28 กุมภาพันธ์ 2549 00:58 น.
ภูวดินทร์
ยี่สิบแปดกุมภาเวียนมาจบ
เป็นวันครบวันเกิดประเสริฐศรี
แก้วนีดาคนงามล้ำความดี
เพิ่มอีกปีวัยยาผ่านมาเตือน
ขออวยพรคุณพระรัตนตรัย
จงอวยชัยภัยปราศแคล้วคลาดเคลื่อน
ทุกข์ลี้หายสุขใจจงได้เยือน
ตำแหน่งเลื่อนขึ้นขั้นและมั่นคง
แม้จำนงค์สิ่งใดสมใจคิด
ให้ชีวิตสุกใสมิไหลหลง
พบกับมิตรชื่นฉ่ำได้ดำรง
พี่น้องพงศ์อุ่นใจคราได้ยล
สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองปกป้องภัย
ไปหนไหนไร้ทุกข์สุขเปี่ยมล้น
ให้ชีวิตสำราญบันดาลดล
ดวงกมลไม่ร้างสร้างแต่ดี
i i i i i i i i i i i i i
(#X#X#X#X#X#X#)
(!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)
(...*...*...*...*...*...*...*...*...*...*...)
( H a p p y B i r t h d a y To Y o u )
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะครับ (^-^) (^-^)
16 กุมภาพันธ์ 2549 13:09 น.
ภูวดินทร์
ส่งสำเนียงเสียงก้องกังวาลใส
ดนตรีไทยเลิศล้ำเหลือกำหนด
โสตสดับตรับฟังช่างงามงด
เศร้ากำสลดลดหายมลายจาง
คลื่นเสียงซ่านผ่านเส้นเอ็นประสาท
เลื่อนลาลาดตามเส้นเล่นดีดสาง
ตีประโคมโลมเล่นผิวแผ่วบาง
เคาะเป่าบ้างบนล่างเครื่องดนตรี
ลาวดวงเดือนเหมือนเตือนให้ตอกย้ำ
ดอกไม้งามเอื้องดอยลาวเจริญศรี
ญวนรำพึงตรึงใจสร้อยแสงดี
ล้วนเหล่านี้เส้นเสียงภุมริน
ฟังให้ดีใช่ทีว่าคร่ำครึก
ความรู้สึกงดงามความมีศิลป์
งามอย่างไทยดนตรีไทยคู่ชีวิน
ชาติไม่สิ้นของดีมรดกไทย
14 กุมภาพันธ์ 2549 16:22 น.
ภูวดินทร์
เมื่อวันวานความรักทักว่าใส
หนุ่มสาวใสวัยสมชมกันสวย
ดอกกุหลาบสีสันกลิ่นระรวย
เต่งตูมด้วยความรักประจักษ์ตา
วันแลคืนผ่านผันพลันลับล่วง
หนุ่มสาวปวงล่วงโรยชราหา
กลับแปรเปลี่ยนหย่อนยานตามเวลา
โอ้หละหนาวานเล่นเป็นไรกัน
รักอันแรกมอบดอกกุหลาบสวย
ถ้าจะช่วยสีแดงแต่งสีสัน
อันสองรักสารภาพกันและกัน
รักสามนั้นชักชวนถ้วนไปเทียว
รักที่สี่ต้องเกี้ยวพาราสี
ใส่ราคีแทะเล่นให้สุดเสียว
รักที่ห้าสำคัญสุดนักเชียว
ต้องสุดเที่ยวเสียตัวมั่วสุดใจ
รักที่หกตกคะเมนเป็นเช่นนี้
ต้องหาที่จดทะเบียนเวียนแวะไป
ทั้งบางรักบางซื่อระบือไกล
ไม่เว้นได้แม้บางคนล้นอำเภอ
วันวาเลนเล่นไรกันหนอเนี่ย
บางคนเชียร์บางคนค้านลั่นให้เผลอ
ทั้งเห็นด้วยไม่เห็นด้วยจนละเมอ
ให้พบเจอปัจจุบันนั้นมากมาย
ค่านิยมพรมพร่างเป็นทางให้
คนใหม่ได้ทำตามว่างามใส
ไม่ทำตามคร่ำครึกนึกเก่าไป
คนเก่าใหม่จ้องมองไม่คล้องกัน
ก็อย่าให้แตกแยกแปลกวิถี
ให้ถ้อยทีปรึกษาว่าสร้างสรร
จะยุคเก่ายุคใหม่หารือกัน
ยึดให้มั่นสามัคคีนี้ดีเอย
สวัสดีครับนานแล้วไม่ได้เข้ามา
เพราะเวลาไม่ว่างเลยครับ วันนี้
ได้เข้ามาหาพี่น้องชาวบ้านไทยกลอน
ขอความสุขสวัสดีจงมีแด่ทุก ๆ ท่านนะครับ
13 กันยายน 2548 00:50 น.
