1 ธันวาคม 2546 10:49 น.
ภูวทาส
จะกลั้นใจข้ามฝั่งบางประกง
อธิษฐานมั่นคงจงสมฝัน
ให้เธอรักเราบ้างอย่างเทียมทัน
และคงมั่นเราผู้เดียวไม่เหลียวใคร
ถึงทะเลลมทะเลก็เห่รับ
น้ำวาววับสะท้อนฟ้าน่าหลงใหล
เธอที่รักกลับงามกว่าน่าหวั่นใจ
ไม่อยากให้ใครมองเต็มสองตา
คลื่นซัดฝั่งคล้ายคำรำพันรัก
อันแน่นหนักเนิ่นนานและหาญกล้า
ที่แผ่นน้ำมอบไว้ให้ผสุธา
แทนสัญญาว่าจะรักจักเผ้ารอ
อยากบอกรักเธอบ้างอย่างสายคลื่น
ให้ขมขื่นบอกไปอย่างไรหนอ
รักรักรัก รักรัก คงไม่พอ
ที่จะส่อ ความรัก อันหนักทรวง
ลมเย็นเย็นย่ำทรายกับสายน้ำ
ชมความงามของดาราทาทาบสรวง
ดาวพระศุกร์เด่นกว่าทุกหมู่ดวง
ไม่โชติช่วงเสน่หาเท่าตานาง
ถึงเวลาต้องลาไม่อยากลา
เรามองฟ้านิ่งงันและหวั่นว้าง
ภาพทรงจำบางเรื่องอาจเลือนราง
แต่ค่ำนี้ จะกระจ่าง อยู่กลางใจ