4 กันยายน 2547 04:35 น.
ม.ปณิธาน
~~เพียงเธออย่าลวงใจ~~
อัลมิตรา
..๏ หากดวงใจเธอกล่อมพร้อมเงารัก
สายใยถักสิเนหาคราคิดถึง
โยงม่านมวลดวงดารามารำพึง
บวกความซึ้งศศิธรตอนคืนเพ็ญ
คำสัญญาจะรักไปในทุกชาติ
แสนประหลาดเหลือใจจึงใคร่เห็น
ฤๅเพียงกล่าวเพื่อมอบปลอบลำเค็ญ
ก่อนหลีกเร้นสลายความนิยามเคย
หากเราเพ้อเผลอใจไปเพียงนิด
อาจหลงผิดรักร้าวเศร้าอกเอ๋ย
สี่ในสี่ห้องหัวใจไม่มีเลย
คำเธอเอ่ยจริงหรือหลอกโปรดบอกที
ถึงแม้เธอเขียนกานท์หวานหยดย้อย
อ่านแล้วพลอยยิ้มรื่นชื่นสุขศรี
แต่จำต้องยั้งใจให้พอดี
กลัวรักนี้กลายเป็นลมชมเพียงคืน ๚ะ๛
~~สัญญาไว้ไม่ลวงเธอ~~
ม.ปณิธาน
จากดวงใจ กล่อมเธอพร้อม ยอมจงรัก
ไม่เคยพัก เสน่หา ทุกคราคิดถึง
ไม่ขอเดือน ดาวเกลื่อนฟ้า มารำพึง
ทุกความซึ้ง ที่มีให้ จากใจจริง
คำสัญญา ว่าจะรัก ตลอดชาติ
ยอมเป็นทาส หัวใจเธอ เสนอทุกสิ่ง
ให้เธอเห็น ชาตินี้ ที่เป็นจริง
ไม่ประวิง รักไป ชาติไหนเลย
อย่าหวั่นจิต คิดไป ว่าหลงผิด
ทั้งชีวิต มอบให้ อย่าใจเฉย
ทั้งหัวใจ มอบไว้ ให้หมดเลย
คำที่เอ่ย ใช่หลอก บอกตามตรง
แม้กลอนไร้ ซึ่งความ งามล้ำเลิศ
แต่รักเกิด ก่อใว้ ด้วยใจประสงค์
แม้ต่ำต้อย ด้อยวรรณศิลป์ ร้อยเรียงลง
แต่บรรจง รักเพียงเธอ เสมอใจ.
2 กันยายน 2547 02:54 น.
ม.ปณิธาน
~~อย่ามาเสียเวลากับฉัน~~
ผู้หญิงไร้เงา
ฉันนั้นรู้ความหวังดีเธอมีให้
แถมด้วยความห่วงใยให้ห่วงหา
แต่รู้ไหมในใจฉันที่ผ่านมา
มันปิดตายเกินกว่าจะเปิดใจ
ด้วยแผลลึกผนึกแน่นคล้ายแก่นสาร
เป็นตำนานรักร้าวเศร้าหวั่นไหว
ไม่สามารถปกปิดสนิทใจ
กับความรักร้าวไหวในใจตน
ที่ก่อนนั้นมีเขาเฝ้าห่วงหา
แต่นานมาเขาจากลาพาหมองหม่น
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาพาเตือนตน
จะไม่คิดจะไม่สนรักอีกเลย
จึงขอเธอจากลาอย่ามาเศร้า
หรือต้องการเป็นเงาเฝ้าเปิดเผย
ให้เธอลบฉันจากใจไปเสียเลย
แล้วเธอจะไม่คุ้นเคยรักช้ำทรวง.
