28 กรกฎาคม 2552 13:15 น.
ภูวเชวง
เกลือผสมเข้าผสานการพอเหมาะ
สูตรจำเพาะซากชีวาปลาในไห
หมักเป็นปีเป็นตำรับกับเป็นไป
เปิดคราใดได้เป็นต่อนสะท้อนเวลา
รุ่นสู่รุ่นลูกหลานเหลนไม่เร้นลับ
ใจจึงจับจรรโลงใจให้รักษา
เป็นปลาร้า ปลาแดก ถึงแปลกตา
เป็นคุณค่าไหชีวิตสิทธิ์ทำกิน
ปรุงน้ำพริก น้ำแกง แต่งรสชาติ
ครัวไม่ขาดความเป็นของคู่ท้องถิ่น
ไปเยี่ยมกรุงมุ่งโลกกว้างยังบ่ายบิน
ไม่เคยสิ้นเสียงสับต่อนสะท้อนไกล
ต่างนิยม ส้มตำ ขยำครก
ต่างยอยกแซ่บอีหลีวิถีสมัย
ต่างชนชั้นก็เชื่อมชั้นขั้นบันได
ต่างจิตใจก็เชื่อมใจผูกไมตรี
มาผูกเกลอผูกเสี่ยวมาเกี่ยวก้อย
ลิ้มอร่อยร้อยเป็นแรงแห่งศักดิ์ศรี
ไหชีวิตปั้นชีวิตสิทธิ์เสรี
มาวันนี้จึ่งรู้จำคือกรรมกร
ทุกตรอกทุกซอกซอยทุกรอยครก
ต่างมาตกวิบากขยักขย้อน
หอมสิห่อนหายหอมตรอมใจจร
ทุกข์สะท้อนเส้นทางต่างอกตรม
ต่ำยิ่งต่ำติดดินกินอยู่ต่ำ
ตำยิ่งตำให้ทุกข์แตกแหวกทุกข์บ่ม
เม็ดเหงื่อตกใส่ครกตำจำคำคม
เถิดประชานิยม สมใจปอง
มือสากสาก ล้วงไหให้รสเลิศ
กลับบ้านเกิดนาก็แล้งน้ำแห้งหนอง
ตำน้ำตาใส่ส้มตำจำทุกข์ครอง
เคาะไหให้เสียงก้อง ร้องแผ่นดิน
ไหชีวิต หมื่นแสนคือแก่นสาร
จิตวิญญาณแห่งของแท้แก่ทรัพย์สิน
คำผู้แทนแค่มายาพายลยิน
เล่ห์ร้อยลิ้น ฤาจักสู้ กูทำเอง
ภูวดล ภูภัทรโยธิน ผู้ประพันธ์
E-mail : pphoovadol@yahoo.com
14 กรกฎาคม 2552 08:44 น.
ภูวเชวง
ฉัพพรรณรังสีแสนวิเศษ
ฉายฉานบรมเหตุทั้งเขตขัณฑ์
นพเคราะห์ครอบครองส่องแสงครัน
สร้างชีวันสู่ชีวิตผลิตชีวา
ศูนย์สังเคราะห์เพาะบ่มบรมสุข
อุ่นชื่นยืนหยัดยุคปลุกแสงกล้า
อาบใบเอมอิ่มใบพลิ้วไหวพา
เกิดสาขาก้านกิ่งโลกโบกลมบน
ปรุงดินแก่ แปรดินอ่อนป้อนสภาพ
ฉลุวาบวันเวลาประดาผล
ฉัตรแฉล้มแต้มเติมยอดกอดใบมน
สการกลตระการกิจสัมฤทธิ์ฌาณ
ล้านล้านปีถึงปัจจุบันอันแจ้งจบ
ล้านล้านภพเพชรรัตน์ชัดฉายฉาน
อุณหภูมิ มหภาคคัคนานต์
ก่อเกิดการพลวัตแรงหยัดยืน
บุญใหญ่หลวงปวงโลกหล้าสืบปรากฏ
บำเพ็ญพรตภิญโญภาพตราบวันตื่น
รังสฤษฏ์ ฤทธิไกร ไว้กลมกลืน
เพิ่มพันธุ์ชื่นหมื่นพันช่วงทั้งปวงปรุง
ณ กาลอนาคต ปรากฏใกล้
สัตว์โลกฝุ่นหมกไข้ ไม่รักษ์มุ่ง
แพร่พิษพสุธา เปล่าผดุง
เรือนกระจกสะทกทุ้งร้อนพุ่งแรง
รังสิโยภาสฉาดฟ้าวิปริต
หมายชีวิตโลกหล้าปะทะแสง
โลกธาตุไวรัสวุ่นฟุ้งฝุ่นแดง
ทุกหนแห่งศิโรราบรับผลกรรม
(ทุกหนแห่งสวมหน้ากากวิบากกรรม)
ภูวเชวง ประเลงภูมิ
13 กรกฎาคม 2552 17:50 น.
