6 พฤษภาคม 2548 14:47 น.
ภูวดินทร์
เพียงกระซิบ
กายอิงแอบแนบชิดติดนวลน้อง
มือประคองจอมขวัญยอดพธู
ยิ้มกระซิบแผ่วบางที่ข้างหู
สัมผัสรู้แผ่วรูหูใจสั่นเครือ
ตาก็จ้องมือสั่นใจหวั่นไหว
สะท้านในดวงจิตนั้นมากเหลือ
เสียงใจเต้นรัวติดชิดแนบเนื้อ
ใจฟั่นเฝือเครือครางพลางยิ้มไป
เสียงกระซิบตราตรึงซึ้งใจยิ่ง
คล้ายทุกสิ่งในโลกมองสดใส
เสียงกระซิบรอยยิ้มอันพิมพ์ใจ
ค่ายิ่งใหญ่ใดเท่าเราเคียงกัน.
ภูวดินทร์
๐๖ พฤษภาคม ๒๕๔๘
6 พฤษภาคม 2548 12:18 น.
ภูวดินทร์
มดขยัน
มองดูมดขนขนมล้มแล้วลุก
มดสนุกลุกเองอย่างแข็งขัน
หอบขนมตุนอาหารวิริยะกัน
เดินทุกวันหาอาหารประทังตน
บางเดินไปไกล้ใกลมิเคยหวั่น
บ้างขาสั่นยกอาหารสาระวน
เดินวนไปวกเวียนดูน่ายล
มดอดทนหาอาหารการกินไป
ถึงร่างกายจะเล็กแต่ใจหนัก
ใจมดรักใฝ่ข้างหน้าได้สดใส
มุมานะพยายามทำงานไป
มีแรงใจเพื่อวันหน้าไม่รอรี
หากมนุษย์ได้อย่างเจ้าพวกมด
มีใจอดทนสู้อยากสุขขี
ประกอบการแลงานขยันที
ไม่มีที่คำว่าจนคนพากเพียร
ขยันหาเก็บบ้างอย่างสมควร
จำเป็นด่วนนำจ่ายคราจวนเจียน
เงินมีเก็บมีใช้อย่างหมุนเวียน
คนพากเพียรสู้ไม่ถอยอย่างมดมัน.
ภูวดินทร์
๐๖ พฤษภาคม ๒๕๔๘
4 พฤษภาคม 2548 12:43 น.
ภูวดินทร์
ลมรักเอย
สายลมโชยพัดพริ้วริ้วรอยไหว
พัดลอยไปลอยมาน่าฉงน
สายลมหวนชวนพารักมาดล
อย่าได้พ้นล่วงลาคราจรไป
พัดพริ้วมาครานี้สร้างความหวัง
มีพลังรักซึ้งในดวงใจ
โชยฉิวกายลมเย็นรู้สึกได้
รักยิ่งใหญ่จากใครลมช่วยพา
ลมพัดโชยโรยรินกลิ่นแก้มสาว
ช่างโน้มน้าวเร้าอารมณ์สุดหรรษา
พัดเอื่อยฉิวพริ้วไหวต้องกายา
ชื่นอุราเสียจริงลมเจ้าเอย
หอมแก้มอุ่นกรุ่นกลิ่นตัวเจ้าหอม
อยากดมดอมกลิ่นนางไล้อบเชย
ห้วงสวาทรักนี้อย่าจรเลย
อย่าได้เอ่ยคำลาจากคลาไป.
ภูวดินทร์
๒๘ เมษ.๒๕๔๘
4 พฤษภาคม 2548 12:28 น.
ภูวดินทร์
คนที่น่ารัก...!
เธอน่ารักอยากเข้าไปเพื่อทายทัก
เธอน่ารักมีรักยิ้มรอยแก้มบุ๋ม
เธอน่ารักหลายคนคงมารุม
เข้ามากุมหัวใจเธอไว้ครอบครอง
เธอน่ารักมองดูหัวใจเต้น
อยากจะเห็นเช้าเย็นเข้าใฝ่ปอง
เธอน่ารักอยากเข้าไปเกี่ยวดอง
เฝ้าแลมองเธอทั้งวันฝันไม่จาง
เธอน่ารักอยากเห็นทุกเช้าค่ำ
จะจดจำชื่อเธอจนรุ่งสาง
ถ้าได้รักรักได้ไม่จืดจาง
จะไม่ห่างให้เธอเหงาเศร้าดวงใจ
เธอน่ารักใครเห็นใครก็ทัก
ชอบกันนักคนน่ารักนี่ไฉน
อยากหมายปองนวลน้องครองดวงใจ
ทำอย่างไรจึงได้ครองใจเธอ
เธอน่ารักอภิสิทธิ์รักมีบ้างไหม
อภิสิทธิ์ใจรักเธอนั้นฉันเสนอ
ขอใจนั้นอภิสิทธิ์ฉันและเธอ
อย่าให้เก้อรอคำตอบอยู่ครับนาง.
ภูวดินทร์
๒๗ เมษ.๒๕๔๘
4 พฤษภาคม 2548 12:24 น.
ภูวดินทร์
อย่างน้อยคุณก็เคยเด็กมาก่อน
เมื่อวัยเด็กตัวเล็กใสพิสุทธิ์
บริสุทธิ์จริงใจไร้เดียงสา
สืบเทิดเหง้าเหล่ากอพ่อแม่มา
ดุจเพชรว่าคอยเวลาเจียระไน
จะทำสิ่งใดไหนผู้ใหญ่ชี้
แนะวิธีแก่น้องแววสดใส
จดจำขึ้นเก็บไว้ดวงหทัย
วัยสดใสวัยเด็กเราผ่านมา
หวนนึกไปในวัยคราเด็กนั้น
สิ่งสำคัญคือการเรียนการศึกษา
เชื่อพ่อแม่คุณครูท่านสอนมา
คอยตั้งหน้าเล่าเรียนเขียนอ่านกัน
ใช้เวลากันวันว่างก่อประโยชน์
รู้คุณโทษรู้สังเกตุไม่เดียดฉันท์
รู้คุณค่าทางดำเนินชีวิตพลัน
เป็นเช่นนั้นเหล่านี้มีคุณจริง
และวันนี้เยาวชนไทยใฝ่ธรรมะ
วันหน้าจะนำไทยใช่ผีสิง
เด็กวันนี้ผู้ใหญ่หน้าต้องประวิง
ให้รักจริงรักเด็กอนาคตไทย.
รักเด็ก ๆ ให้มากครับ
ภูวดินทร์
๒๗ เมษ.๒๕๔๘
หน้าส่วนตัว
905
