ตาสบตาตะลึงจึงสั่นไหว ดั่งถูกไฟไล่ลามตามแขนขา วิ่งปลาบแปล๊บแลบเลียเขี่ยวิญญา แผ่ซาบซ่าซ่านทรวงท่วงก้าวเดิน พลังแฝงแรงยิ่งสิ่งที่เห็น ช่างงามเด่นดูดีดั่งหงส์เหิน แผ่รังสีสิงใจให้เพลิดเพลิน สุดสะเทิ้นท่วงท่าตาวูบวาว สองพวงแก้มแต้มสีสวยสดใส ช่างยองใยไอกลิ่นประทินขาว ยามเยื้องย่างเยียรยงหลงเงาดาว ตาพร่าพราวราวเห็นเกล็ดมณี ลมหายใจให้สั้นกระชั้นถี่ ฤาชีวีนี้สิ้นสุดวิถี สะโอดสะองคงรูปราวเพชรดี เพียงพอที่ชี้ชมสมฝันไกล