~~ฉันไม่เสียเวลาปลอบเธอ แต่...~~
ม.ปณิธาน
ฉันรู้เรื่อง ความจริง บางสิ่งว่า
เสียเวลา ที่จะปลอบ ตอบจอมขวัญ
แต่อยากฝาก ความจริง บางสิ่งอัน
เผื่อเธอนั้น จะคิดบ้าง บางเวลา
เราอยู่ใน วันนี้ เพื่อพรุ่งนี้
เราอยู่ดี มีสุข เพื่อวันหน้า
เราอยู่เพื่อ คนรัก ที่เข้ามา
เราอยู่อย่าง มีค่า อย่างกล้าดี
อย่าหลงมัว กลัวจม กับอดีต
อย่าได้ขีด ทางปิด คิดหลีกหนี
อย่ายอมแพ้ เพราะเรื่องเก่า เฝ้าโจมตี
อย่าเสียที คนใจร้าย ทำลายใจ
รู้ว่าเขา คนนั้น ทำใจเจ็บ
ขออย่าเก็บ มาทำร้าย กายใจใหม่
ทิ้งมันไว้ ในอดีต เลวร้ายไป
ขออย่าให้ กลับมาขวาง ทางทุกตอน
แม้คนดี จะมีรัก หรือไม่รัก
อย่าทายทัก ว่าจะเป็น เหมือนเก่าก่อน
ใช้เหตุผล มากกว่าความ รู้สึกร้อน
อย่าตัดรอน เพราะอดีต ขีดปิดทาง
ควรเปิดใจ ยอมรับ กับสิ่งใหม่
รับฟ้าใส ส่องให้ หัวใจกระจ่าง
ฉันแค่ฝาก สิ่งนี้ เป็นแนวทาง
เผื่อเธอนั้น จะคิดบ้าง บางเวลา.
1 กันยายน 2547 03:51 น.
ม.ปณิธาน
วันคืนเวียนผ่านพ้น....................เพลาสมัย
ฤดูเปลี่ยนเวียนหมุนไป...............เปล่าร้าง
แต่จิตที่รักใน............................นางแน่ ฤดีเดียว
ไม่เปลี่ยนเวียนวนบ้าง.................แบบฟ้าเพลาสมัย
วันคืน...เวียนผันผ่าน
ฤดูกาล...ยังเปลี่ยนไป
แต่จิตที่รักใน
นางหนึ่งนั้นไม่ผันแปร
ยามเช้า...เฝ้าฟูมฟัก
บำรุงรักพิทักษ์แม่
ตื่นตาตั้งหน้าแล
มองเพียงแต่แก้วกานดา
ยามสาย...ไม่คลายรัก
ไม่เคยพักใจเสน่หา
ไม่เคยเลยสักครา
คิดพรากจากร้างแรมไกล
ยามเที่ยง...ตรงคงที่
เหมือนพี่นี้เที่ยงตรงใจ
โอนอ่อนเอนเอียงไป
กับนางใดพี่ไม่เคย
ยามบ่าย...ตะวันคล้อย
ใจไม่คล้อยน้อยลงเลย
เต็มเปี่ยมเพียงทรามเชย
เก็บเอาใว้ให้เพียงอนงค์
ยามเย็น...ตะวันลับ
พี่ไม่กลับล่วงลืมหลง
อยู่สองประคองคง
มั่นไม่เปลี่ยนเวียนวนไป
ยามค่ำ...เดือนประจำฟ้า
เหมือนแก้วตาประจำใน
ใจพี่คนเดียวให้
น้องครองไว้ไม่แบ่งปัน
ฤดูร้อน...ตอนฟ้าใส
ว่าวลอยไปในฟ้านั่น
ตัวพี่นี้ต่างกัน
ไม่ลอยหายห่างทรามวัย
ฤดูฝน...บนฟ้าหมอง
เสียงฟ้าร้องกึกก้องไกล
เหมือนเสียงจากหัวใจ
บอกรักไว้ให้คนดี
ฤดูหนาว...ลมหนาวผ่าน
ให้สะท้านสั่นกายพี่
แต่ใจรักภักดี
ไม่ไหวหวั่นสั่นคลอนแคลน.
เพื่อเพิ่มอรรถรส เพื่อนๆควรอ่าน ~คิดถึงกัน...จันทร์ถึงอาทิตย์~
คู่กันไปนะครับ ;)
คิดถึงกัน...จันทร์ถึงอาทิตย์
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_56996.php
31 สิงหาคม 2547 02:48 น.
