที่ชื่ออิน การโดนลากไปตัดผม แต่ดูๆ ไปก็น่ารักดีนะ เรียนศิลปะ ที่งี่เง่านั้นอีก อ. ก็น่ารักดี หรอก แต่พูดไม่เห็นจะเข้าใจเลย นึกว่าจะกลับบ้านมาอย่างสบายใจ แต่ดันมาเจอดอกไม้ที่ส่งมาผิดอีก พรุ่งนี้ คงต้องไปส่งคืน คืนนี้คงต้องนอน และตื่นมาเพื่อเผชิญ โลกที่แสนน่าเบื่ออีก แต่หมอดู ดูแม่นนะ ว่าจะเจอมีคนมาชอบ ไม่รู้ว่าเขาจะใช่เนื้อคู่หรือเปล่า
22.37 วันศุกร์ 13 ไม่คิดถึง ขอให้ผีหลอกกัน
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
เออ ขอโทษนะคะ คือจะเอาดอกไม้มาคืน เสียงโทรศัพท์ดังแซงคำพูดอีกแล้ว
ครับ เออ ขอโทษด้วยนะครับ ขออนุญาติรับโทรศัพท์ก่อนนะครับ
อินมองไปรอบๆ ร้านดอกไม้ ชบา พอเดินเข้ามาแล้ว เหมือนหลุดไปอยู่อีกโลก เลย มีแต่ดอกไม้สวยๆ สีสันหลากหลาย เธอนึกอยากให้ดอกไม้นี้ส่งถึงเธอจริงๆ แต่ถ้าส่งมาในรูปแบบพวงหรีดก็ไม่ไหว เหมือนกัน
ครับว่าไง ตะกี้คุณบอกว่า เราส่งดอกไม้ไปให้ผิด
คะ คือว่า แบบ ฉันอยู่คนเดียวแล้วไม่ค่อยติดบ้าน คือพอไปถึงดอกไม้มันก็อยู่กับคนข้างบ้านนะคะ
แล้วคุณรู้ ได้ไงครับ ว่าดอกไม้ช่อนี้ไม่ใช่ของคุณ อาจจะมีคนแอบชอบคุณแล้วส่งดอกไม้ให้ ก็ได้นิครับ
คือในการ์ดนี้เขียนว่า ยินดีด้วยกับการครบรอบการแต่งงาน10ปี ขอให้รักกันนานๆ คือแบบว่าฉันยังไม่ได้แต่งงานแล้ว นะคะ เออ แล้วคุณจ้องหน้าฉันทำไมคะ
เออ ครับ ผมก็ว่างั้น คือ ผมจ้องหน้าคุณทำไม ไม่รู้เหมือนกันครับ เออ ขอบคุณมากนะครับที่ดอกไม้มาคืน เราจะโทรเช็ค ผู้ส่งอีกที นะครับ ชายหนุ่ม อมยิ้มกับคำพูดตัวเอง
รอสักแปปนะครับ เขาเดินออกจากเคารเตอร์ หยิบดอกกุหลาบสีเหลือง ออกส้ม
แทนคำขอบคุณนะครับ ชายหนุ่มยื่น ดอกไม้ให้
คือ ฉันรับไม่ได้หรอกคะ เดียว คุณโดนเจ้านายเอ็ด เอาเก็บเอาไว้ให้ลูกค้าเถอะคะ
คือ ไงล่ะ ผมเนี้ยแหละ เจ้าของร้าน คือ คิดซ่ะว่า ร้านชบา เราอยากขอบคุณ คุณเอ่อ คุณชื่ออะไรครับ
อินทร์ คะ
ครับคุณอิน นี้นามบัตรผมผมซอล และก็กุหลาบ สวยๆ หนึ่งดอก
อิน มองหน้า ชายหนุ่ม ซอล อย่างงง นึกแปลกใจตัวเอง ว่าเขาใช่เนื้อคู่ที่หมอดูบอกหรือเปล่า อ่อนโยน ไหวพริบเยี่ยม ฉลาด แถมยังเจอกันโดย บังเอิญ อีกต่างหาก
