31 กรกฎาคม 2547 02:49 น.
ม.ปณิธาน
****หยาดน้ำฟ้า ละอองฝน****
กอกก - ***ท้อ ***
ภวังค์จิตคิดท้อต่อโลกกว้าง
ใจเคว้งคว้างอ้างว้างหว่างวิถี
ไร้คนคอยเคียงข้างทางชีวี
มีเพียงที่ฝันไปแต่ในเงา
แสนดายเดียวเปลี่ยวใจได้เพียงคิด
ให้ตรมจิตหมองหม่นทนเงียบเหงา
ในโลกนี้มีใครเฉกเช่นเรา
ชีวิตเศร้าเหงาเงียบเยียบเย็นใจ
เมื่อฝนพรำฉ่ำฟ้าพาลมหวน
พัดแปรปรวนป่วนมาฟ้าหวั่นไหว
สายฟ้าแลบคำรนร้องคะนองไกล
เสียงโหยไห้ระบายทุกข์สะอื้นพลัน
หยาดน้ำฟ้าปรายฟองละอองฝน
อัสสุชลหลั่งรินสิ้นข่มกลั้น
อิงเสียงฝนพรางคำพร่ำรำพัน
ดังต้องทัณฑ์รันทดท้อทรมา
ใจหญิงหนึ่งจึงโศกวิโยคนัก
ระทมรักพรากไกลให้ห่วงหา
เหมือนอยู่สุดขอบฟ้า ณ ดารา
ไกลสุดตาสุดคว้ามาเคียงครอง.
****ละอองฝน สะพานฟ้า****
ม.ปณิธาน - ***อย่าคิดท้อ***
อย่าคิดท้อต่อโลกให้โศกเศร้า
เก็บใจเราไว้รออย่าท้อถอย
แม้ทางกว้างอ้างว้างเคว้งคว้างคอย
คงพบรอยเงาฝันอันสวยงาม
อย่าดายเดียวเปลี่ยวใจแม้เพียงคิด
อย่าตรมจิตหมองหม่นให้คนหยาม
อย่าอ่อนแอแพ้พ่ายไม่ได้ความ
อย่าปล่อยตามบุญกรรมชักนำไป
เมื่อฝนซาฟ้าใสหัวใจกระจ่าง
คงพบทางเดินได้ไม่หวั่นไหว
เสียงนกร้องก้องกังวานสำราญใจ
หัวเราะได้คลายโศกโบกโบยบิน
ละอองฝนโดนแสงก่อนแห้งหาย
กลับเป็นสายรุ้งงามยามโศกสิ้น
เป็นสะพานจากฟ้าลงมาดิน
ไม่เกินจินตนาการสะพานใจ
ส่งใจข้ามสะพานฟ้ามาหารัก
แม้ไกลนักเกินกายได้เคียงใกล้
แม้ไกลสุดหลุดขอบฟ้าดาราไกล
แต่หัวใจข้ามไปอยู่คู่เคียงกัน.
19 กรกฎาคม 2547 05:22 น.
ม.ปณิธาน
ขอเทพสวรรค์เสกสร้าง...........รังสรรค์
ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์มหันต์.................ช่วยคุ้ม
ขอคุณพระอเนกอนันต์..............หนุนส่ง
ขอแม่พ้นโศกกลุ้ม......................เรื่องร้ายมลายไป
แม่เปรียบครูท่านให้..............วิชา
แม่ดั่งเทพเทวดา........................ขจัดร้าย
แม่เป็นเช่นพรหมา.....................ของลูก
แม่เปรียบพระอรหันต์คล้าย.........ท่านให้พึ่งพิง
แม่เปรียบครูสอนสั่ง..............แม่เป็นดั่งเทวดา
แม่เป็นเช่นพรหมา....................แม่ดั่งพระเนื้อนาบุญ
ให้เกิดกำเนิดกาย.................สืบเชื้อสายโลหิตอุ่น
สอนสั่งเรื่องบาปบุญ...................ทั้งคุณธรรมจริยา
คลาน นั่ง ยืน เดิน นอน........แม่คอยสอนทุกทีท่า
อีกทั้งหัดพูดจา..........................สื่อภาษาแม่คอยฟัง
ปกป้องคุ้มครองภัย................เอาใจใส่ลูกทุกครั้ง
อันตรายแม่คอยระวัง.................ไม่พลั้งพลาดคลาดสายตา
เมตตา กรุณา.......................มุทิตา อุเบกขา
ต่อลูกไม่นำพา............................ฐานะใดไม่แคลนคลอน
เป็นที่พึ่งของลูก....................แม่คอยปลูกฝังสั่งสอน
ทำดีกับท่านทุกตอน..................มากอานิสงส์ส่งผลบุญ
รู้บุญคุณท่านเลี้ยง.................เรามา
รู้รักกตเวทิตา............................ตอบด้วย
ดำรงค์แห่งวงศา.........................สูงส่ง
รู้เมื่อยามท่านม้วย......................แผ่ให้บุญกุศล
ดลท่านให้ตั้งมั่น...................ในศาสนา
ยึดมั่น ศีล ธรรมา.......................ทั่วถ้วน
บริจาคแบ่งทานพา......................ยึดเหนี่ยว
นำท่านเกิดปัญญาล้วน................ยิ่งพร้อมประเสริฐคน.
