26 พฤษภาคม 2554 18:32 น.
ภูมะ
น้ำตาฟ้า
ชโลมหลั่งลงมาให้สาสม
ล้างระทมขมขื่นสะอื้นหาย
ซัดสาดซ่าฟ้าสั่งหวังล้างอาย
ห่าสุดท้ายซับใจให้ข้าคืน
บาดเจ็บบ้างบางอายมลายแล้ว
ชโลมแนวแผ่วซ่อนอ่อนขัดขืน
ส่วนลึกลึกนึกซึ้งขึงหยัดยืน
กว่าจะตื่นฟื้นตนซ้นเจียนตาย
กี่หยาดหยดชโลมมาฟ้ากระหน่ำ
ช่างตอกย้ำช้ำข้ามากเหลือหลาย
สาดลงมาข้าขอมารดกาย
คำอ้อนวอนสุดท้ายระบายตรม
แอบหลบซ่อนน้ำตาไว้ฝากฝน
ที่ล่วงหล่นลงมาพาผสม
สำนึกหวังหลั่งลาฟ้าระทม
คงอกตรมขมไหม้ไปเท่านาน
ฟ้าสั่งฝนหล่นมาล้างอายข้า
ด้วยเมตตาปราณีและสงสาร
คงปลอบโยนคนช้ำซ้ำทุกกาล
หวังเพียงผ่านอย่าซ้ำมาอีกเลย
24 พฤษภาคม 2554 17:22 น.
ภูมะ
หากเรามีศรัทธาที่กล้าแกร่ง
และเข้มแข็งฝันฝ่าอุปสรรค
แม้ปัญหามากมายเป็นยิ่งนัก
ก็อาจผลักพ้นไปได้ง่ายดาย
ปลุกความกล้าท้าทายไว้ต่อสู้
ยืนหยัดอยู่รู้มั่นการขนขวาย
จะชนะปัญหาอันมากมาย
อย่าทำลายศรัทธาอันมั่นคง
เรียนรู้ฝันจินตนาวันข้างหน้า
ใช้ความกล้าก้าวไปในประสงค์
อย่าหยุดยั้งความคิดให้น้อยลง
จงพุ่งตรงต่อไปสู่แนวทาง
แล้วสักวันฝันนั้นจะยิ่งใหญ่
กำลังใจให้เราเข้าสะสาง
สร้างศรัทธาขึ้นใหม่ไม่จืดจาง
สู่เส้นทางข้างหน้าอย่างสมใจ
โชคชะตาฟ้าหรือจะลิขิต
อย่าหยุดคิดสร้างฝันอันสดใส
จงศรัทธาเชื่อมั่นก้าวต่อไป
สู่เส้นชัยข้างหน้าอย่างสวยงาม
แล้วรางวัลชัยชนะของผู้กล้า
ด้วยศรัทธากล้าแกร่งฝ่าขวากหนาม
สู่เส้นชัยไว้ชื่อให้ลือนาม
โลกงดงามสมใจด้วยศรัทธา
23 พฤษภาคม 2554 19:44 น.
ภูมะ
วาสนาค้ำอยู่เป็นคู่ขวัญ
จึงมีกันและกันมาเสมอ
แม้เหนื่อยยากเพียงใดที่เจอะเจอ
มิเคยเผลอแปรเปลี่ยนสักนาที
แม้ลำบากตากตรำขนาดไหน
สักเพียงไรมิบ่นให้หน่ายหนี
กาลเวลาพาเราเข้าใจดี
จึงได้มีวันนี้ที่ผ่านมา
ตลอดไปใจเรายังยึดมั่น
จะมีกันและกันคอยห่วงหา
เฝ้าถนอมกล่อมฝันทุกเวลา
กาลจะพาทั้งสองครองก้าวเดิน
สม่ำเสมอเราสองประคองฝัน
สู้บากบั่นต่อไปไม่ห่างเหิน
เพียงแค่นี้ที่ฝันก็เพลิดเพลิน
พร้อมเผชิญขวากหนามตลอดไป
24 มีนาคม 2553 14:00 น.