คะ ขอบคุณนะคะ แล้วช่อดอกไม้นี้ ฉันคืนคุณล่ะกันเพราะมันยังสดอยู่เลย
ครับ โอกาสหน้าเรา คงเจอกันใหม่นะครับ ชายหนุ่มเดินไปยืนเปิดประตู ยิ้มหวาน จนอินนึกประหลาดใจว่า หมอนี้ประหลาดคนจริงๆ
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
ผมทรงนี้ น่ารักดีนะ บิ๊กป๊อส แซวเธอ
อืม คงงั้น หมู่นี้เจอแต่เรื่องทั้งนั้นเลย เนี้ยไปร้าน ดอกไม้เขาก็มายื่น ดอกไม้ให้ ประหลาดคนจริงๆ
ไอ้กุหลาบสีเหลืองนี้เหรอ แปลว่า ผมอยากเป็นเพื่อนคุณไง ไม่รู้จักภาษาดอกไม้หรือไง
ถึงงั้น มันก็แปลก อยู่ดี
มันแปลได้อีกอย่างคือ มันเป็นสัญลักษณ์ของวันเอดส์โลก เขาหาว่าเธอเป็นเอดส์ แน่เลย บิ๊กป๊อส แซวเธออีกหน บิ๊กป๊อส เป็นเจ้านายใหญ่ของเธอ เขาเป็นคนขี้เล่น อารมณ์ดี รักเธอเหมือนน้องสาวคนหนึ่ง ของเขา บิ๊กป๊อส มีน้องชายอยู่คนหนึ่ง ชื่อป๊อด หน้าตาน่ารัก จนแหม่มชอบ แต่สุดท้าย แหม่มพอรู้ว่าเขาเป็นเกย์ แทบเกือบโดนเกย์ด้วยกันตบเอา พอถึงแหม่ม ทำให้หล่อน นึกถึงนายโรคจิตนั้นได้ ต้องโทรไปขอโทษ
ขอสาย คุณอินหน่อยคะ
ครับพูดอยู่ มีอะไรหรือครับ
คือ ฉันอินนะคะเพื่อนแหม่ม
ครับ
คือ ฉันอยากจะขอโทษด้วย ที่กล่าวหาว่าคุณ เป็นคนโรคจิต ตอนเมื่อวานนะคะ
ครับไม่เป็นไร แต่ว่า ผมไม่ยกโทษให้หรอกนะครับ
ทำไมล่ะคะ
คุณชอบอาหาร ประเภทไหนครับ
แบบไหนก็ได้คะ ถามทำไมเหรอ คะ
งั้นอาหารญี่ปุ่น ร้านที่พึ่งเปิดใหม่ ชื่อ อากาเนะ ที่เซ็นทรัล
เออ คะ แล้วมันเกียวอะไร กับฉันเหรอคะ
คุณต้องไปทานข้าวกับผม แล้วผมจะให้อภัยคุณ ตกลงไหมครับ
เออ ทำไมมันเป็นอย่างนี้ไปได้ แต่ก็ค่ะได้ ฉันเลี้ยงคุณเองเพื่อ ไถ่โทษ
ไม่ครับ ผมจะเลี้ยงคุณเอง ไม่งั้น ผมไม่ให้อภัยนะคะ เอาเป็นว่า เย็นพรุ่งนี้ ตกลงนะครับ เออคือ แค่นี้นะครับ
คะ คงได้ คะ ลาก่อนคะ
อินวางหู โทรศัพท์ ให้เบาที่สุด เท่าทีจะทำได้ เธอแค่อยากจะขอโทษเขา ทำไม่มันกลายเป็น ชวนเขากินข้าวไปได้ แถมจะพาใครไปเป็นเพื่อนก็ไม่ได้ เพราะเดียวจะเปลืองเขาอีก เฮ่อ นี้มันอะไรกันเนี้ย
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
หน้าส่วนตัว
1030
