11 มกราคม 2546 11:59 น.
ภูเก็ต
....คำว่า..เพื่อน
เขียนขึ้นจากความจริงใจ...
เกิดก่อเป็นความหมายได้...
โดยอาศัยวันเวลา...
.....จากจุดเริ่มต้น
ที่ทุกคนเริ่มคบหา...
จนผูกพันกันเกินกว่า...
ความรู้สึกธรรมดาทั่วไป...
.....คำว่า...เพื่อน
สำคัญตรงความมีน้ำใจ...
ตักเติมให้กันได้....
โดยไม่หวังอะไรตอบแทนมา....
......เพราะฉะนั้น
สิ่งใดเปลี่ยนแปลงไปในวันหน้า
แต่สิ่งหนึ่งจะคงอยู่ตลอดเวลา
คือ..ความเป็นเพื่อน...ที่มีค่า...ตลอดไป..
10 มกราคม 2546 10:02 น.
ภูเก็ต
จะไม่มีน้ำตาให้กับเธอ....
จะไม่เผลอร้องไห้ให้เธอเห็น....
ไม่ใช่ฉันเป็นคนที่ชาเย็น.....
แต่เป็นเพราะไม่อยากให้เธอลำบากใจ.....ง
10 มกราคม 2546 09:55 น.
ภูเก็ต
ไปเถอะ....คนดี
หากเธอมีหนทางที่ดีกว่า
จะไม่รั้งเธอไว้ด้วยน้ำตา
เมื่อมันถึงเวลา............ที่จะไป
7 มกราคม 2546 22:28 น.
ภูเก็ต
โลกสี่เหลี่ยมใบนี้มีแต่เหงา..
มีแต่ความปวดร้าวเคล้าน้ำตา...
เต็มไปด้วยความคิดถึงและโหยหา...
เปรื้อนไปด้วยคราบน้ำตา...ของคนเลว
7 มกราคม 2546 22:23 น.
ภูเก็ต
หยดน้ำตากี่หยดที่รดหน้า....
หยดน้าตากี่หยดที่หลั่งไหล......
หยดน้ำตากี่หยดที่รดใจ......
เมื่อต้องพราก..จากไกล...ไปจากเธอ...