ภูมะ
พระคุณแม่มากมายมหาศาล
แม่เหน็ดเหนื่อยทำงานไม่พาลถอย
แม่ตื่นเช้าเข้าครัวตัวเปื้อนรอย
แม่ยังคอยป้อนข้าวเราเช้าเย็น
แม่กัดฟันหมั่นสู้อยู่เสมอ
แม้ต้องเจออุปสรรคยากแสนเข็ญ
แม่ไม่บ่นแม่ทำแม้ลำเค็ญ
แม่อยากเห็นวันหน้าลูกได้ดี
แม่คอยสอนคอยสั่งและหวังไว้
ลูกเติบใหญ่ได้ดีมีศักดิ์ศรี
แม้เจ็บปวดรวดร้าวคราวแม่ตี
สิ่งเหล่านี้แม่ทำนำลูกโต
แม่อดมื้อกินมื้อแม่ไม่บ่น
แม่สู้ทนกล่อมเกลาเราอักโข
แม่เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าจนผอมโซ
แม่อยากเห็นลูกโตตอนบ้านปลาย
แม่เฝ้าดูอยู่ข้างไม่ห่างเหิน
ให้ลูกเดินด้วยดีถึงจุดหมาย
ยามลูกล้มแม่ก้มประคองกาย
คอยส่งท้ายลูกเดินสู่ปลายทาง
ยามลูกเจ็บแม่คอยป้อนหยูกยา
แม่ห่วงหาอาทรจนรุ่งสาง
แม่ทนทุกข์ทรมานมิจืดจาง
แม่หวังสร้างสิ่งดีให้ลูกยา
แม่จ๋าแม่พระคุณแม่ล้นเหลือ
แม่โอบเอื้ออาทรคอยรักษา
แม่ปกปักรักลูกดั่งแก้วตา
แม่ฟันฝ่าพาลูกถึงจุดปลาย
แม่จ๋าแม่บัดนี้ที่แม่หวัง
ลูกพร้อมพรั่งสิ่งนั้นอันแม่หมาย
ขอให้แม่นอนหลับให้สบาย
จากเพียงกายพระคุณแม่ลูกมิลืม
แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง
ที่เฝ้าหวง ห่วงลูกแต่หลัง
เมื่อยังนอนเปล แม่เราเฝ้าโอละเห่
กล่อมลูกน้อยนอนเปล
ไม่ห่างหันเหไปจนไกล
เมื่อเล็กจนโตโอ้แม่ถนอม แม่ผ่ายผอม
ย่อมเกิดจากรัก ลูกปักดวงใจ
เติบโต โอ้เล็กจนใหญ่ นี่แหละหนาอะไร
มิใช่ใดหน้า เพราะค่าน้ำนม
ควรคิด พินิจให้ดี
ค่าน้ำนมแม่นี้จะมีอะไรเหมาะสม
โอ้ว่าแม่จ๋า ลูกคิดถึงค่าน้ำนม
เลือดในอกผสมกลั่นเป็นน้ำนม
ให้ลูกดื่มกิน ค่าน้ำนมครวญ ชวนให้ลูกฝัง
แต่เมื่อหลัง เปรียบดังผืนฟ้า
หนักกว่าแผ่นดิน บวชเรียนพากเพียรจนสิ้น
หยดหนึ่งน้ำนมกิน ทดแทนไม่สิ้นพระคุณแม่เอย
เพลงค่าน้ำนม
http://www.ziddu.com/viewfile/8268090/Kanamnom.mp3.html
23 มีนาคม 2553 14:13 น.
ภูมะ
อดีตปัจจุบันอนาคต
ยังจำจรดบทรักที่ฝันถึง
ไม่เคยลืมสักนิดจิตตราตรึง
ความคะนึงมากมายไม่ถอยลง
ภาพความฝันนั้นก่อให้ต่อสู้
เพื่อยืนอยู่คู่กันอันประสงค์
เหตุปัจจัยในใจยังมั่นคง
ยังซื่อตรงตราบนานกาลเวลา
เพียงหลับตาฝันถึงซึ่งเราสอง
ได้ครอบครองหัวใจที่ใฝ่หา
ท่ามดาราน้อยใหญ่ในโลกา
อยากไขว่คว้ามาเคียงเอียงซบกัน
สุขอะไรไหนเลยมาเทียบเท่า
ที่ตัวเรารักเขาเฝ้าสุขสันต์
ปล่อยใจลอยล่องไปในผูกพัน
เปรียบสวรรค์น้อยน้อยให้คอยชม
อาจแตกต่างกันบ้างตามทางฝัน
เพียงยึดมั่นมั่นคงคงสุขสม
แค่ได้รักสักใครในอารมณ์
แม้สิ้นลมก็พร้อมยอมยินดี
ดีใจนะได้รักและคิดถึง
สุดซาบซึ้งซึ่งฉันนั้นสุขขี
หากสวรรค์ชั้นฟ้าท่านปราณี
เพียงเท่านี้ที่ขอก็สุขใจ
เพลง: ลมหายใจแห่งความคิดถึง
ศิลปิน: เรนโบว์
ก็มีสักครั้งในชีวิตหนึ่ง จะซาบซึ้งกับหัวใจ
อ่านบทกลอนแล้วร้องไห้ ฟังเพลงได้ตลอดคืน
ลม...ลมหายใจ ความคิดถึง
อยากมีความรักเป็นที่พึ่ง เฝ้าคิดถึงคนชอบพอ
ค่อย ๆ สาน ค่อย ๆ ต่อ ก่อเป็นรักหนักแน่นจริง
ลม...ลมหายใจ ความคิดถึง
หากความรักเป็นเหมือนลม คงพร่างพรมอยู่ข้างเธอ
เฝ้ารอคอยเสียจนเก้อ คิดถึงเธออย่างจริงจัง
แต่พอไม่นานรักก็ผ่านระบัด เหมือนลมพัดเลยผ่านไป
หากเธอยังจำเพลงนี้ได้...นี่คือลมหายใจของความคิดถึง
แต่พอไม่นานรักก็ผ่านระบัด เหมือนลมพัดเลยผ่านไป
หากเธอยังจำเพลงนี้ได้...นี่คือลมหายใจของความคิดถึง
ลัล ลัล ลัล ล้า....ลัล ลัล ลัล ล้า ลัล ลัล ลัล ล้า...ลา ลา...ลา ล้า
ลัล ลัล ลัล ล้า...ลัล ลัล ลัล ล้า ลัล ลัล ลัล ล้า...ลา ลา...ลา ล้า
ลัล ลัล ลัล ล้า...ลัล ลัล ลัล ล้า ลัล ลัล ลัล ล้า...ลา ลา...ลา ล้า
http://doosong.exteen.com/20070712/entry
หน้าส่วนตัว
2149
