15 กุมภาพันธ์ 2546 07:42 น.
ภูเก็ต
อยากบอกเธอว่าขอโทษน่ะคนดี.....
กับความผิดที่ฉันก่อมันขึ้นมา....
ไม่คิดว่าเธอจะโกรธและเฉยชา....
รู้ไหมว่าทรมานมากเท่าไร.....
ไม่คิดเลยว่าวันนี้จะมาถึง.....
วันที่ซึ่งสองเราต้องห่างเหิน....
เพราะความผิดที่ฉันมีมากเหลือเกิน....
ผิดจนเกินที่เธอจะให้อภัย......
อยากจะย้อนในเวลาให้หวนคืน....
อยากจะฟื้นเรื่องราวในวันก่อน.....
อยากแก้ไขความผิดพลาดในบางตอน....
อยากจะย้อนกลับคืนเป็นเหมือนเดิม.....
ป่านนี้เธอคนดีเป็นไงบ้าง.....
เมื่อสองเราต้องห่างกันอย่างนี้....
เธอยังอยู่ในใจน่ะคนดี.....
ตราบชาตินี้ตลอดไปไม่ลืมเลือน.....
14 กุมภาพันธ์ 2546 08:20 น.
ภูเก็ต
คือเธอเดินจากไป....
ก็รู้แล้วว่าเธอจากไป....
ยังจำได้ถึงวันวันนั้น......
เธอเดินเข้ามาบอกว่า...เราต้องเลิกกัน.....
และทำให้ฉันต้องเสียใจ.....
แต่มาในวันนี้....
เธอมาขอคืนดีกับฉัน....
มาพูดว่ามีใจให้กัน.....
และจะไม่มีวันจากฉันไป.....
รู้ไหมเธอ...
การกระทำของเธอในวันนี้....
ทำให้ฉันรู้อะไรที่มี.....
ว่าเธอก็คือ....นักแสดงดีดี....คนหนึ่งนั้นเอง....
13 กุมภาพันธ์ 2546 08:36 น.
ภูเก็ต
ความรู้สึกที่มีให้....
จะมีใครรู้บ้างหนอ....
ว่ามันมากจนเกินพอ....
แต่ไม่ขอให้เธอมาเห็นใจ....
จะเก็บไว้ในใจจนวันตาย....
จะไม่ขายความรู้สึกให้ใครรู้.....
จะไม่เผยความจริงที่มีอยู่.....
จะเก็บไว้เคียงคู่ชั่วนิรันดร์......
11 กุมภาพันธ์ 2546 08:43 น.
ภูเก็ต
เมียหลวง...คือ...ยาเบื่อ
แม่ยาย.....คือ....ยาบ้า
เมียน้อย....คือ....ยาพารา
น้องเมียข้า....คือ...ยาชูกำลัง
10 กุมภาพันธ์ 2546 09:55 น.
ภูเก็ต
ฉันอยากบอกให้เธอได้รับรู้.....
ไม่ว่าเธอนั้นจะอยู่แห่งหนใด....
ไม่ว่าเธอจะอยู่ใกล้หรือไกล.....
ฉันอยากให้เธอรู้ไว้....ว่ารักเธอ
หากว่าเธอมีคนอื่นที่ดีกว่า.....
แม้มองฉันไม่มีค่าหมดความหมาย.....
คนอย่างฉันยังรักเธอเสมอไป....
ขอเพียงเธอเข้าใจว่า....ฉันรักเธอ
ฉันจะขอเป็นเพียงคนสุดท้าย....
ที่คอยปลอบใจให้เธอยามเจ็บช้ำ....
แม้เธอไม่ใส่ใจสิ่งที่ฉันทำ....
แต่อยากให้เธอจดจำว่า...รักเธอ
แม้ว่าเธอจะมองฉันเพียงมองผ่าน....
แม้ฉันต้องทรมานสักเพียงไหน....
กับสิ่งที่เธอทำให้ช้ำใจ.....
ฉันก็ยอมเธอได้เพราะ....รักเธอ
ฉันเทบบ้าจวนเจียนตายในบางครั้ง......
อยากเดินให้ไกลพ้นเธออยู่เสมอ....
แต่ใจฉันยังเรียกร้องอยากพบเจอ....
อยากจะอยู่ใกล้เธอ....ตลอดเวลา
หน้าส่วนตัว
940
