20 พฤษภาคม 2548 15:57 น.
ภูวดินทร์
เป็นลูกบอลให้เขาสับขาหลอก
ตากลิ้งกรอกสับขาเดินหน้าหลัง
เดี๋ยวก็โหม่งเดี๋ยวเตะเต็มพลัง
เหนื่อยอ่อนจังครั้งเล่นเป็นเพื่อเกมส์
หมากเกมส์รักของฉันเหมือนฟุตบอล
เธอครูสอนเปิดตำรามาเป็นเล่ม
บอกว่าฉันรักจริงหัวใจเต็ม
การติวเข้มสอนเล่นเป็นเช่นโค๊ช
บอกให้เราเข้าแย่งแข่งกันเล่น
เลี้ยงไม่เป็นสมควรต้องลงโทษ
ให้ใบแดงก่อนเหลืองขอได้โปรด
เธอตั้งโจทก์ไรหรืองงจริงเชียว
ผู้เล่นใหม่ใสซื่อบื้อการเล่น
เธอคงเห็นเป็นเด็กหยิกให้เขียว
หลอกให้งงจงใจตกใจเชียว
ขู่ให้เหลียวไปมาสนุกใจ
เล่นครานี้แพ้ใจไปราบคาบ
เหงื่อไหลอาบเนืองนองสองแก้มใส
เหนื่อยอ่อนล้าขาสั่นลั่นดาลใจ
ประตูใจถูกปิดร้องไห้โฮ.
ให้ใบแดงก่อนใบเหลือง เซ็ง...!
ภูวดินทร์
๒๐ พฤษภาคม ๒๕๔๘
20 พฤษภาคม 2548 13:26 น.
ภูวดินทร์
เฮ้อ..!
ทอดหายใจเข้าออกบอกว่าท้อ
โอ้รักหนอขอรักสักเพียงหน
อยากมีรักจากใครเพียงสักคน
คุยกันจนคิดว่าจะเข้าใจ
เป็นอะไรไปหนอรักที่หวัง
เซโรงังยังงงด้วยสงสัย
คิดแล้วปวดรวดร้าวกระดองใจ
เป็นอะไรถึงได้เซ็งทั้งวัน
สองสามวันผันผ่านงานไม่เดิน
เซ็งเหลือเกินความรักและความฝัน
นั่งมองคอมพ์เว็บไทยโฟมจ้องทั้งวัน
ความท้อนั่นเข้ามาแทรกแหวกใจเอา
เซ็งเซ็งเซ็งตัวเองอยากมีรัก
ผูกสมัครรักจริงใจไปกับเขา
หวังแต่แรกรักนี้คงไม่เศร้า
คงไม่เหงาเปล่าเปลี่ยวเชียวหัวใจ
แต่ไหนได้ใจเธอไม่คิดงั้น
ได้แปรผันพลันคิดจิตเฉไฉ
ไม่อยากอยู่จึงแสร้งแกล้งห่างไกล
บอกมาได้ให้ฉันนั้นตามตรง.
เซ็ง...!
ภูวดินทร์
๒๐ พฤษภาคม ๒๕๔๘
19 พฤษภาคม 2548 16:37 น.
ภูวดินทร์
วันสำคัญเดือนเพ็ญเย็นวิสาข์
วันบูชากลางเดือนหกนบดิถี
ประเทศไทยเรานั้นสืบว่ามี
สุโขทัยนี้ชี้ชัดจัดมีมา
ประเทศไทยครานั้นพลันติดต่อ
ดินแดนก่อทอธรรมนำวิสาข์
ประเพณีสืบทอดต่อกันมา
จากลังกาสู่ไทยสืบสายชนม์
ครั้นกรุงแตกแหลกสิ้นถิ่นไทยล้า
อยุธยาเสื่อมหมดทุกแห่งหน
การบูชาเลือนลางห่างไกลคน
ผู้ยากท้นภัยสงครามวู่วามกัน
เข้าจวบจนแผ่นดินถิ่นธรรมล้ำ
ปัจจุบันธรรม ร.๒ มองสำคัญ
ฟื้นฟูใหม่สมโภชยิ่งสุดจำนรร
พ.ศ.นั้นสองพันสามร้อยหกสิบ
ครั้นต่อมาในองค์พระทรงธรรม
ร. ๔ ล้ำ ประเพณี ไม่ละลิบ
อีกดำรัสตรัสมาฆะว่าควรหยิบ
ยกประทีปเป็นบูชาพุทธคุณ
เหตุการณ์วันวิสาข์ว่าสำคัญ
อัศจรรย์วันประสูติอุบัติหนุน
ตรัสรู้พระพุทธองค์ทรงล้ำคุณ
นิพพานสูญให้สิ้นดับขันธ์ไป
เวียนบรรจบครบวันอัศจรรย์นี้
น้อมชีวีบูชาคุณหนุนนำให้
พบพระธรรมค้ำจุนรู้แจ้งใน
สัจจธรรมไซร้ได้มีปัจจุบันนี้เทอญ.