ม.ปณิธาน
~~~~เบอร์ 1. Robert TNN...คอยคอมเม้นท์เป็นประจำ
เขียนให้กับคุณ Robert TingNongNoi
เป็นงานเขียนชิ้นใหม่เพื่องานรวมฮิตนี้โดยเฉพาะและยังไม่เคยลงใน thaipoem ;)
ด้วยการทำให้ผู้เขียนอย่างผมและหลายๆคนรู้สึกไม่อ้างว้างว่าจะมีใครเข้ามาอ่าน มาคอมเม้นท์หรือเปล่า ก็คุณ โรเบิร์ต นี่แหละที่ทำให้พวกเราไม่ต้องเดียวดาย ทำให้รู้สึกว่ามีเพื่อน และด้วยลีลาการคอมเม้นท์แนวให้กำลังใจ ผมจึงเขียนงานนี้แทนน้ำใจให้คุณ โรเบิร์ต ครับ
โรเบิร์ต...มาเพื่อสร้าง.................ไมตรี
คอย...มอบสิ่งดีดี.......................ส่งให้
คอมเม้นท์...งานด้วยลี-..............ลาเฉพาะ ตัวเอย
เป็นประจำ...ต้องได้...................ฝากไว้กำลังใจ
โรเบิร์ตสร้างไมตรี.....................มอบสิ่งดีให้แก่กัน
คอมเม้นท์เชิงสร้างสรรค์............ด้วยมุ่งมั่นสร้างแรงใจ
ทิงนองนอยต่อชื่อ.....................ไว้เพื่อสื่อสารความใน
ร่วมสุขสนุกกันได้.....................คอมเม้นท์ไว้ให้กันเสมอ.
~~~~เบอร์ 2. เมกกะ...ครวญป่วนใจ
เขียนให้กับคุณ เมกกะ
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_57065.php
ด้วยลีลาของคุณเมกกะ ในการตอบคอมเม้นท์อย่างสุดๆด้วยความตั้งใจตั้งมั่น (โดยเฉพาะสาวๆ อันนี้ล้อเล่น ;) เลยอยากเขียนอะไรให้สาวๆต้องระวังอย่าหลงคารมคุณเมกเข้าละ ;) จริงๆแล้วคุณเมกกะมีไมตรีและความจริงใจมอบให้กับเพื่อนๆทุกคนนะครับ
เมก...ครวญชวนยิ่งเศร้า...........ซึมกัน
ครวญ...คร่ำพร่ำรำพัน..............ออดอ้อน
ป่วน...ปั่นบั่นทอนอัน..............หวานหยด
ใจ...อ่อนอย่ารีบร้อน................อ่านถ้อยความกลอน
เมกครวญชวนซึ้งเศร้า..............ออดอ้อนเช้าสายบ่ายเย็น
หวานขมปะปนเป็น.................ถ้อยความเอ่ยเผยความใน
ใจอ่อนอย่ารีบอ่าน...................ตั้งสตินานค่อยอ่านได้
อย่าหลงคารมไป.....................แท้จริงแฝงแรงไมตรี.
~~~~เบอร์ 3. แด่เธอ...ผู้หญิงไร้เงา
เขียนให้กับคุณ ผู้หญิงไร้เงา
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_57195.php
ด้วยความที่เธอเป็นบุคคลที่คอยเข้ามาชื่นชมผลงานของผมและเพื่อนๆอยู่เสมอๆและผมก็เคยอ่านเจอว่าที่เธอใช้ชื่อนี้เพราะอะไรก็เลยอยากเขียนอะไรให้เธอบ้างเพื่อให้กำลังใจนะครับ และอีกอย่างเธอก็เป็นอีกคนที่มีไมตรีและความจริงใจมอบให้กับเพื่อนๆทุกคนครับ
แด่...เธอผู้ซึ่งไร้......................เงาใจ
เธอ...ขาดเขาหรือใคร.............ใคร่รู้
ไร้...แล้วซึ่งแสงใด..................สาดส่อง
เงา...ไม่อยู่ชื่นชู้.....................คู่คล้องใจเธอ
เธอผู้ไร้เงาใจ.........................เขาหรือใครไม่ใยดี
ไร้แสงส่องนานปี....................เงาไม่อยู่คู่ใจเธอ
ฉันอยากเป็นดั่งแสง................ไม่ร้องแรงส่องให้เสมอ
เพียงขอให้เธอเจอ ...................เงาใจกลับประดับใจ.