ภูวเชวง
ลึกลงในอกโลกย์โยกบทบาท
ตฤณชาติน้อยใหญ่ได้ค้อมหัว
แผ่นผิวพสุธาจะเกรงกลัว
ตรึงดี-ชั่วตราไว้ในกำมือ
เมฆท้องเสียถ่ายฤดูสู่พิภพ
เขตคามน้อมคำนบระบบถือ
แมลงปอป่ายฟ้าปีกกระพือ
กระซิบสื่อตั้งศูนย์ถ่วงล่วงผ่านไป
หอมนำอิ่มอำนาจอากาศหอม
สภาพสิ่งแวดล้อมพร้อมสมัย
กำราบโลกย์ขวากหนามความพอใจ
สั่งแผ่นดินดิ้นไหวไกวกฤษฎา
ปิดปากถ้ำธรณีที่ส่อรู้
เปิดประตูแต่งสีสันเสพหรรษา
บีบบังคับต่อมคิดมวลวิชชา
แปลงปัญญายืนหยัดข้างถ่วงถ่างติง
เต้นไปตามความชอบกอปรพันธะ
หลอมภาระให้หมอบราบสาบเสือสิงห์
ปล่อยกระหังหอบทุนงบหนุนชิง
ข่ายขั้วเกลือกกลั้ววิ่ง ยึดสิ่งพึง
ต่างฝ่ายร่ายอัปยศป้ายมดเท็จ
ทางเผด็จการใดรุกไปถึง
ใดเด่นกระชากรั้งสั่งฉุดดึง
ประโยชน์คลึงใบหูรู้เก็บกิน
หลอกนกปล่อยขี้นกตกแผ่นฟ้า
หลอกฝูงปลาทวนแม่กระแสสินธุ์
หลอกสูดลมหายใจให้โลกย์ยิน
หลอกแผ่นดินเคลื่อนไหวได้รู้ทาง
หน่วงหนักในอกหล้าพลาลักษณ์
ใจโลกย์แสนโศกหนักใดจักสว่าง
แหวกมืดทมิฬมารการอำพราง
ตาเบิกกว้างสว่างรอบแค่ขอบตา
ภูวเชวง ประเลงภูมิ
30 มิถุนายน 2552 08:22 น.
