26 พฤษภาคม 2554 18:32 น.
ภูมะ
น้ำตาฟ้า
ชโลมหลั่งลงมาให้สาสม
ล้างระทมขมขื่นสะอื้นหาย
ซัดสาดซ่าฟ้าสั่งหวังล้างอาย
ห่าสุดท้ายซับใจให้ข้าคืน
บาดเจ็บบ้างบางอายมลายแล้ว
ชโลมแนวแผ่วซ่อนอ่อนขัดขืน
ส่วนลึกลึกนึกซึ้งขึงหยัดยืน
กว่าจะตื่นฟื้นตนซ้นเจียนตาย
กี่หยาดหยดชโลมมาฟ้ากระหน่ำ
ช่างตอกย้ำช้ำข้ามากเหลือหลาย
สาดลงมาข้าขอมารดกาย
คำอ้อนวอนสุดท้ายระบายตรม
แอบหลบซ่อนน้ำตาไว้ฝากฝน
ที่ล่วงหล่นลงมาพาผสม
สำนึกหวังหลั่งลาฟ้าระทม
คงอกตรมขมไหม้ไปเท่านาน
ฟ้าสั่งฝนหล่นมาล้างอายข้า
ด้วยเมตตาปราณีและสงสาร
คงปลอบโยนคนช้ำซ้ำทุกกาล
หวังเพียงผ่านอย่าซ้ำมาอีกเลย
24 พฤษภาคม 2554 17:22 น.
ภูมะ
หากเรามีศรัทธาที่กล้าแกร่ง
และเข้มแข็งฝันฝ่าอุปสรรค
แม้ปัญหามากมายเป็นยิ่งนัก
ก็อาจผลักพ้นไปได้ง่ายดาย
ปลุกความกล้าท้าทายไว้ต่อสู้
ยืนหยัดอยู่รู้มั่นการขนขวาย
จะชนะปัญหาอันมากมาย
อย่าทำลายศรัทธาอันมั่นคง
เรียนรู้ฝันจินตนาวันข้างหน้า
ใช้ความกล้าก้าวไปในประสงค์
อย่าหยุดยั้งความคิดให้น้อยลง
จงพุ่งตรงต่อไปสู่แนวทาง
แล้วสักวันฝันนั้นจะยิ่งใหญ่
กำลังใจให้เราเข้าสะสาง
สร้างศรัทธาขึ้นใหม่ไม่จืดจาง
สู่เส้นทางข้างหน้าอย่างสมใจ
โชคชะตาฟ้าหรือจะลิขิต
อย่าหยุดคิดสร้างฝันอันสดใส
จงศรัทธาเชื่อมั่นก้าวต่อไป
สู่เส้นชัยข้างหน้าอย่างสวยงาม
แล้วรางวัลชัยชนะของผู้กล้า
ด้วยศรัทธากล้าแกร่งฝ่าขวากหนาม
สู่เส้นชัยไว้ชื่อให้ลือนาม
โลกงดงามสมใจด้วยศรัทธา
23 พฤษภาคม 2554 19:44 น.
ภูมะ
วาสนาค้ำอยู่เป็นคู่ขวัญ
จึงมีกันและกันมาเสมอ
แม้เหนื่อยยากเพียงใดที่เจอะเจอ
มิเคยเผลอแปรเปลี่ยนสักนาที
แม้ลำบากตากตรำขนาดไหน
สักเพียงไรมิบ่นให้หน่ายหนี
กาลเวลาพาเราเข้าใจดี
จึงได้มีวันนี้ที่ผ่านมา
ตลอดไปใจเรายังยึดมั่น
จะมีกันและกันคอยห่วงหา
เฝ้าถนอมกล่อมฝันทุกเวลา
กาลจะพาทั้งสองครองก้าวเดิน
สม่ำเสมอเราสองประคองฝัน
สู้บากบั่นต่อไปไม่ห่างเหิน
เพียงแค่นี้ที่ฝันก็เพลิดเพลิน
พร้อมเผชิญขวากหนามตลอดไป