25 มีนาคม 2546 14:41 น.
มดคันไฟ
เพระฉันไม่ใช่คนน่ารัก
คนที่เธอได้รู้จักนั่นแหละ..ตัวฉัน
ถ้าเธอไม่พอใจก็ขออภัยละกัน
เพราะฉันไม่ใช่คนอ่อนหวานเหมือนใคร - ใคร
เกเร กะโปโล ตามประสา
บางท่าทีกิริยาอาจจะไม่เอาไหน
รับได้ก็ดี รับไม่ได้ ก็ แล้วไป
เสแสร้งไม่เป็นหรอกที่จะให้เป็นใคร.....
ถ้ารักกันที่ใจ...ก็ยอมรับให้ได้แล้วกัน
23 มีนาคม 2546 22:25 น.
มดคันไฟ
พอใจกับการอยู่คนเดียว
ไม่อ้างว้างเปล่าเปลี่ยวเงียบเหงา
ชินกับการอยู่ลำพังในความว่างเปล่า
คุ้นเคยเสียแล้วเรากับความเงียบงัน
ถ้าวันนี้เธอบอกว่าฉันไม่ดี
ด้วยเหตุผลที่ว่าฉันคนนี้ไม่ใช่อย่างที่เธอฝัน
ก็จะไม่น้อยใจ ไม่เป็นไร ไม่ว่ากัน
ถึงเธอจากไปก็ไม่ไหวหวั่น เพราะเมื่อก่อนฉันก็อยู่คนเดียว
26 กุมภาพันธ์ 2546 23:24 น.
มดคันไฟ
จะกี่ร้อยพันคำอวยพร
ก็ไม่มีค่าเท่าหนึ่งความอาทรที่เธอมีให้
จะกี่ร้อยพันของขวัญจากใคร-ใคร
ก็ไม่ดีใจเท่าเธอมายืนข้างกายหรอกคนดี
ขอบคุณนะที่ไม่ลืมความผูกพัน
ที่เธอมีให้กันตลอดจนมาถึงวันนี้
ความอาทร ความอบอุ่น ความหวังดี
ที่ฉันได้รับจากเธอวันนี้....ฉันพอใจรัก..นะ
25 กุมภาพันธ์ 2546 00:26 น.
มดคันไฟ
ถึง..พี่ชายที่แสนดี
วันนี้น้องสาวของพี่ร้องไห้ได้ไหม
เหน็ดเหนื่อยเหลือเกินกับเส้นทางที่ก้าวไป
เข้มแข็งต่อไปไม่ไหว..กำลังใจมันไม่มี
อนุญาตนะ...พี่ชาย
สัญญาว่าต่อจากนี้ไปจะไม่ขี้แยอย่างนี้
จะเป็นน้องสาวที่ร่าเริงและเข้มแข็งเสียที
แต่ว่าตอนนี้ขออนุญาตไปฟูมฟาย
19 กุมภาพันธ์ 2546 14:58 น.
มดคันไฟ
ระบายความรู้สึกที่มีลงบนกระดาษ
เพราะเป็นวิธีเดียวที่สามารถคลายความเหงาลงไปได้
ส่งความรู้สึกเหงา เหงา ไปถึงคนไกล
ถึงเธอจะรับรู้ไม่ได้แต่ก็ยังอุ่นใจที่ได้ระบายอะไร-อะไร..ถึงเธอ
หน้าส่วนตัว
611