ภูวเชวง
แพร่เชื้อ
ยึกยักยอม ฤ (ไม่)ยอม โลกย์ล้อมกรอบ
ระเด่นลันไดลอบสอบอื้อฉาว
กะหลาป๋า กระหรี่โป๊โผล่เดือนดาว
สืบสาวสู่แดนดินทรัพย์สินดอง
ให้น้ำค้างพร่างพรูยามเที่ยง
ให้แดดเปรี้ยงดึกดื่นผืนโลกย์ผอง
เต่าปูนปั้นเห่าแทนหมาด่าร้อง
ยักษ์กู่ก้องกินเลือดแมลงวัน
เหล่าคนธรรพ์ตีฉิ่งฉับดิ่งภพ
ประสพโลกย์เป็นจริงสิ่งโศกศัลย์
มนุษย์ยังแยกแบ่งแห่งชนชั้น
นางอัปสรสวรรค์หมั่นรายงาน
พญานาคกลัดกลุ้มอุณหภูมิร้อน
หมาป่าพเนจร ร้อนสถาน
ตัวหนอนชันสูตรศพ พบวิญญาณ
กระสุนฟ้าอวตาร ตกโลกย์ตรม
พายุลูกเห็บโตไม่ต่างระเบิด
โลกย์ก่อเกิดการแตกแยกแทรกเสียงข่ม
ไวรัสหวัดใต้ดินถิ่นโลกกลม
สูตรผสมสายพันธุ์ใหม่ ในโลกย์ลวง
แดดลวกน้ำค้างยังไม่ระเหย
รอให้โลกย์เฉลย เผยทุกข์หลวง
คลำหางเต่ายาวกี่วา หรือว่ากลวง
หมาป่าล่วงรู้โลกย์ร้อน หอนแจ้งจริง
29 มิถุนายน 2552 17:31 น.
ภูวเชวง
ตัวกู ของกู
แลดิน ดินสะเทือนเลื่อนอกด้าว แลน้ำกระเพื่อมหาวห้าวแห่งหน
แรงลมสะบัดบ้าอารมณ์คน แรงไฟไหม้ใจจน ลามล้นเมือง
ฤทธิ์ร่างลงร่วมร่างต่างฤทธิ์ลึก น้ำลายร่ายน้ำหมึกคึกคักเขื่อง
ตัวต่อตรึงเหล็กในให้เจ็บเคือง ฝังลึกเรื่องร้ายร้อนย้อนเดือนปี
ปลาดาวเผด็จดาวหนาวบนบก ฝูงคางคกขึ้นวอพวกขอขี่
ครึ่งทางธรงฐานปฐพี มอดแมงก็อึงมี่ ท้าตีคืน
หอยทากรู้ทางทากร่วมถากถาง แผ่นดินกว้างแกว่งขวานคึกการตื่น
เคาะเนื้อสนิมพาน การหยัดยืน ถึงขมขื่นก็ขัดเกลาให้เงางาม
ฤาษีเสกน้ำหมากยากเหลือแสน บทบาทแผนพลิ้วผ่านการไถ่ถาม
ขมิ้นเหลืองถอนเหง้าจะเอาความ คลุกในท่ามธาตุร้อนสะท้อนแรง
อู่ข้าวน้ำความเป็นอยู่วิปริต เศรษฐกิจตกสะเก็ดเม็ดเงินแกว่ง
ยอดตำลึงไต่นั่งร้านทะยานแยง ขุนคลังนอนตะแคงแห่งความกลัว
ใต้ฟ้าระดินฟ้าจะแบ่งแยก ใต้อกโอ้อกแตกแผกแผงทั่ว
บ่างช่างยุพยศหยาบกำซาบรัว สนั่นนัวก็นั่นเนื้อเชื้อชุไฟ
น้ำตาอกแผ่นดินหรือสิ้นลับ หรือจะดับลงโดยดีฉะนี้ไฉน
อู่ข้าวน้ำเดียวกัน อนาถใจ หลีกเลี่ยงภัยเพียงใจว่างระหว่างตน
วัฏฏาวตารชาติ กรฟาดหวะหวาดหน
ก่อร่างบะบ่างบน บทเบื้องฟะเฟื่องฟู
แลดินก็ทรุดต่ำ นรนำแนะอดสู
ตัวกูและของกู กิจกล้าระต่อกร
แผ่นดินสะอื้นไห้ ภวะใจจะหลอกหลอน
แผ่นฟ้า ฤ ถาวร วะวะว่าง ฤ ด่างแดน
ครกมนก็สนสาก มนอยาก ยะแสบแสน
ต่างตำกระหน่ำแกน ทะลุฟ้าทลายดิน
หน้าส่วนตัว
1200
