3 พฤศจิกายน 2546 17:58 น.
ภูฟ้า
ลองหันหลังมาซักนิด
ลองพินิจพิจารนาคนข้างหลัง
ฉันไม่มีสิทธ์ที่จะหวัง
ว่าสักวันเธอจะหันมามอง
1 พฤศจิกายน 2546 15:30 น.
ภูฟ้า
ถ้ายิ่งไกลกันฉันยิ่งกังวล
ฉันสับสนในความรักที่เธอมีให้
ฉันหวั่นใจว่าเธอจะมีคนใหม่
แต่ยังก็ต้องรู้จักเชื่อใจเธอ
1 พฤศจิกายน 2546 14:17 น.
ภูฟ้า
ถ้าฉันทำผิด ฉันขอยอมรับผิดแต่โดยดี
แต่ถ้าวันไหนเธอถูกตี ฉันคนนี้ขอสมน้ำหน้า
1 พฤศจิกายน 2546 14:09 น.
ภูฟ้า
ฉันรักเธอแค่ไหนก็ควรรู้
ลองคิดดูเอาสองศูนย์หาร
หรือเอาสามมาบวกสองจนชำนาญ
แล้วค่อยเอาศูนย์มาหารตรงกลางใจ
1 พฤศจิกายน 2546 14:03 น.
ภูฟ้า
มองท้องฟ้าเห็นดาวเป็นหน้าเธอ
ใจมันเพ้อเห็นเธออยู่ในฝัน
พอยามเช้าไม่อยากตื่นดูตะวัน
อยากจะฝันเห็นเธอตลอดไป
หน้าส่วนตัว
740
