5 สิงหาคม 2550 22:01 น.
มณีจันทร์
ฮั่นนั้นแน่ เผลอแวะมาบ้านนี้
ซวยแล้วซี ดันมาเจอ คนรักขม
ยิ่งตอนนี้ ยังโศกเศร้า และตรอมตรม
ยังระทม อยู่คนเดียว ให้เปลี่ยวใจ
เข้ามาแล้วอย่าช้ามานั่งนี่
ที่ตรงนี้ ยังขาดคน ช่วยคลายเหงา
ช่วยดื่มเหล้าเป็นเพื่อนคนขี้เมา
ที่ใช้เหล้า ดับทุกข์ อย่างที่เป็น
อย่าช้าไย มีอะไรติดมาบ้าง
ขอสักอย่าง สองอย่าง จะได้ใหม
ดื่มมานาน เริ่มหิว จนตาลาย
เอาแก้วไป เอากับมา ส่งแลกกัน
หุหุ...ขอบ้านนี้เมาบ้างนะ...
3 สิงหาคม 2550 22:52 น.
มณีจันทร์
ขอบคุณนะที่คิดถึง
แต่อย่าเพิ่งเจอกันนะ
ฉันขอเวลาหน่อยจะได้มะ
อีกซักพักนะค่อยเจอกัน
รู้นะว่าเธออยากเจอมาก
แต่ฉันยังไม่อยากให้เราเจอกัน
ขอเวลาฉันหน่อยนะพ่อยอดขวัญ
รับปากว่าเงินที่ยืมกันคืนแน่นอน
(ในใจคิด)
ทำมาอ้างว่าคิดถึงบังหน้า
ตั้งใจจะมาทวงตังค์กันใช่ใหม
รู้ทั้งรู้ว่าทวงแล้วก็ไม่ได้
แหม..ก็คิดว่าทำบุญไปก็แล้วกัน.......เนอะ
2 สิงหาคม 2550 18:50 น.
มณีจันทร์
ทำไมโทรไปถึงไม่รับสาย
ถึงโกรธเคืองมากมายขนาดนี้
ก็แค่บอลมันกำลังจะเตะพอดี
เพียงแต่ฉันนั้นไม่ให้เธอดู
ก็ฉันติดละครช่องเนี๊ย
พระเอกนางเอกก็คู่ขวัญ
อีกไม่กี่ตอนก็จบกัน
เธอก็รู้ว่าฉันนะติดตามน่าดู
ทำเป็นโกรธเคืองออกจากบ้าน
และไม่ยอบรับโทรศัพท์ฉัน
เรื่องเล็ก เล็ก แค่นี้ไม่เห็นสำคัญ
ไม่เห็นต้องโกรธเคืองกันตั้งมากมาย
หรือว่าไปแอบดูบอลกันสาวคนอื่น
ฮั่นแน่!! อย่าให้รู้นะว่าอยู่ที่ไหน
ไม่รู้ฤทธิ์ มณีจันทร์ ซะแล้วไง
เดี๋ยวแม่เอาให้ตายทั้งคู่เลย......
1 สิงหาคม 2550 20:21 น.
มณีจันทร์
ตอนยังเล็ก เมื่อฝนตก ฉันเริ่งร่า
ไล่จับปลา ที่หนีมา บนถนน
จับใส่ถัง มาใส่อ่าง อย่างซุกซน
แม่สุขล้น วันนี้มี กับข้าวกิน
แล้วมานั่ง รองน้ำฝน ใส่ในตุ่ม
รสหวานนุ่ม ชุ่มลิ้น กว่าน้ำไหน
โรยมะลิ ใส่ไปด้วย แสนชื่นใจ
แม่สุขใจ มีน้ำไว้ ใช้ดื่มกิน
แล้วมานั่ง ถูระเบียง ที่หน้าบ้าน
มันเป็นลาน ดูดารา ที่พราวแสง
แปลงทองเหลือง ขัดให้ทั่ว อย่างแรง แรง
แม่ยิ้มแฉง บ้านสะอาด และน่าดู
ถึงวันนี้ พอฝนตก แล้วนึกถึง
อดีตซึ่ง ผ่านมานาน แต่หนหลัง
มันเหมือนได้ เพิ่มเติม เสริมพลัง
ท้อแท้ยัง ลุกสู้ได้ อย่างมีแรง