ภูวดินทร์
มงคลดีสามสี่ที่จะกล่าว
มอบให้ชาวบ้านกลอนพรประเสริฐ
กลอนธรรมะสักนิดฤทธิ์เลอเลิศ
ให้บรรเจิดกับตนทุกคนไป
มงคลสามงามว่าบูชาควร
บุคคลล้วนควรค่าระลึกให้
ด้วยยกย่องเชิดชูคู่หทัย
กิริยาไซร้จริงใจใช่มายา
ด้วยทางกายวาจาและจิตใจ
แสดงให้นบธรรมจำเริญตา
ใส่ลงสู่ตู้หทัยไว้เถิดหนา
การบูชาแสดงออกบอกว่าควร
สิ่งอามิสติดของต้องมอบให้
บูชาได้ให้ถึงตามสมควร
บูชายิ่งอย่าทิ้งของเชิญชวน
ปฏิบัติล้วนงามธรรมพระสัมมา
มงคลสี่ที่อยู่รู้เหมาะสม
บ้านน่าชมลมดีริใฝ่หา
ให้สะอาดปัดกวาดงดงามตา
ใครเยือนมายินดีปรีดาใจ
สิ่งแวดล้อมมิมีสิ่งที่พิษ
สุขภาพจิตจะดีชี้ผ่องใส
มีเพื่อนบ้านสานต่อระวังภัย
อบอุ่นได้เฝ้าอยู่ทุกผู้นาม
ถิ่นเหมาะสมพรมพร่างทางสว่าง
จะเป็นทางรู้ธรรมนำเขตคาม
ฟังทุกวันพลันสงบพบสิ่งงาม
ปฏิบัติตามธรรมดีที่ฟังมา
มงคลสามตามสี่มีมงคล
สาธุชนคนดีที่นำพา
จะพบสุขทุกวันสันต์อุรา
ล้วนมีค่าสูงสุดพุทธธรรม.
8 กันยายน 2548 22:13 น.
ภูวดินทร์
แสงตะวันแสงเดือนเลื่อนผลัดเปลี่ยน
เดี๋ยวมืดเวียนแสงจ้าท้าเวหน
เป็นกลางวันกลางคืนสลับวน
ให้สับสนคนเราเฝ้ากระทำ
สว่างมามืดไปให้ครวญคิด
เฝ้าตามติดจิตหลอนให้เพลี่ยงพล้ำ
ต้องเป็นทาสขลาดกลัวมัวหมองธรรม
จิตถลำบาปตราว่าไม่ดี
ให้หมองมัวตัวคนไม่พ้นทุกข์
มิพบสุขเพราะจมในหล่มที่
คลุกเคล้าไปบาปกล้าเข้าราวี
เห็นความดีกลับขมเข้าข่มงำ
ปล่อยให้วันผันเปลี่ยนเวียนไปเปล่า
คอยแต่เฝ้าคลุกหล่มชมประจำ
นานเข้าทีชินชาว่าเลิศล้ำ
ลึกเถื่อนถ้ำยากถอนมิร้อนตัว
ต้องขัดเคืองเรื่องดีอารมณ์ใส่
เอาแต่ใจเรื่องร้ายให้เกิดทั่ว
มิสนใจใครว่ามืดตามัว
ยังคงกลั้วมิสับปรับปรุงตน
คนอย่างนี้ดีหายปล่อยไปเถอะ
ขออย่าเจอะพบพานให้ใจสน
พบแต่มิตรจิตดีบัณฑิตชน
ขอล่วงพ้นคนพาลให้ผ่านเลย.