30 มีนาคม 2546 12:18 น.
ภูเก็ต
เก็บความรักของเธอไว้ดีกว่า......
หากฉันไม่มีคุณค่าพอที่เธอจะให้.......
ขอเธอจงเก็บรักษาเอาไว้........
ให้กับใครที่ใจเธอต้องการ..........
มันคงเสียเวลาเปล่า......
หากว่าเธอจะแสร้งทำเป็นสงสาร......
เพียงแค่นี้ มันก็เกินร้าวราน.........
อย่าทรมานหัวใจกันอีกเลย......
30 มีนาคม 2546 12:12 น.
ภูเก็ต
ฝากสายลมชมนิดว่าคิดถึง.......
ฝากสายฝนว่าคนึงจึงห่วงหา.........
ฝากแสงแดดแผดจ้าว่าจะมา......
ฝากน้ำตามาเป็นเพื่อนเจ้าดวงใจ........
นานแล้วไม่พบประสบรัก.......
นานแล้วไม่ประจักษ์ว่ารักแท้........
นานแล้วจิตใจเริ่มผันแปร.......
นานแล้วไม่แน่ว่าเธอยังรักอยู่หรือเปล่า.......
สายน้ำตามาเป็นมิตรยามจิตรเศร้า......
สายลมเจ้าห่วงหาให้อาสัญ......
สายน้ำลูกผู้ชายมากอนันต์..........
สายน้ำนั้นคือน้ำตาแห่งอาดูร..........
26 มีนาคม 2546 20:25 น.
ภูเก็ต
เพราะทุกนาทีมีค่า.....
ถ้อยคำที่ใช้ลาก็ต้องมีความหมาย.....
เราจะไม่ได้เจอกันอีกนานเท่าไร.....
ทุกอย่างที่พูดไป เลยต้องมีความหมายมากมาย......
เลยบอกเธอไปคำๆนี้......
จะรอเธอคนดีไม่ว่านานแค่ไหน......
ขอให้เธอเชื่อใจ......
ตราบใดที่เธอจะกลับมา ฉันก็จะรอ......
26 มีนาคม 2546 20:19 น.
ภูเก็ต
ในวันนี้เธอไปจากฉัน.....
แต่ซักวันเธอจะเป็นคนร้องไห้.......
ที่สูญเสียคนที่รักเธอที่สุดไป......
เธอจะต้องเสียใจ ที่ทิ้งคนที่รักเธอแทบตายไป.......
และสักวันหนึ่งที่เธอร้องไห้.......
เธอก็คงไม่คิดถึงใครนอกจากฉัน.....
เพราะสำหรับคนอื่นเธอคงไม่สำคัญ........
เพราะคนที่รักเธอก็มีเพียงฉันแค่คนเดียว .......
22 มีนาคม 2546 22:40 น.
ภูเก็ต
แม้กาย..ไกลสุดฟ้า..ลับตา.......
ไม่เกินใจ..ไขว่คว้า..ฝันถึง........
ไม่เกินรัก..ฝากไว้..คำนึง.......
ไม่เกินรัก..ฝากไว้..คำนึง.....
หน้าส่วนตัว
1290