ขอน้อมบูชาในวันวิสาขบูชา ครับ
ภูวดินทร์
๑๙ พฤษภาคม ๒๕๔๘
19 พฤษภาคม 2548 14:21 น.
ภูวดินทร์
_/|\__/|\_
ยี่สิบห้าธันวาเดือนเด่นดวง
ปีที่ล่วงสองพันห้าร้อยสี่สิบสอง
องค์การใหญ่ประชาชาติได้เล็งมอง
ให้ยกย่องวิสาขะวันสำคัญ
ประชุมใหญ่ในนิวยอร์กเข้าตอกย้ำ
แสงพระธรรมเจิดจ้าสมานฉันท์
ศาสนิกชาวพุทธแซ่ซ้องกัน
กำหนดกันวันสำคัญให้โลกา
โดยผู้นำศรีลังกาเสนอร่าง
มติทางวางด้วยสมัชชา
กรรมาธิการร่วมพิจารณา
พ้องกันว่าวิสาขะลืมได้ไง
วันสำคัญเช่นนี้มีในโลก
ผู้พ้นโศกโลกสะท้านได้หวั่นไหว
ประสูติกาลเพื่อโลกดับเข็ญใจ
ตรัสรู้ไซร้สัจธรรมนำชีวา
ปรินิพพานดับสิ้นล้างกิเลส
ไม่มีเหตุก่อเกิดกำเนิดมา
ตัดสิ้นแล้วบาปบุญวาสนา
ดับขันธาพระพุทธาลืมไม่ลง
ถ้อยแถลงชี้แจงอุปทูต
ได้สิ้นสุดแจ่มแจ้งแห่งประสงค์
ศาสนิกทั่วโลกเจตน์จำนง
บูชาองค์อังคีรสหมดทั่วกัน.
_/|\__/|\_
ขอร่วมบูชาวัน "วิศาขปูรณมีปูชา" การบูชาในวันเพ็ญเดือน ๖ ด้วยคนครับ
ภูวดินทร์
๑๙ พฤษภาคม ๒๕๔๘
17 พฤษภาคม 2548 14:40 น.
ภูวดินทร์
รักวุ่น ๆ วัยรุ่นวุ่นรัก
พฤษภาคราได้ไปโรงเรียน
เริ่มพากเพียรเรียนรู้ดูหนังสือ
พบเพื่อนเก่าเพื่อนใหม่เคยฝึกปรือ
ดูหนังสือตื่นเต้นเน้นการเรียน
เด็กมัธยมตอนต้นสนใจรัก
ม.หนึ่งจักน้อยรักขยันเขียน
เริ่มแรกเข้ามาอยู่ในชั้นเรียน
ยังไม่เซียนเรียนรู้คู่กับใคร
ชั้น ม.สองมองพริ้วหลิวตาบ้าง
เริ่มรู้ทางบางรักเกือบสดใส
รู้คบเพื่อนต่างเพศให้สนใจ
ดูสดใสหน้าชื่นรื่นขึ้นมา
ชั้น ม.สามตามชิดติดในรัก
เพิ่งประจักษ์รักคู่รู้เสาะหา
ต่างควงคู่จู๋จี๋ที่มีมา
ตาจ้องตารู้รักสมัครใจ
ชั้น ม.ปลายเมียงมองจ้องไม่ห่าง
รักเปลี่ยนทางตื่นเต้นเน้นฝันใส
รักควงคู่ให้รู้คู่ของใคร
ถ้าเปลี่ยนใจไม่สนพ้นทางกัน
ชั้น ม.สี่ รักมั่นคั้นความหวาน
กว่าน้ำตาลหวานชื่นรื่นสุขสันต์
คบกันไปแลกเปลี่ยนความคิดกัน
มีสุขสันต์นั้นมีวิชาการ
ชั้น ม.ห้า คว้ารักสักหลายหน
มีรักซนวุ่นรักมักขมหวาน
บ้างก็ตรมบ้างขื่นไม่ชื่นบาน
บ้างก็หวานปานน้ำผึ้งอึ้งนักเชียว
ชั้น ม.หก ขยันเพียรเตรียมเอ็นทรานซ์
ต้องวางงานสานรักจักเฉลียว
ดูหนังสืออ่านเขียนเร่งกันเชียว
รักยึดเหนี่ยวเกลียวรักมักไม่เผลอ
รักทุกชนอลวนวุ่นในรัก
ก็เพื่อจักอบอุ่นกรุ่นเสมอ
ขอให้รักมีฉันและมีเธอ
อยู่เสมอรักเธอประเทศไทย.
อย่างไรก็ให้ขยันตั้งใจเรียนกันนะครับ
ภูวดินทร์
๑๗ พฤษภาคม ๒๕๔๘
หน้าส่วนตัว
920
