13 สิงหาคม 2550 21:07 น.
มณีจันทร์
คราววันหยุด สุดสัปดาห์ มาบรรจบ
สามสาวสวย จึงนัดพบ หลบอาศัย
บังกะโล ริมทะเล เห่กล่อมใจ
หาดสวยใส คลื่นซัดสาด สะอาดจริง
รพีเริด เชิดหน้าวาง อ้างมาเครื่อง
มิฝืดเคือง วีไอพี นี่คุณหญิง
นั่งเกาะปีก ฉีกยิ้มแหย แน่เสียจริง
เล่นเอาหญิง นิ่งตัวเย็น เป็นตะคริว
มณีจันทร์ ฝันหวาน บ้านทรายทอง
เลยหอบของ ขึ้นรถไฟ ใจแล่นฉิว
เกาะหลังคา หน้าม้าเคลีย สองเปียปลิว
แสนโหยหิว นั่งนิ่วหน้า เพราะมาฟรี
อาราเล่ ลุ้นเฮ กันนิดหน่อย
โบกสิบล้อ มารอคอย ไม่หลีกหนี
นั่งตัวลีบ หนีบขาไว้ ใจไม่ดี
หากข่มขืน ฝืนโดดหนี ไม่รีรอ
เมื่อพบกัน เสร็จสรรพ จับแปลงร่าง
บีกีนี่ อันบอบบาง อวดร่างหนอ
กลเม็ด เด็ดเหลือใจ ไม่รีรอ
อวดชีกอ น้ำลายสอ ริมทะเล
หญิงรพี พี่นี้ ขี่สกุตเตอร์
แต่ไผลเผลอ หมดน้ำมัน พลันจบเห่
ลอยเคว้งคว้าง อยู่ท่ามกลางหว่างทะเล
โอ้ละเห่ เจอฉลาม ทำไงดี
อาราเล่ มีเฮ กับเขาด้วย
ถึงคราวซวย ด้วยจมทราย กายหมองศรี
ถูกทรายทับ ขยับไม่ได้ ทำไงดี
มดมากมี กัดทั่วร่าง ครางระงม
มณีจันทร์ เนื้อเย็น เห็นมะม่วง
ลูกเป็นพวง ม่วงผลใหญ่ ให้เหมาะสม
เจอมดแดงเข้าไปให้ตรอมตรม
กัดในร่ม ผ้าเรา เศร้าชีวี
หนุ่มที่ไหน จะเห็นใจ ช่วยได้บ้าง
อย่าปล่อยวาง น้องอ้างว้าง นะคุณพี่
ใครใคร่ช่วย ให้รีบมา อย่ารอรี
จะตอบแทน คุณครั้งนี้ อย่างดีเอย
หมายเหตุ : คุณจะช่วยใครถ้ามันเกิดขึ้นพร้อมๆกัน
10 สิงหาคม 2550 21:45 น.
มณีจันทร์
สามสาวโสด สวยใส หัวใจเปลี่ยว
อยากมีเอี่ยว หนุ่มบ้านกลอน มาสอนรัก
เพราะนานเนิ่น เกินรอ ขอรู้จัก
ยังขาดรัก พักพิงใจ ให้อาดูร
ด้วยหัวใจ สามเรา เฝ้าครุ่นคิด
หากชีวิต ล่วงลับ ต้องดับสูญ
ยมบาล ประจานแน่ แลอาดูร
ว่าเกิดมา ยังต้องสูญ เรื่องผู้ชาย
เหลียวมานาน อยู่บนคาน แทบจะผุ
ยังมิได้ บรรลุลง ตรงจุดหมาย
ทิ้งสามสาว สุดสวิง อิงเดียวดาย
เพราะปลี่ยวกาย อยากคลายเศร้า คลายเหงาทรวง
หญิงรพี พี่ใหญ่ ใจว้าวุ่น
โก๊ะนะคุณ ต้องช่วยลุ้น น่าเป็นห่วง
แต่เป็นคน มั่นในรัก สลักทรวง
มิเคยลวง หลอกล่อ ปวงพ่อชาย
รายที่สอง น้องศรี มณีจันทร์
วันทั้งวัน เซ่อซ่า น่าใจหาย
ชอบดื่มเหล้า พึ่งน้ำเมา ให้ผ่อนคลาย
ยั่วน้ำลาย ไหลพรากพร่าง อย่างน่ากลัว
รายที่สาม สมนามว่า อาราเล่
เที่ยวเตร็ดเตร่ เฮบ้านใคร เขาไปทั่ว
เข้าบ้านโน้น ออกบ้านนี้ มิหวงตัว
ชอบมามั่ว กินฟรี ที่สุดเลย
bananaleaf มณีจันทร์ อาราเล่
แสนฮาเฮเป็นที่สุดพ่อคุณเอ๋ย
ชอบคนไหนหรือสนใครบอกมาเลย
อย่านิ่งเฉย add คุยกัน มันส์แน่นอน
หมายเหตุ
rapee@hotmail.com = เซี้ยว 
arale @ hotmail =ซน 
manechun@hotmail.com = ซ่า 
10 สิงหาคม 2550 00:39 น.
