27 กุมภาพันธ์ 2545 09:36 น.
มดแห่งรัก
ยามเจ้าโกรธ จะขอโทษ ที่ทำเจ้า
แม้นยามเหงา พี่จะเฝ้า เจ้าเคียงข้าง
ถึงคราวทุกข์ พี่จะทุกข์ แทนน้องนาง
ยามอ้างว้าง จะอยู่กลาง ใจคนดี
ขอเพียงเจ้า กล่าวคำ ซ้ำว่ารัก
ให้ประจักษ์ แก่ใจ และกายพี่
พี่ขอย้ำ ว่ายังรัก และภักดี
ในความรัก ที่น้องมี ให้พี่มา
6 กุมภาพันธ์ 2545 22:04 น.
มดแห่งรัก
เห็นเงือกน้อยคลื่นซัดพลัดขึ้นบก มีผมดกปกหน้าชูราศรี
แต่ดวงตาเชื่อมมองจ้องวารี คงสุดที่คิดถึงซึ่งลูกยา
สุดสาครวอนว่าตามหาพ่อ เป็นเนื้อหน่อพระอภัยใจผวา
เจ้ายังเล็กเด็กอยู่คู่มารดา แต่ก็ลาลับไกลไปแรมปี
เขาถ่ายรูปลูบคลำขยำเจ้า จนขึ้นเงาดูแดงต้องแสงสี
เห็นสีทองผ่องอำไพใกล้วารี พอเป็นที่เกษมสันต์สำราญใจ
4 กุมภาพันธ์ 2545 09:36 น.
มดแห่งรัก
ถึงอยู่ไกล หัวใจ เราเคียงคู่
แม้นไม่รู้ เราสองอยู่ แห่งหนไหน
อาจเพราะรัก เรามีอยู่ คู่เคียงใจ
ดั่งเดือนหงาย มีกระต่าย อยู่คู่จันทร์
ฯลฯ...
4 กุมภาพันธ์ 2545 09:36 น.
มดแห่งรัก
จะขอเอ่ย คำสัญญา ฝากฟ้าไว้
ว่าหัวใจ ดวงนี้ ยังคงมั่น
ยังคอยรัก คอยห่วงใย ทุกคืนวัน
มิเปลี่ยนแปล แปลผัน เป็นอื่นไป
เมื่อเริ่มรัก หัวใจพี่ เป็นสีหวาน
แม้นเริ่มนาน ผ่านแดดฝน ยังสดใส
เป็นสีขาว ปนชมพู คู่กันไป
เปรียบดั่งใจ สองเรา เฝ้าเคียงกัน
ถึงวันนี้ หัวใจพี่ มีแต่รัก
น้องประจักษ์ แก่ใจ ทุกสิ่งสรรพ์
ขอขอบใจ ที่น้อง ยังมีกัน
พี่สัญญา จะรักมั่น ตลอดไป
2 กุมภาพันธ์ 2545 21:36 น.
มดแห่งรัก
ขอเพียงเธอซึ้งค่า
ขอเพียงเธอเชื่อว่า ความรักสูงส่ง
แล้วความงดงามที่มั่นคง
จะก่อเกิดที่ตรง หัวใจเธอ