24 ตุลาคม 2551 22:27 น.
มณีจันทร์
อยากจะรู้ทำไมไม่มองหน้า
เอือมระอาหรือไงทำไหมหนอ
แกล้งหลอกกันให้ช้ำน้ำตาคลอ
หรือแกล้งล้อหลอกเล่นเช่นเคยทำ
ใครเขาสอนเธอนั้นฉันอยากรู้
ทำไมดูแปลกไปใจถลำ
ตกกระไดพลอยโจนโผนคะมำ
เพราะน้ำคำร้อยเล่ห์เพทุบาย
หรือว่ามีหน้าตาดีเป็นอาวุธ
คารม รุดช่ำชองคล่องเหลือหลาย
หากใครเจอเผลอจ้องต้องมลาย
โดนพิษร้ายวายวอดไม่รอดมือ
ใช้วิชาอะไรไหงเก่งนัก
มาหาญหักใจฉันพลันไขสือ
ทั้งเยี่ยมยุทธ์รุดหน้าคราฝึกปรือ
สุดท้ายคือฉันนี้ที่เจียนตาย....
15 ตุลาคม 2551 22:59 น.
มณีจันทร์
ถ้าหากฉันคุกเขาเว้าวอนเธอ
ฉันจะเก้อเพ้ออยู่ผู้เดียวไหม
หากต้องข้ามมหาสมุทรสุดกว้างไกล
จะดั้นด้นฝ่าไปให้ถึงเธอ
แม้เขาสูงสุดหล้ามาขวางกั้น
ใจฉันนั้นมั่นอยู่รู้เสมอ
ทุกคำคืนใจหวนชวนละเมอ
อยากเจอะเจอเธอนั้นทุกวันคืน
ยิ่งกังวลหัวใจยามใกล้ชิด
ใจครุ่นคิดยากนักหักใจฝืน
หากรักเก้อใจเฉาเฝ้ากล้ำกลืน
คงขมขื่นเศร้าเหลือเมื่อจากมา
หากบอกรักออกไปให้ได้รู้
เธอจะอยู่ด้วยไหมใจค้นหา
หรือหันหลังให้กันพลันจากลา
คิดขึ้นมาคราใดใจพรั่งพรึง
เป็นเพราะว่าฉันนั้นมั่นในรัก
จึงสุดหักห้ามใจให้คิดถึง
รักเพียงเธอมากล้นจนตราตรึง
ฝากรักซึ้งหนึ่งนี้ไว้ที่เธอ....
11 ตุลาคม 2551 00:36 น.
มณีจันทร์
อยู่ อยู่เธอหายไปไม่เห็นหน้า
ใจแทบบ้า เลยหนอพอไม่เห็น
เคยหยอกเย้าเคล้าคลอทุกเช้าเย็น
เธอหลบเร้นไปไหนใยไม่เจอ
เคยดูแลแคร์กันเมื่อวันก่อน
เคยออดอ้อนห่วงใยใจเสนอ
ไหงลืมกันง่ายนักรักของเธอ
ปล่อยฉันเก้อหลงฝันนั้นผู้เดียว
ช่วยบอกกันซักนิดคิดเหตุผล
ฉันสับสนเธอใยไม่แลเหลียว
ใจตอนนี้มันช้ำดำซีดเซียว
เจ็บจริงเชียวเมื่อไหร่หายเสียที
ความรักทำหัวใจให้เจ็บปวด
มันร้าวรวดเกินกว่าจะหลีกหนี
เจ็บแสนเจ็บปวดใจใครว่าดี
มันก็มีแต่เรื่องเปลืองน้ำตา
หน้าส่วนตัว
1688
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟมณีจันทร์