มณีจันทร์
แม้วันคืน จะผ่าน มานานเนิน
ฉันคนเดิม ยังรอ อยู่ตรงนี้
ยังจะรัก เฝ้ารอ เธอคนดี
อาจจะมี ซักวัน เธอย้อนมา
แม้จะนาน แสนนาน ขนาดไหน
ใจยังรอ เธอคืน และหวลกลับ
แม้กี่วัน กี่คืนที่ลาลับ
ยังนั่งนับ ปฏิทิน ทุกวี่วัน
ทำเป็นลืม คำลา ที่เธอบอก
หลอกตัวเอง ว่าเธอ จะมาหา
กลับมารัก เหมือนเก่า ที่ผ่านมา
เหมือนเมื่อ คราเราสอง ครองรักกัน
ทำไมจึง ยังลืม เธอไม่ได้
ทำไมใจ ยังรัก ขนาดนี้
ยังเฝ้านับ วันคืน และเดือนปี
เธอคนดี โปรดจงรู้ ว่ายังรอ
ขอปล่อยเศร้าบ้างนะคะ...
8 สิงหาคม 2550 19:08 น.
มณีจันทร์
แสนอึกอัก คับข้อง ในดวงจิต
ทำไมคิด เวียนและวน อยู่ในหัว
เหลียวมองดู รอบรอบ คนข้างตัว
พลันนึกกลัว ทำไมคน ช่างมากมาย
มันอันแน่น ข้างใน ใครจะรู้
ลองนึกดู ถ้าเป็นคุณ แย่แค่ไหน
เหงื่อก็แตก ขนลุกชัน หนาวข้างใน
ไม่ว่าใคร เป็นอย่างเรา เศร้าไม่วาย
พยายาม จะลืมไป ใจยังคิด
ให้หงุดหงิด หาทางแก้ ยังไม่ได้
มันอยากตด ให้สนั่น ลั่นกระจาย
ทำไม่ได้ เพราะอยู่ใน ที่ทำงาน
แล้วก็แง้ม ก้นขึ้นมา ที่ละน้อย
แล้วค่อยปล่อย ลมออกมา อย่างเนินนาน
ทำไมช่าง แสนจะสุข และสำราญ
สุดเบิกบาน ปล่อยจนหมด ไส้และพุง
โฮ่..โล่ง ดีจริง
7 สิงหาคม 2550 10:04 น.
มณีจันทร์
เอ่อ..คือว่า ไม่กล้าบอก
เอ่อ..คือว่า ไม่กล้าทัก
เอ่อ..จะให้พูดช่างยากนัก
ไม่รู้จักกันมาก่อนก็เลยกลัว
เดี๋ยวจะหาว่ากล้าและบ้าบิ่น
ที่คิดจะ สะกิด พ่อทูนหัว
แต่อีกใจ มันก็เริ่ม เต้นระรัว
กลัว ก็ กลัว เธอจะเขินอาย
เธอจะรู้ตัวมาก่อนบ้างหรือไม่
แต่อีกใจ ก็คิด ว่าไม่รู้
จำใจเดินไปสะกิดพ่อโฉมตรู
โปรดจงดู ซิบไม่รูด อุจาตตา
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟมณีจันทร์
หน้าส่วนตัว
1968