~~~~เบอร์ 4. บทขอบคุณ...คุณพี่ ทิกิ_tiki
เขียนให้กับคุณ ทิกิ_tiki
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_57204.php
ด้วยความเคารพคุณพี่ที่เป็นผู้หลักผู้ใหญ่ใน thaipoem คนหนึ่งและผมได้ไปอ่านงาน ~กวีสำราญชื่นบานใจ~ ของคุณพี่ท่าน ทำให้เห็นความตั้งใจหลายๆอย่างที่คุณพี่ท่านทำเพื่อวงการนักเขียนใน thaipoem ก็เลยอยากจะเขียนอะไรตอบแทนคุณพี่ท่านบ้าง
ขอบคุณคุณพี่พร้อม................วันทา
ที่ท่านคอยกรุณา....................กล่าวแก้
ชี้ทางแห่งปัญญา....................หนุนส่ง
ใจมุ่งสร้างมิตรแท้...................ทั่วทั้งกวีไทย
ขอบคุณพร้อมวันทา................คุณพี่มาช่วยแก้ไข
ชี้ทางสร้างแรงใจ ....................มุ่งหมายมิตรสนิทกัน
ประสานรอยร้าวนี้....................ขอเหล่ากวีสมานฉันท์
เลิกส่อเสียดเกลียดกัน...............ร่วมสร้างสรรค์วันดีดี
สร้างงานสร้างคุณค่า.................ร้อยเรียงมาด้วยไมตรี
โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน มี........เรียงร้อยเขียนบรรยายความ
ขอฝากโคลงกาพย์นี้..................กราบคุณพี่ที่พยายาม
สร้างสรรค์จรรโลงสยาม..............กวีสำราญชื่นบานใจ.
รักใคร ชอบใคร เชียร์เบอร์ไหน บทไหน เข้ามาอ่านแล้ว ช่วยกันคอมเม้นท์แสดงความคิดเห็น กันได้ครับ ( แต่อย่าถึงขั้นจัดมหรสพรื่นเริงนะครับ เดี๋ยวจะถูกใบแดง ;)
30 สิงหาคม 2547 04:37 น.
ม.ปณิธาน
หนึ่งสองสามสี่ห้า..................เพลา
เกินข่มเกินหลับตา ...............ไม่ได้
คิดถึงเมื่อกานดา...................ยังอยู่
ครองคู่เคียงกันให้.................ร่ำไห้โหยหา
ตีหนึ่งถึงตีห้า.......................เกินข่มตานอนหลับลง
คิดถึงนวลอนงค์...................จนร่ำไห้โหยหากัน
ตีหนึ่ง...ครวญคิดไป.............คนใจร้ายเมื่อวันนั้น
บอกว่าอย่าเจอกัน..................ลืมเรื่องฝันเราสองคน
ตีสอง...เหม่อมองหา..............แก้วกานดาช่วยสักหน
กลับมาเถิดหน้ามน...............พี่หม่นหมองตรมตรอมใจ
ตีสาม...ยังไม่หลับ.................เกินจะรับความจริงได้
ทุกข์พี่นี้เกินใคร...................น้องบอกไว้เลิกรักกัน
ตีสี่...ยิ่งคิดถึง.......................หวนคำนึงถึงนางนั้น
เคยเว้าวอนทุกวัน..................เคยหลับฝันถึงทุกคืน
ตีห้า...ยินไก่ขัน....................เหมือนเย้ยกันสุดทนฝืน
ข่มความทุกข์กล้ำกลืน............ทนหยัดยืนอยู่เดียวดาย.
หน้าส่วนตัว
1763
