4 กรกฎาคม 2547 01:43 น.
ม.ปณิธาน
ไม่ต้องขอ...หัวใจชายคนนี้
ไม่ต้องขอ...เพราะคนดีคือที่ฝัน
ไม่ต้องขอ...เพราะเธอนี้ที่ผูกพันธ์
ไม่ต้องขอ...หัวใจฉันเต็มใจให้เธอ
ไม่ต้องแลก...แจกแถมอะไรหรอก
ไม่ต้องแลก...เพราะอยากบอกมีเธอเสมอ
ไม่ต้องแลก...เพราะใจฉันนั้นอยู่กับเธอ
ไม่ต้องแลก...เธออยู่ในใจนี้ทุกวันคืน
รักกันเลย...สองใจที่จดจ่อ
รักกันเลย...อย่ามัวรอเหมือนเป็นอื่น
รักกันเลย...สองเราจะยั่งยืน
รักกันเลย...จะหวานชื่นเราสองคู่ครองกัน
**ก่อนอ่านบทนี้ผมแนะนำให้ไปอ่าน ...ขอได้ใหม?...
ของคุณ Future_Perfect`` ก่อนนะครับ เพราะผมได้ไอเดีย
มาจากเธอ**
3 กรกฎาคม 2547 19:08 น.
ม.ปณิธาน
ความรู้สึกนึกรักปักใจมั่น
อบอุ่นอันอ่อนไหวในใจหวั่น
สัมผัสอันอ่อนโยนโดนใจพลัน
รับรู้อันอ่อนหวานเมื่อผ่านใจ
อยากหยุดห้วงช่วงเวลาอันล้ำค่า
ประสานตาต่อตาเวลาใกล้
ประสานมือต่อมือสื่อความใน
อยากหยุดไว้อย่างนี้ที่เคยเป็น.
3 กรกฎาคม 2547 04:03 น.
ม.ปณิธาน
คืนเหงาจันทร์แจ่มจ้า....................จรัสแสง
โดดเดี่ยวดวงเดียวแสดง.................เด่นหล้า
ไร้ดาวอื่นร่วมแรง ........................รายรอบ ล้อมเดือน
ครวญคร่ำย้ำบอกฟ้า......................ฝั่งนี้จันทร์เหงา
คืนเหงาเปลี่ยวเปล่าเฝ้า..................ใฝ่ฝัน
โดดเดี่ยวเดียวดายวัน....................เหว่ว้า
ไร้คู่อยู่เคียงกัน.............................เกินข่ม อารมณ์เอย
ครวญคร่ำย้ำบอกฟ้า......................ฝั่งนี้กวีเหงา
3 กรกฎาคม 2547 03:40 น.
ม.ปณิธาน
เกินจะข่มตาหลับกับหมอนอุ่น
เพราะไอกรุ่นไฟรักมิพักเผา
ลุกโชนโหมโจมตีจี้ใจเรา
เธอไม่เข้าใจจนหมดหนทาง
เกินจะข่มใจหลับกับเตียงนุ่ม
มันกลัดกลุ้มสุมใส่ใจอ้างว้าง
ยากจะดับไฟร้อนให้อ่อนจาง
เพราะเธอห่างร้างราไม่มาแล.
2 กรกฎาคม 2547 02:09 น.
ม.ปณิธาน
ความรู้สึกนึกรักปักใจมั่น
อบอุ่นอันอ่อนไหวในใจหวั่น
สัมผัสอันอ่อนโยนโดนใจพลัน
รับรู้อันอ่อนหวานเมื่อผ่านใจ
อยากหยุดห้วงช่วงเวลาอันล้ำค่า
ประสานตาต่อตาเวลาใกล้
ประสานมือต่อมือสื่อความใน
อยากหยุดไว้อย่างนี้ที่เคยเป็น.