13 กรกฎาคม 2547 17:43 น.
ม.ปณิธาน
ขอบคุณคุณพี่พร้อม................วันทา
ที่ท่านคอยกรุณา.....................กล่าวแก้
ชี้ทางแห่งปัญญา....................หนุนส่ง
ใจมุ่งสร้างมิตรแท้..................ทั่วทั้งกวีไทย
ขอบคุณพร้อมวันทา
คุณพี่มาช่วยแก้ไข
ชี้ทางสร้างแรงใจ
มุ่งหมายมิตรสนิทกัน
ประสานรอยร้าวนี้
ขอเหล่ากวีสมานฉันท์
เลิกส่อเสียดเกลียดกัน
ร่วมสร้างสรรค์วันดีดี
สร้างงานสร้างคุณค่า
ร้อยเรียงมาด้วยไมตรี
โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน มี
เรียงร้อยเขียนบรรยายความ
ขอฝากโคลงกาพย์นี้
กราบคุณพี่ที่พยายาม
สร้างสรรค์จรรโลงสยาม
กวีสำราญชื่นบานใจ.
13 กรกฎาคม 2547 15:28 น.
ม.ปณิธาน
แด่...เธอผู้ซึ่งไร้................เงาใจ
เธอ...ขาดเขาหรือใคร......ใคร่รู้
ไร้...แล้วซึ่งแสงใด............สาดส่อง
เงา...ไม่อยู่ชื่นชู้.................คู่คล้องใจเธอ
เธอผู้ไร้เงาใจ
เขาหรือใครไม่ใยดี
ไร้แสงส่องนานปี
เงาไม่อยู่คู่ใจเธอ
ฉันอยากเป็นดั่งแสง
ไม่ร้องแรงส่องให้เสมอ
เพียงขอให้ได้เจอ
เงาใจกลับประดับใจ.
12 กรกฎาคม 2547 04:00 น.
ม.ปณิธาน
อาภาภัส - สาย...ใจรัก
เรียงถ้อยรจนา สื่อความตามหา ผู้กล้าเกริกไกร
อ่อนโยนโอนอ่อน ราร้อนสดใส งามสุดจากใจ ยิ่งใหญ่ความดี
ดั้นด้นค้นหล้า จรทั่วฟากฟ้า ดาวเดือนเลื่อนหนี
ยังอยู่กู่ก้อง เพียรมองสุขี ดาวลาไม่มี ดาวดีลี่เลือน
ทอดถอนรอนจิต วาดหวังยังคิด ชีวิตเฉเชือน
ราตรีมืดมัว ฟ้าหลัวกลัวเกลื่อน พบคนงงเงือน มิเหมือนคนจริง
เจรจาจ้าแจ่ม หวานถ้อยร้อยแถม กลับคล้ายโดนสิง
เงาวูบลูบลม คารมหนุงหนิง ฝากคำอ้อนอิง ท้ายทิ้งวิ่งหาย
หลายวันผ่านภพ สุดตาล้าลบ กลกลบกลับกลาย
เปลี่ยนแปรแก้ไข มิใช่ชัดฉาย ปล่อยเราเดียวดาย สิ้นสลายเริงรมย์
โอ้หนอองค์ฟ้า ท่านใหญ่เหนือธรา วานผูกปลูกพรหม
หากแม้นเทวฤทธ์ ยังสถิตย์คู่สม ขอรักเชยชม หวานชิดสนิทครอง
จารรักสลักคำ เพื่อเพลินลำนำ ให้ใจทั้งผอง
รวยรื่นสราญรัก พิงพักสมสอง หวังใดใครปอง จงพ้องพราวแพรว
ม.ปณิธาน - บทตอบ ...สาย...ใจรัก
เรียงร้อยถ้อยคำ เอ่ยเอื้อนลำนำ สานต่อคนดี
งามจิตจริงใจ มอบให้ไมตรี ฝากความที่มี จากพี่คนไกล
พานพบสบแล้ว ดั่งดาวดวงแก้ว เพริศแพร้วสดใส
รัศมีงามเด่น ดาวเร้นหลบไป เดือนไม่เทียมได้ จอมใจคนดี
กานดาอย่าหวาด ร่วมเรียงเคียงวาด ฝันนั้นไม่หนี
แม้คืนมืดหม่น สองคนยังมี แสงใจจากพี่ ช่วยชี้ส่องทาง
เจรจาเจื้อยแจ้ว หวานชมสมแล้ว ไม่แจวหายห่าง
ฝากคำย้ำบอก ไม่ออกนอกทาง สองเราร่วมสร้าง ไม่ร้างแรมไกล
วันคืนผ่านผัน ร่วมเรียงเคียงกัน นานวันอยู่ได้
ไม่คิดแปรเปลี่ยน พากเพียรเสมอไป ยึดมั่นสองใจ คงไว้ตลอดกาล
แม้องค์เทวฤทธิ์ อุ้มสมลิขิต ชีวิตหวามหวาน
คงไม่ชุ่มชื่น ยั่งยืนยาวนาน เหมือนดั่งใจผสาน สองสมานกันเอง
คำรักชโลมเร้า ไม่อาจเทียมเท่า รักเจ้าบรรเลง
กล่อมเกลาเราสอง ประคองไม่เกรง ครองคู่เลบง เพลงกาพย์ซาบใจ
หน้าส่วนตัว
1353
